حضرت رقیه (س)، الگوی صبر و استقامت در خردسالی

حضرت رقیه (س) در سال (۵۷هجری قمری) در شهر مدینه دیده به جهان گشود. ایشان در دامان پر مهر پدری بزرگوار و مادری با فضیلت، پرورش یافت و از همان کودکی با مبانی دین و اخلاق آشنا شد.

در سال ۶۱ هجری قمری، همراه با کاروان امام حسین (ع) به سوی کربلا حرکت کرد و در این سفر پر مخاطره، شاهد مصائب و رنج‌های فراوانی بود. پس از شهادت امام حسین (ع) و یاران باوفایش، به همراه دیگر زنان و کودکان اهل بیت (ع) به اسارت گرفته شد و به سوی شام برده شد.

در دوران اسارت، حضرت رقیه (س) با وجود سن کم، شجاعت و استقامت بی‌نظیری از خود نشان داد. او با یادآوری مصائب کربلا و مظلومیت پدرش، همواره به افشای ظلم و ستم یزیدیان می‌پرداخت.

سرانجام، حضرت رقیه (س) در خرابه شام، پس از دیدن سر بریده پدر بزرگوارش، به شهادت رسید و در همان مکان به خاک سپرده شد. مرقد مطهر ایشان در دمشق، زیارتگاه عاشقان و دلدادگان اهل بیت (ع) است.

زندگی کوتاه اما پربار حضرت رقیه (س)، الگویی از صبر، استقامت، حق‌طلبی و عشق به اهل بیت (ع) برای تمامی مسلمانان، به ویژه کودکان و نوجوانان، به شمار می‌رود.