وقتی مدرسه با نوحه و پرچم‌های مشکی در ایام فاطمیه غرق می‌شود

این روزها حال و هوای مدرسه‌مان فرق کرده است. از همان لحظه‌ای که وارد حیاط می‌شوم، صدای نوحه‌های آرام از بلندگوها پخش می‌شود و دل همه‌مان را نرم می‌کند. پرچم‌های مشکی بر سردر مدرسه و روی دیوارها نصب شده‌اند و روی تخته کلاس هم معلم‌مان نوشته: ایام فاطمیه تسلیت باد.

فضای مدرسه انگار ساکت‌تر شده؛ حتی بچه‌هایی که همیشه سر و صدا می‌کردند، حالا آرام‌تر حرف می‌زنند. زنگ تفریح هم به جای آهنگ‌های شاد، صدای مداحی پخش می‌شود و بعضی از بچه‌ها کنار هم می‌نشینند و از حضرت زهرا (س) حرف می‌زنند.

دیروز مراسمی در نمازخانه برگزار شد. همه‌مان با چادر یا لباس مشکی آمده بودیم. معلم پرورشی از مظلومیت حضرت زهرا (س) گفت و اشک در چشمان خیلی‌ها حلقه زد. وقتی دعا خواندیم، حس کردم مدرسه‌مان پر از آرامش و نور شده است.

این روزها، مدرسه برایم فقط جایی برای درس خواندن نیست؛ جایی است که یاد می‌گیرم چگونه با عشق و احترام از بزرگان دینمان یاد کنیم.