رضا امینی عکاس خبرنگار در روز جهانی عکاس :
عکسها راویان خاموش تاریخ هستند
اصفهان (پانا) - رضا امینی عکاس خبرنگار در گفتگو با حبرنگار پانا گفت :خطر کردن،خوب دیدن و معکوس فکر کردن از مولفه های یک عکاس حرفه ای است

رضا امینی مدرس عکاسی و دبیر سرویس عکس پایگاه خبری رویداد امروز در گفتگویی اختصاصی با خبرنگار پانا ضمن تبریک روز عکاس به علاقه مندان این حوزه توضیحاتی راجع به چگونگی ورودش به عرصه عکاسی را داد و گفت: «اولین بار در کودکی داییام داشت از من عکس میگرفت و باهم به چاپخانه میرفتیم و عکس ها را چاپ میکردیم و بعد از چاپ ، یک حلقه فیلم رنگی هم هدیه میگرفتیم ، خیلی دوست داشتم عکاس بشوم و عکس بگیرم تا اینکه داییام برای تولد نه سالگی برای من دوربین عکاسی اتوماتیک خرید و این شروع جدی من به حرفه عکاسی بود.»
وی با اشاره به آموزش هایی که در دوران کودکی گذرانده گفت: «سال ۱۳۸۱ به کلاس های فیلمسازی انجمن سینمای جوان رفتم و آنجا یکی از کلاس ها عکاسی بود استاد حمید امینی تدریس این رشته را داشت و من همیشه مدیون ایشان هستم که عکاسی را به بهترین نحو ممکن به من آموزش داد.»
رضا امینی در ادامه با تأکید بر تأثیرگذارترین لحظاتی که عکاسی کرده است بیان کرد: «یکی از تأثیرگذارترین صحنههایی که عکاسی کردم و حضورم در آن زمان و آن صحنه برایم سخت بود؛ حادثه سقوط هواپیمای یاسوج بود که متاسفانه خانواده های مسافرین به نزدیکی محل سقوط آمده بودند و دیدن آن لحظات برایم به شدت سخت و دردناک بود اما به لحاظ شغلی مجبور بودم به عکاسی ادامه بدهم و یکی دیگر از این صحنه ها ، عکسی بود که ثبت کردم ، یک آمبولانس پشت سر ماشین های زیادی قرار داشت و کسی راه را برای آن باز نمیگذاشت.»
وی در ادامه گفت: « یکی از سخت ترین صحنههایی که از آن عکاسی کردم ، معدن موته بود که توی مسیر گم شده بودم و هیچ راهنمایی در تاریکی شب نبود و موبایل هم خط نمیداد و با کسی هم نمیتوانستم تماس برقرار کنم و یکی از وحشتناکترین لحظات کاریام بود تا اینکه تمام مسیر های ممکن را امتحان کردم و خوشبختانه یکی از محل هایی که نور ماشین من را دیده بود به کمکم آمد.»
دبیر سرویس عکس پایگاه خبری رویداد امروز در خصوص پروژه یا مأموریت عکاسی که بیشتر از همه باعث رشد حرفهای او شد گفت : «در کل همه پروژه های عکاسی هر کدام یک کلاس درس جداگانه است و واقعا همه آنها درس هایی دارد برای آموزش دادن و همهی آنها در پیشرفت من واقعا تاثیرگذار بودند.»
وی از مشکلات پیش رو که در عکاسی خبری وجود دارد گفت : «در عکاسی خبری هر روز شما با چالش های جدید و منحصر به فردی روبرو هستید که زمان های حادثه به خاطر محیط و اتفاقات درونش مجبور هستید با همه چیز کنار بیاییم،این چالشها شامل مدیریت زمان محدود، حفظ امنیت شخصی در شرایط خطرناک، و انتقال احساسات واقعی لحظه به مخاطب از طریق لنز دوربین است.»
او در ادامه گفت : « عکاسان خبری اغلب باید با تجهیزات محدود و شرایط ناپایدار کار کنند و در عین حال دقت و خلاقیت خود را حفظ کنند. این حرفه نیازمند صبر، انعطافپذیری و توانایی تصمیمگیری سریع است تا بتوانند رویدادها را به بهترین شکل ثبت کنند.«
رضا امینی مدرس عکاسی درباره عشقی که به این هنر دارد گفت: «عکاسی برای من تمام زندگی است، هم واقعیت ها برای من به شدت مهم است که باورم را در صادقانه ترین حالت ارائه بدم و هم زمانی که به صورت آزاد عکاسی می کنم روایتی شخصی از جهان برای من محسوب میشود ، من جهان خودم در عکاسی را به شدت دوست دارم و همیشه سعی کردم جهان مخصوص به خودم را داشته باشم، بالاخص در نگاهی ساده اما عمیق به سوژه هایی که دارم.«
وی دربارهی یکی از پر احساس ترین عکسهایی که تا کنون ثبت کرده و هر بار به آن نگاه می کند حس و حال تازه ای برایش دارد گفت: «این تصاویر مربوط به عکاسی از بناهای اصفهان است ، حدود چند صد شات از بناهای تاریخی اصفهان دارم از همه شکوه و عظمتش اما هربار که آن ها را می بینم دوباره برایم جذاب و ماندگار است .»[
او در ادامه گفت : «همچنین یکی از عکس هایی که همیشه آن را نگه داشتم و بیشتر از همه آن عکس رو می بینم و حسی عجیب دارم ، تصویری از باز گشایی زاینده رود است که عکس آن را گرفتم.»
