جشن خردادگان پاسداشت آب، آبادانی و سرسبزی

بنا بر باورهای ایران باستان،هفت نامیرای مقدس به نام (امشاسپندان) هریک نمادی از یک ویژگی اهورامزدا هستند و مسئولیت پشتیبانی از پدیده ای را در جهان بر عهده گرفته‌اند که امشاسپند خرداد، آب را تحت  حمایت مقدس قرار داده است. 

از آنجا که در تقویم زرتشتیان هر روز از ماه نامی دارد، روز ششم هر ماه، خرداد روز نام گرفته و هم نامی این روز با ماه خرداد باعث برگزاری جشن خردادگان می‌شود.

جشن خردادگان، یک میراث فرهنگی و از جمله جشن‌های باستانی است که توسط زرتشتیان برگزار می‌شده است، این جشن نمادی از سلامت کمال انسانی و پاسداشت طبیعت بویژه آب است، آب عنصر مقدس در این جشن است، زیرا خرداد نگهبان آب است.

جشن خردادگان بیشتر در میان طبقه کشاورز مرسوم بوده است. البته این جشن‌ها الزاما برای شادی نبوده و گاهی مجموعه‌ای از نیایش‌ها رادر بر می‌گرفته و پاسداشت مواهبی بوده که خداوند آفریده است. 

  در این روز، مردم در کنار رودخانه ها،چشمه ها و آب های روان جمع می‌شدند و با پوشیدن لباسهای نو، پختن خوراک های سنتی،گل آرایی و نیایش به استقبال این روز میرفتند، پاکی و شادمانی از ویژگی های این جشن کهن بود.

جشن خردادگان به ما یاد آور می‌شود که برای رسیدن به کمال فردی اجتماعی باید در هماهنگی با طبیعت و در راستای راستی و پاکی زندگی کنیم .