شهادت، سرانجام عاشقی است

ستوان‌یکم علیرضا فرجی به دیدار محبوب شتافت و در سحرگاهی آرام اما متعالی آسمان میهن شاهد پرواز روح بلند یکی از حافظان بی‌ادعای وطن بود؛ شهید ستوان‌یکم علیرضا فرجی از نیروهای خدوم و مؤمن ارتش جمهوری اسلامی ایران در حین انجام وظیفه و صیانت از آسمان ایران، به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

شهیدی که نه در آرزوی آسایش که در تمنای لقاء، شب‌ها را با دعا ندبه سحر می‌کرد و روزها را در پناه ایمان جان بر کف می‌گذاشت او به جای سکون، سلوک را برگزید و در نهایت با ردای سرخ شهادت به محضر پروردگارش شتافت همان‌گونه که آیه شریفه وعده داده است: «بل أحیاءٌ عند ربّهم یُرزقون» 

ستوان‌یکم فرجی از خانواده‌ای دیندار و انقلابی برخاست مؤمنانه زیست، مجاهدانه خدمت کرد و سرانجام سرافرازانه رفت. او نه فقط برای یک نظام بلکه برای یک حقیقت جان داد حقیقتی به نام ایمان، وطن و شرافت.

در پی شهادت این مرد فداکار خانواده فرهنگی دبیرستان شهید اردستانی به ویژه فرزند شهید پرنیا فرجی در سوگی سترگ فرو رفتند سوگی که با افتخار گره خورده است. جامعه فرهنگی و دانش‌آموزی این دبیرستان ضمن عرض تبریک و تسلیت به این خانواده پرافتخار  نام و یاد این شهید والا مقام را گرامی می‌دارد.

در پایان همه را به قرائت فاتحه‌ای همراه با صلوات برای روح بلند و ملکوتی شهید علیرضا فرجی دعوت می‌کنیم و روحت شاد، راهت پررهرو ای نگین جبهه بی‌صداها و در میانه روزهای اندوه‌بار میهن، خبر رسید که یکی از فرزندان غیور ارتش، با امضای خون، به عهد ازلی‌اش وفا کرد.

در یکی از روزها خبر رسید که فرمان پرواز صادر شد و ستوان‌یکم فرجی به ابدیت پیوست؛ بی‌هیاهو آمده بود، اما پروازش تمام آسمان را خبر کرد و شهید ستوان‌یکم علیرضا فرجی، از مردان مؤمن و متعهد ارتش جمهوری اسلامی ایران، در جریان یک مأموریت تخصصی دفاعی، جان خود را نثار آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی کرد و به خیل سربازان شهید تاریخ این سرزمین پیوست.

خانواده این شهید، از جمله فرزند ایشان پرنیا فرجی صبورانه بر داغی می‌نگرند که سراسر افتخار است و جامعه فرهنگی و دانش‌آموزی دبیرستان شهید اردستانی، ضمن ادای احترام به مقام این شهید سرافراز شهادت او را تبریک و تسلیت عرض می‌کند.

روح او اکنون در جوار رحمت الهی آرام گرفته جایی که مرزهای زمان و مکان در هم می‌شکند و تنها اخلاص است که می‌ماند او نه تنها جان داد، بلکه معنا آفرید و وقتی رفت، فقط یک پیکر نبود که از زمین برخاست؛ مفهومی بود که پر کشید، ستوان‌یکم علیرضا فرجی مردی که در هیاهوی روزمره، بی‌هیاهو ماند اما در لحظه پرواز، تمام معنا را فریاد زد.

او جان داد اما خاموش نشد چون شهادت، خاموشی نیست، نور است و حقیقتی‌ است که فقط برای اهلش رخ می‌نماید، فرجی در میان ما زیست بی‌ادعا، بی‌نام اما اکنون نامش کنار واژه‌هایی ایستاده که در فرهنگ شهادت :ایثار، فدا و غیرت است.

او معنا آفرید؛ برای ما که مانده‌ایم برای فرزندان این سرزمین، و برای دختری که پدرش را نه در قاب عکس که در قامت قهرمانان خواهد دید و پرنیاحالا وارث نامی‌ است که با خون امضا شده و ما، شاهد هستیم که چگونه مردان مؤمن در سکوت سنگر افسانه می‌سازند.