رجایی اولین رئیس جمهور شهید ایران

محمد علی رجایی در ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ در قزوین  چشم به جهان گشود و پدرش عبدالصمد پیشه ور بود و در بازار قزوین به کسب خرازی اشتغال داشت.

چهار سال بعد از تولدش پدرش فوت کرد و برادرش که ۱۰ سال بزرگتر از او بود بیرون خانه کار می کرد و مادرش پنبه پاک می کرد و فندق و گردو و بادام می شوید تا هزینه های زندگی را تامین کند.

شهید رجایی ۱۳ سال داشت که کلاس ششم ابتدایی را تمام کرد و راهی تهران شد و ابتدا در بازار آهن‌فروشان مشغول به کار شد و به دلیل سنگینی کار چندی بعد به دستفروشی روی آورد و بعد  از دستفروشی دوباره به بازار تهران برگشت و در چند حجره به شاگردی پرداخت.

در سال ۱۳۳۰ نیروی هوایی شاهنشاهی ایران جوانانی را که مدرک ششم ابتدایی داشتند، با درجهٔ گروهبانی استخدام می‌کرد و  رجایی داوطلب خدمت در این نیرو شد سپس  سه ماه از دورهٔ آموزشی گروهبانی را گذرانده بود که گروه فدائیان اسلام را شناخت و در جلسات این گروه شرکت کرد.

رجایی پس از طی دورهٔ آموزشی و دریافت درجه گروهبانی در کنار کار به تحصیل ادامه داد و در سال ۱۳۳۲ دیپلم گرفت و چون در شهریورماه دیپلم گرفته بود، نمی‌توانست در آزمون ورودی دانشگاه شرکت کند  پس راهی بیجار شد و در دبیرستانی مشغول تدریس زبان انگلیسی شد. 

با تمام شدن سال تحصیلی، به تهران بازگشت و در دانش سرای عالی تربیت معلّم به تحصیل پرداخت و سپس به دانشسرای عالی رفت و  پس از دو سال، مدرک کارشناسی ریاضی گرفت و به استخدام آموزش و پرورش درآمد.

وی در  ابتدا به ملایر رفت، امّا با رئیس آموزش و پرورش اختلاف پیدا کرد و بعد به خوانسار رفت و مشغول تدریس شد و یک سال را با موفقیت گذراند ؛ سال تحصیلی که به پایان رسید رجایی به تهران برگشت و در دوره کارشناسی ارشد در رشته آمار مشغول به تحصیل شد و هم‌زمان در مدرسه کمال تدریس کرد.

محمد علی رجایی در سال ۱۳۴۱ با عاتقه صدیقی، دختر یکی از بستگانش ازدواج کرد و در سال ۱۳۵۹ تا مرداد ۱۳۶۰ به عنوان چهل و دومین نخست وزیر ایران فعالیت داشت.

سپس در ۱۱ مرداد ۱۳۶۰ به عنوان دومین رئیس جمهور ایران منصوب شد و در هشتم شهریور ۱۳۶۰ در حادثه انفجار دفتر نخست وزیری توسط گروه مجاهدین خلق ترور شد و اولین رئیس جمهور شهید ایران شد.