خانه دوم، خانه‌ای با ظرفیت های فراوان و بهتر از خانه اول

به گزارش پانا- شاید شنیده باشیم که هیچ‌جا خانه خودِ آدم نمی‌شود؛ امّا اگر اندکی با خود تأمل کنیم با برخی از مسائل مواجه می‌شویم که تنها مدارس می‌توانند حلال آنها و کمک حال خانه و خانواده باشند.

مدرسه معمار انسان ساز است که اولویت آن باید توجه به موارد پرورشی باشد، هرچند که آموزش و پرورش دو بال است برای پرواز که بدون یکدیگر نمی‌توانند تکان بخورند؛ ولی سهم پرورش در این مبحث بیشتر است.

‌محدوده گفتمانی خود را محدودتر می‌کنیم. به عنوان مثال:《 به آسیب های اجتماعی رخ داده در چند مدت اخیر شهرستان تنگستان(استان بوشهر) اشاره می‌کنیم.》

متأسفانه در چند مدت اخیر میزان وقوع و اقدام به خودکشی در بین دانش‌ آموزان این منطقه در رده های سنی مختلف افزایش یافته که باعث نگرانی و پریشانی آحاد جامعه شده است.

مدرسه و مجموعه آموزش و پرورش باید به مرحله‌ای برسد که بتواند به سوال:《 چطور می‌شود که دانش آموز ما خودکشی را بهترین راه‌حل برای رهایی از مشکلات خود می‌داند؟ 》 پاسخ دهد و چاره‌ اندیشی کند.

وجود مشکلات متعدد در خانواده‌ها و گاهاً بی‌سوادی خانواده ها در گفت‌وگو با فرزندان، باعث ایجاد خلل های زیادی در تربیت آنان می‌شود که مهمترین مورد آن؛ آرامش فکری، ذهنی و روانی دانش آموز است.

دانش آموزی که نتواند آرامش، توجه و اهمیت از دست رفته خود را درخانه به‌دست آورد، بدون تردید در جایی خارج از منزل به دنبال آن می‌گردد؛ حال چه بسا مدارس ما نقش خانه دوم را به خوبی نمایان کنند. این درصورتی است که آموزش و پرورش این موضوع را در جایگاه اول اولویت های اجتماعی موثر در انسان سازی خود قرار دهد.

اینکه من و شما بخواهیم در مدرسه به دنبال آن توجه‌ای باشیم که اعتماد و باور سازی می‌کند و باعث آرامش روحی و روانی ما می‌شود، به مسائل متعددی بستگی دارد که متأسفانه سال به سال شاهد کاهش اهمیت و بی‌توجهی های بسیاری نسبت آنان می‌باشیم.

عزیزان، بخش اعظمی از جوانانی که رهبر معظم انقلاب اسلامی، توجه و نگاه ویژه را به آنان تاکید می‌نمایند؛ همین دانش‌آموزانی هستند که تحت نظر وزارت آموزش و پرورش درحال تحصیل‌ می‌باشند

امروزه توسعه فکری و شاداب سازی جامعه جز از طریق توجه به همین نسل جوان و نقش آفرینی آنان در تحقق اهداف بلند نظام مقدس اسلامی میسر و ممکن نخواهد بود.

به صراحت اعلام می‌کنیم: 《 عدم توجه به مسائل پرورشی و عقیدتی، کارگاه های هنری در کنار اردوهای دانش آموزی، به مرور زمان و قطره قطره به اعتقادات دینی، ترویج حس انسان دوستی و رفتارهای حسنه اجتماعی لطمه‌ای جبران ناپذیر وارد می‌نماید که در نتیجه ضمن غافل شدن از تربیت نیروی انسانی کارآمد؛ باعث خروج دانش آموزان از ریل سلامت اجتماعی و ورود آنها به بحران آسیب های اجتماعی می‌شود. 》

یکی از مواردی که می‌تواند ما را پیشگام در پیشگیری از بروز آسیب های اجتماعی، خصوصاً در رده سنی نوجوانان کند؛ وجود روانشناسان تربیتی است که جای خالی آنها در مدارس به شدت احساس می‌شود.

ایجاد شور و هیجان و سرزندگی تحصیلی و توجه به عنصر تشویق و ارج نهادن به موفقیت‌ها و پیروزی‌ها به جای سرکوفت به دانش آموزان و نسل جوان، از اولویت‌های تمامی روانشناسان تربیتی است. 

بی‌شک بر همه ماست که مقوله پرورش را جدی تر از آنچه که وجود دارد ببینیم و با اتخاد به تصمیم های عقلانی و استوار بر شأن و منزلت دانش آموز و معلم، جاده صاف کن تسلط آسیب‌ها و مشکلات بر فکر، روح و جسم دانش‌آموزان این مرز پرگهر و کهن نباشیم.

 سجاد زنده بودی