صبحی معنوی در دبیرستان ساعی؛ جشن ولادت حضرت فاطمه(س) و روز مادر

امروز صبح، دبیرستان ساعی کرخه حال‌وهوای معمول روزهای درسی را نداشت.

انگار از همان لحظه‌ای که دانش‌آموزان وارد حیاط شدند، می‌شد فهمید امروز قرار است اتفاقی متفاوت بیفتد؛ حسی از شادی و معنویت در هوا موج می‌زد. دختران مدرسه دسته‌دسته وارد سالن می‌شدند و زیر لب تولد حضرت فاطمه‌ زهرا(س) و روز مادر را به یکدیگر تبریک می‌گفتند.

سالن آرام آرام پر شد. وقتی چراغ‌ها کمی ملایم‌تر شد و صدای تلاوت کوتاهی در فضا پیچید، سکوتی دلنشین حاکم شد. درست در همین لحظه، زهراسادات جادران وارد سالن شد؛ کسی که قرار بود سخنران ویژه جشن باشد. با لبخندی آرام روی صحنه ایستاد و شروع کرد از مهر مادری گفتن…
از زنی که تمام تاریخ او را به نام «مادر» می‌شناسد؛ حضرت فاطمه‌ زهرا(س). کلماتش مثل نسیمی آرام، فضا را نرم و معنوی کرد و خیلی از دانش‌آموزان با دقتی بیشتر از معمول به سخنانش گوش می‌دادند.

بعد از سخنرانی، برنامه رنگ تازه‌ای گرفت. هیئت دانش‌آموزی ریحانات‌الحسین(ع) روی سن آمد و محفل انس با قرآن برپا شد. صدای تلاوت یکی از دانش‌آموزان آن‌قدر دلنشین بود که برای لحظاتی حتی صدای همهمه بیرون سالن هم محو شد. کمی بعد، شعرخوانی درباره مقام مادر اجرا شد؛ شعری ساده اما از دل برآمده، که چهره چند نفر از مادران فرهنگی حاضر را به لبخند آمیخته با اشک تبدیل کرد.

اوج جشن جایی بود که یکی از بانوان مهمان، مولودی ولادت حضرت زهرا(س) را خواند و سالن را پر از انرژی مثبت کرد. دختران با لبخند، با ریتم ملایم دست زدند و فضای جشن رنگ دیگری به خود گرفت؛ نه شبیه یک مراسم رسمی، بلکه مثل دورهمی پرمحبتی که بوی نور و شادی می‌داد.

در پایان، مدیر مدرسه روی صحنه رفت و با افتخار از دانش‌آموزانی که در مسابقات قرآن، عترت و نماز منطقه کرخه مقام آورده بودند، تجلیل کرد. برگزیدگان مسابقه «درس‌هایی از قرآن» نیز لوح و جوایز خود را دریافت کردند؛ و چهره‌شان از شادی برق می‌زد.

وقتی مراسم رو به پایان رفت، هنوز شور و شوق در چشمان دانش‌آموزان موج می‌زد. برخی با مادرانشان تماس می‌گرفتند تا روز مادر را تبریک بگویند؛ بعضی دیگر آرام از کنار پوسترهای جشن رد می‌شدند و لبخند می‌زدند.
جشنی که قرار بود یک مراسم باشد، در نهایت برای بسیاری از دختران ساعی، تبدیل شد به یک خاطره—خاطره‌ای از عشق، معنویت و مادرانه‌ترین روز سال.