«جنگ جهانی»؛ روایت اشغال، تحقیر و عبور تاریخی ایران از بحران

تنها یک قرن از روزی می‌گذرد که نیروهای شوروی، بریتانیا و آمریکا وارد تهران شدند و «پل پیروزی» خود در جنگ جهانی دوم را بر شانه‌های مردم ایران بنا کردند. در آن روزگار، ارتشی که ارتش نبود، فرمانروایی که اقتدار نداشت و دولتی که توان ایستادگی نداشت، در چشم‌برهم‌زدنی فرو ریخت و پرچم سفید تسلیم برافراشته شد.

خاطره شهریور ۱۳۲۰ در حافظه تاریخی ایران، در کنار یادهای تلخ اسارت وطن در روزگار اسکندر و چنگیز نشسته است؛ خاطره‌ای که رد اشک آن هنوز بر چهره غبارگرفته این سرزمین باقی مانده است. اشغالی که نه با اراده مردم، که بر آنان تحمیل شد و زخمی عمیق در تاریخ معاصر برجای گذاشت.

با این همه، روح و زبان ایرانی برای یادآوری آن روزهای سخت، نوای شیرین و هنرمندانه «ای ایران، ای مرز پرگهر» را زمزمه می‌کند؛ سرودی که یادآور ایستادگی، امید و عبور از بحران است. ایرانیان در هزاران سال تاریخ خود آموخته‌اند که از دل سختی‌ها عبور کنند و بار دیگر قامت راست نمایند.

این روایت تاریخی، در قالب مجموعه نمایشگاهی «حکایت سرو» و در دل بسته فرهنگی ـ تربیتی «ایرانمون» ارائه می‌شود؛ بسته‌ای تحولی در حوزه معاونت پرورشی و فرهنگی که با هدف تقویت هویت ملی، بازخوانی تجربه‌های اشغال و مقاومت و فراهم‌سازی زمینه نقش‌آفرینی فعال دانش‌آموزان در فضای مدرسه طراحی شده است.