«قحطی»؛ روایت رنج، مظلومیت و ماندگاری ایران در روزگار تاریک جنگ

با آغاز جنگ جهانی اول و افروخته‌شدن آتش جنگ به‌دست قدرت‌های غربی، شعله‌های این بحران دامن ایران را نیز گرفت. سرزمینی مظلوم که بی‌آنکه آغازگر جنگ باشد، گرفتار قحطی، ناامنی و بلا شد و تن رنجور وطن، روزهای سختی را از سر گذراند.

در آن روزگار، نه تدبیری در میان بزرگان برای دفاع از مردم بود و نه توانی در دست مردمان برای مقاومت. نیروهای بیگانه، گندم و جو، دام و آذوقه این آبادی را به غارت بردند و مجالی برای فریاد باقی نگذاشتند. بنا بر برخی نقل‌ها، در این فاجعه انسانی، از هر سه زن و مرد ایرانی، یک نفر جان خود را از دست داد و بیماری و ناامنی سراسر ایران را فرا گرفت.

با این همه، کمتر کسی می‌پنداشت که در این ماتم‌سرا، دوباره سبزه‌ای بروید و گلی جوانه بزند؛ اما سروهای آزاده ایرانی، ریشه‌دارتر از آن بودند که با این مصیبت از پا بیفتند. ایران، بار دیگر از دل رنج، قامت راست کرد و به زندگی بازگشت.

این روایت تاریخی، در قالب مجموعه نمایشگاهی «حکایت سرو» و در دل بسته فرهنگی ـ تربیتی «ایرانمون» ارائه می‌شود؛ بسته‌ای تحولی در حوزه معاونت پرورشی و فرهنگی که با هدف تقویت هویت ملی، بازخوانی تجربه‌های تاریخی رنج و مقاومت و فراهم‌سازی زمینه نقش‌آفرینی فعال دانش‌آموزان در فضای مدرسه طراحی شده است.