دلبری دانش‌آموز سمپادی از امام مهربانی ها
مشهد (پانا) - پای کار اهل بیت که میروی ستاره هایی را میبینی که در عین کم سن و سالی با سرعت نور رشد کرده اند و بی شک یکی از آنها همین دانش آموز سمپادی مشهدی است.
همکاران و دانش آموزان دبیرستان سمپاد شهید هاشمی نژاد مشهد مثل هر سال امسال هم موکب معظمی برای عرض ارادت به ساحت قدسی امامشان برپا کرده اند.
یک طاق چای می‌دهد و یک طاق شربت و نوای گرم نوحه ها در کنار سقاخانه کاه گلی وسط فضای موکب دل را آسمانی میکند.
پشت پرده اول آشپزخانه است و کلی نوجوان سمپادی که آدم از هوش و محل تحصیلشان انتظار خودشیفتگی را دارد بی تکلف نشسته اند و هویج پوست میکنند یا مرغ پاک میکنند تا ساعتی دیگر با غذای گرم از زوار پذیرایی کنند.
کارهایی که در منازلشان احتمالا بعید است دست بزنند ولی عشق اهل بیت مثل کوره‌ای که خشت خام را می‌پزد نوجوانانی را تربیت کرده که مثال زدن دارند.
و اما پشت پرده دوم وارد یک محوطه خالی میشوی که به جز یک جوی هیچ چیز دیگری در آن نبود و یک ستاره در فضای خالی آن داشت می‌درخشید با کلی خواهش گذاشت عکسش را بگیرم ولی هر چه اصرار کردم اسمش را نگفت.
گفت در ساعتی قبل داخل کتابخانه در حال مطالعه بوده ولی دمادم غروب که بیرون آمده دیده جوی فاضلاب بند است و بقیه ماجرا هم که در عکس مبرهن است.
اسمش را نگفت ولی خواهشم برای تعریف کردن یک خاطره از موکب های این چند ساله را رد نکرد تعریف کرد که سال قبل دو کودک همراه والدین به موکبشان می آیند که آنقدر پر جنب و جوش و فعال بوده‌اند که همه را عاصی کرده بودند.
او در بازی با آنها همراه میشود و این دو برادر را به غرفه نقاشی میبرد، برای اینکه هر دو را نگهدارد با دو دست روی دو کاغذ برایشان نقاشی میکشد و از آنها میخواهد در تکمیل یک کاغذ همراهش شوند و این میشود که آن دو کودک پای ثابت موکب در سال قبل می‌شوند.
در آخر این موکب بوی شهدا میداد میتوانستی وزوایی‌ها، هاشمی‌ها، علم الهدی‌ها و رجب‌پورها را در آن ببینی و حضور لطیف نور حضرت را در خدمت بی‌تکلف این ستاره ها حس کنی.
ارسال دیدگاه