قیام ۱۵ خرداد؛آتشی که از دل تاریخ برخاست

۱۵خرداد، تنها یک واقعه در تقویم نیست؛ نقطه عطفی‌ است در تاریخ معاصر ایران، که از قلب سکوت، فریادی برخاست؛ فریادی از ایمان، غیرت، و خون.
در آن صبح خون‌چکان سال ۱۳۴۲، وقتی فریاد «یا مرگ یا خمینی» کوچه‌های تهران و قم را پر کرد، دیگر هیچ چیز شبیه قبل نبود. مردمی بی‌دفاع، اما لبریز از ایمان، در برابر گلوله‌های رژیم پهلوی ایستادند؛ نه با سلاح، که با باور. قیامی که در ظاهر سرکوب شد، اما در حقیقت بذر یک انقلاب تمام‌عیار را در دل خاک کاشت.
قیام ۱۵ خرداد نشان داد که انقلاب اسلامی، در یک روز و یک شعار خلاصه نمی‌شود. این نهضت، ریشه در عمق جان مردم داشت، در اشک مادرانی که فرزندانشان را با نام علی و فاطمه بزرگ کرده بودند، در دست‌های پینه‌بسته‌ی کشاورزان ورامین که کنار طلبه‌های حوزه ایستادند، در سکوت مردانی که نماز را در دل شب با گریه می‌خواندند و روز بعدش، در صف تظاهرات جان باختند.
قیام ۱۵ خرداد نه فقط یک شورش، بلکه تبلور بیداری اسلامی در سده‌ی بیستم بود؛ نقطه‌ای که در آن، دین و سیاست دوباره به هم رسیدند، و روح مردم با نفس مرجعیت درآمیخت.
امروز، پس از دهه‌ها، آن فریادها هنوز در حافظه‌ی تاریخ زنده‌اند. هر سال، تقویم که به نیمه خرداد می‌رسد، خون‌هایی به یاد می‌آید که در سکوت، فریاد کشیدند؛ خون‌هایی که مسیر تاریخ را عوض کردند.
و اگر تاریخ را خاک بنامیم، قیام ۱۵ خرداد همان جرقه‌ای بود که از دل این خاک، انقلاب را رویاند