روایت یک صبح بارانی
۱۲ دختر خوزستانی راهی رؤیای معنوی خود شدند
اهواز(پانا)_صبح بارانی ۱۸ آذر، ترمینال تپه اهواز حال و هوایی متفاوت داشت؛ حال و هوایی که تنها در لحظات خداحافظیهای بزرگ میتوان آن را دید. ۱۲ دختر دانشآموز خوزستانی با چمدانهایی کوچک و دلهایی سرشار از شوق، راهی سفر عمره مفرده شدند؛ سفری که احتمالاً خاطره معنوی آن تا سالها در ذهنشان خواهد ماند.
راهروهای ترمینال پر بود از نگاههای اشکآلود مادرانی که زیر لب دعا میخواندند و پدرانی که نگرانیهایشان را پشت لبخندی آرام مخفی میکردند. قرآنها بالای سر دختران گرفته میشد و آخرین توصیهها در زمزمه آرام خانوادهها گم میشد. هر خانواده گویی بخشی از دلش را راهی مکه و مدینه میکرد.
این گروه ۱۲ نفره زیر نظر سازمان دانشآموزی خوزستان و همراه با یک مربی اعزام میشدند. طبق برنامههای کشوری، نخست باید به اصفهان میرفتند تا دورههای آموزشی شامل آشنایی با اعمال عمره، نکات فرهنگی و رفتاری سفر، توصیههای امنیتی و برنامههای معنوی را پشت سر بگذارند و سپس بیستم آذر از فرودگاه اصفهان راهی سرزمین وحی شوند.
امرالله قنواتی، مدیر سازمان دانشآموزی خوزستان، در حاشیه مراسم بدرقه تأکید داشت که این سفر تنها یک زیارت ساده نیست، بلکه تجربهای تربیتی و اثرگذار است که هیچ کلاس درسی نمیتواند جایگزین آن شود. او میگفت تلاش شده دانشآموزان با آمادگی اخلاقی، رفتاری و معنوی کامل وارد این سفر شوند تا این تجربه نقشی سازنده و ماندگار در مسیر آینده آنان داشته باشد.
در چهره دختران ترکیبی از شوق، هیجان و اندکی اضطراب دیده میشد. برای بسیاری از آنان، این نخستین تجربه پرواز و اولین خروج از کشور بود؛ آن هم برای سفری که حال و هوایی کاملاً معنوی دارد و شاید یکی از مهمترین لحظات نوجوانی آنان باشد.
با اعلام حرکت کاروان به سوی اصفهان، خانوادهها کمکم عقب رفتند؛ اما نگاهها همچنان تا آخرین لحظه اتوبوس را دنبال میکرد. خداحافظیها کوتاه اما عمیق بود و همه اطمینان داشتند این سفر برای دختران، فراتر از یک برنامه مذهبی خواهد بود؛ مسیری آرام به سوی بلوغ معنوی، تجربهای که در سکوت حرم، میان صفا و مروه و در کوچههای مدینه شکل میگیرد.
وقتی اتوبوس ترمینال را ترک کرد، همه چیز به حالت عادی بازگشت، اما برای آن ۱۲ دختر فصلی تازه آغاز شده بود؛ فصلی که بیتردید اثر آن تا سالها در ذهن و دلشان باقی خواهد ماند.
ارسال دیدگاه