ونزوئلا ۲۵ هزار نیروی نظامی در سواحل کارائیب مستقر می‌کند
تهران(پانا)- دولت ونزوئلا در ادامه اقدامات قاطع در برابر تهدید نظامی آمریکا علیه این کشور، از تقویت نیرو در امتداد سواحل کارائیب و اقیانوس اطلس و افزایش تعداد آنها به ۲۵ هزار نفر خبر داد.
«ولادیمیر پادرینو» وزیر دفاع ونزوئلا اعلام کرد که «نیکلاس مادورو» رئیس‌جمهوری این کشور فرمان گسترش استقرار نظامیان در منطقه «لا گواخیرا» واقع در ایالت «زولیا» و همچنین در شبه جزیره «پاراگوانا» در «فالکون» را صادر کرده است؛ مناطق ساحلی که به گفته او، «مسیر قاچاق مواد مخدر» را تشکیل می‌دهد.
وزارت دفاع ونزوئلا همچنین حضور نظامی خود را در منطقه جزیره‌ای نوئوا اسپارتا و ایالت‌های سوکره و دلتا آماکورو گسترش خواهد داد.
پادرینو در ویدئویی که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، گفت: هیچ‌کس قرار نیست بیاید و کار را برای ما انجام دهد.
این مقام ونزوئلایی تصریح کرد که ۲۵ هزار نیرو مستقر خواهند شد، که این تعداد بیشتر از ۱۰ هزار نیرویی است که پیشتر در ایالت‌های زولیا و تاچیرا، در مرز کلمبیا مستقر بودند.
رویترز جمعه گذشته به نقل از منابع خود گزارش داد که دولت آمریکا دستور استقرار ۱۰ جت جنگنده اف-۳۵ را در یک فرودگاه در پورتوریکو برای انجام عملیات علیه کارتل‌های مواد مخدر صادر کرده است.
دولت آمریکا در حالی استقرار نظامی گسترده در جنوب کارائیب را در چارچوب «جنگ علیه مواد مخدر» توجیه کرده است که مادورو، اتهام‌های آمریکا مبنی بر تولید مواد مخدر در ونزوئلا را رد و تاکید کرده است: ونزوئلا کشوری عاری از تولید کوکائین است و این دروغ آمریکایی مانند همان ادعای دروغ درباره وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق آشکار و فریبنده است.
آمریکا در پوشش «جنگ مواد مخدر»، نسبت به استقرار هشت کشتی جنگی، یکهزار و ۲۰۰ موشک، یک زیردریایی هسته‌ای، سه ناوشکن با حدود چهار هزار و ۵۰۰ سرباز از جمله ۲ هزار و ۲۰۰ تفنگدار دریایی در جنوب کارائیب اقدام کرده است. کارتل «لوس سولس» (کارتل خورشیدها) را با دولت مادورو مرتبط دانسته و پاداش برای اطلاعاتی که به دستگیری وی منجر شود را از ۲۵ میلیون دلار به ۵۰ میلیون دلار افزایش داده است. کارتل سولس، به منزله بهانه‌ای ساختگی است که ونزوئلا و کلمبیا به طور کلی وجود آن را رد کرده‌اند.
مجموعه اقدامات تحریک‌آمیزی که از هدفی فراتر از مبارزه با مواد مخدر پرده برمی‌دارد. صف‌بندی بی‌سابقه نظامیان آمریکایی پشت دروازه‌های کاراکاس را باید بخشی از استراتژی بزرگتر برای بی‌ثبات‌سازی، دخالت در امور داخلی و ایجاد خلا قدرت در این کشور آمریکای جنوبی دانست.
ارسال دیدگاه