رضا امینی گفت : «درعکاسی سه نکته بسیار مهم و تاثیرگذار است که شامل خطر کردن،خوب دیدن و معکوس فکر کردن هست،خطر کردن یعنی اینکه خطر کردن کار جذابی است ، اما جان عکاس و هنرمند همیشه در درجه اول مهمتر از هر چیز است،خوب دیدن یعنی باید اول با جزئیات به محیط اطراف خود نگاه کنید و بعد شروع به عکاسی کنید و سوم تفکر معکوس یعنی اینکه هروقت فکر کردید روبروی شما یک سوژه جذاب هست به پشت سرتون هم نگاه کنید و ببینید سوژهای میتواند باشد که توجه شما را جلب کند.»
دبیر سرویس عکس پایگاه خبری رویداد امروز راجع به ماندگاری عکس گفت: «هیچ چیزی به اندازه عکس نمیتواند باقی بماند. عکسهایی که امروز میگیریم، برای صدها سال بعد هستند نه الان، ثبت عکس ها مثل یه کپسول زمان هستند که لحظهها رو برای آیندگان نگه میدارد. وقتی به یه عکس قدیمی نگاه میکنیم، انگار یه پنجره به گذشته باز میشود.»
او گفت :«خندهها، اشکها، حتی جزئیات کوچیکی مثل مدل لباس یا حالوهوای یه روز معمولی، عکسها قصه گویان خاموش تاریخ هستند، بدون اینکه کلمهای حرف بزنند. سالها بعد، شاید یک نفرعکسهای امروز ما رو ببیند و بتواند احساس کند که ما چه کسی بودیم، چی چیزی را دوست داشتیم، و چطور زندگی میکردیم.»
وی در ادامه گفت :«عکسی که من آن را به عنوان امضای خودم میدانم،عکسی هست که از بالای مناره مسجد امام در میدان نقش جهان گرفتم و الان روی جلد کتاب جغرافیا است و اینکه اگر قرار بود فقط یک صحنه از تاریخ را عکس بگیریم آن لحظه ورود آب به رودخانهی زاینده رود خواهد بود .»
رضا امینی در ادامه با تأکید بر تغییر دیدگاه فردی بر اساس عکس های منتشر شد اش بیان کرد: «چیزی که خیلی مسئولیت من را سنگین می کند ، دوستانی هستند که زمانی که من را می بینند می گویند که ما عکس های شما رو که می بینیم خیلی به عکاسی علاقه مند میشویم و من احساس می کنم این تعریف هم حس خوبی هست و هم مسئولیت سنگینی برای من محسوب میشود.»
دبیر سرویس عکس پایگاه خبری رویداد امروز در با تاکید بر مطالعه و کتابخوانی گفت : مهمترین ویژگی هر شخص مطالعه و به خصوص مطالعه تخصصی در رشته مربوطه است و عکاسی هم مستثنی نیست و آن هم قطعا باید در مورد مردم و فضاهای شهری و غیر شهری، سیاست و سیاستمداران بدانید و مسئولین رو بشناسید و در کل عکاسی خبری یه مسئولیت خیلی بزرگ محسوب میشود.اما به نظر من مهمترین ویژگی عکاس خبری خستگی ناپذیر بودن و بعد نگاه و تفکر عمیق و سرعت عمل بالا است .
وی در ادامه با تشبیه عکاسی به شغل دیگر گفت: «عکاس خبری به نظر من مثل پزشک آمبولانس هست، البته قطعا هر شغلی چالش های خاص خودش را دارد ، و من از نگاه هنری این مقایسه رو انجام میدهم و قطعا پزشک آمبولانس کارش سخت تر و مسئولیتش سنگین تر اما من دوست دارم عکاسی خبری رو با این شغل روبرو کنم ، چرا که در آن اولین تصمیم آخرین تصمیم و بهترین تصمیم در هر لحظه برای گرفتن یک عکس باید گرفته شود چرا که در عکاسی خبری شما با صدم ثانیه ها سر و کار دارید ، جان یک عکس و یک فریم و زنده نگه داشتن لحظه ها وظیفه عکاس خبری است.»
رضا امینی مدرس عکاسی و دبیر سرویس عکس پایگاه خبری رویداد در پایان گفت: در حوادث ناگوار و اتفاقات اگر چه عکس خوبی می توانم بگیرم اما وجدانم اجازه نمی دهد و همیشه در چنین لحظاتی تمایل دارم کمک کنم که حادثه تمام شود نه اینکه تصویری را ثبت کنم
ارسال دیدگاه