حجاب یعنی انتخابی زینبی برای دختران امروز

یادمان باشد، حجاب اگر فقط یک تکه پارچه بود، دستان دشمن برای گرفتنش تا این‌ اندازه در کربلا دراز نمی‌شد.

زینب کبری (س) با حجابش، نه فقط زن بودن، که عزت و ایمان را در برابر ظلم ایستاد. این یعنی حجاب، فقط پوشش نیست، بیانیه‌ای است که می‌گوید:

«من انتخاب کرده‌ام از نگاه‌هایی دور بمانم که شأنم را نمی‌فهمند؛ حجابم را می‌پوشم تا جلف دیده نشوم، تا محترم بمانم.»

این روزها نوجوان بودن سخت است. نه فقط چون امتحانات و فشار درس، بلکه چون نگاه‌ها، قضاوت‌ها و فضای مجازی مدام می‌خواهند تو را از خودت دور کنند.

می‌گویند: «چادری بودن قدیمی‌ست.»

می‌پرسند: «چرا خودتو قایم می‌کنی؟»

و بعضی وقت‌ها حتی تمسخر می‌کنند، وقتی باحجاب وارد جمعی می‌شوی که لباس تو برایشان غریبه است.

یکی از دختران نوجوان در جلسه‌ای همین را گفت. اشک توی چشمش بود. گفت: «گاهی حس می‌کنم همه چیز ضده منه. حتی دوستام. ولی ته دلم یه چیزی میگه نذار دل زینب بشکنه...»

و همین‌جاست که مکتب زینبی معنا پیدا می‌کند. یعنی انتخابی آگاهانه، برخلاف جریان. یعنی بایست، ولو تنها. یعنی اگر همه بخندند، تو گریه زینب را به یاد بیاور.

او که گفت: «ما رأیتُ إلّا جمیلاً» در حالی که خیمه‌ها خاکستر شده بود و حجابش در خطر بود.

حجاب یعنی داشتن یک "نه" قاطع، برای دنیایی که می‌خواهد از زن یک کالا بسازد.

یعنی ایستادن در مرزهایی که تو را از بی‌هویتی نجات می‌دهد.

یعنی بگویی: من حجابم را دوست دارم. چون زینب را دوست دارم. چون خودم را باور دارم.

و تو دختر نوجوان، اگر امروز به حجاب وفادار مانده‌ای، یعنی در امتحانی ایستاده‌ای که خیلی‌ها حتی جرأت شرکت در آن را ندارند.

این شجاعت را دست‌کم نگیر.