عکس یادگاری دانش آموزان مدرسه شهیدان شعبانی عرب ۲

روز اول مهر، وقتی وارد مدرسه شدم، قلبم تندتند می‌زد. حیاط شلوغ بود و همه با لباس‌های مرتب و کیف‌های رنگی کنار هم ایستاده بودند. بعضی‌ها ذوق‌زده می‌خندیدند و بعضی‌ها مثل من کمی دلشوره داشتند.

همکلاسی‌هام یکی‌یکی آمدند. دیدن چهره‌های آشنا باعث شد آرام‌تر شوم. با هم سلام و احوال‌پرسی کردیم، بعضی‌ها عکس گرفتند و بعضی‌ها با هیجان از تعطیلات تابستان گفتند. آن لحظه‌ها فهمیدم که "همکلاسی من" فقط یک هم‌درس نیست؛ او کسی است که هر روز کنارم می‌نشیند، با من می‌خندد، با من درس می‌خواند و حتی وقتی ناراحت می‌شوم، دوستم راحتم می‌کند.

در کلاس که نشستیم، بوی دفترهای نو و مدادهای تراشیده همه جا را پر کرده بود. معلم‌مان با لبخند وارد شد و گفت: "سال جدید رو با تلاش و دوستی شروع کنید." همان موقع به دوستم نگاه کردم و گفتم: «امسال پر از خاطره‌های قشنگ می‌سازیم.»

بعد از پایان مراسم، من و دو تا دوستم کنار هم در حیاط ایستادیم و یک عکس یادگاری گرفتیم. حالا هر وقت به آن نگاه می‌کنم، یاد روز اول مهر و شور و شوقی که داشتیم می‌افتم. مطمئنم این عکس و این خاطره برای همیشه در قلبم خواهد ماند.

"همکلاسی من" یعنی کسی که روزهای مدرسه را شیرین‌تر می‌کند و باعث می‌شود سختی‌ها راحت‌تر بگذرد. خوشحالم که در این مسیر تنها نیستم.