مستندهای جنگی، روایتی عمیق و ماندگار از حقیقت هستند

ناصر برزگر درگفت‌گو با پانا براهمیت این چالش در نظام اطلاع‌رسانی و ثبت وقایع تأکید و اظهار کرد: «اگرچه نقش رسانه‌های رسمی و نهادهای دولتی در اطلاع‌رسانی بی‌‌بدیل است،اما وابستگی بیش از حد جامعه به این منابع، زمینه‌‌ساز ضعف در مهارت‌های اساسی تحلیل و کشف حقیقت است.بسیاری از افراد جامعه ما قادر به جستجو،تحقیق از منابع مختلف و تحلیل رویدادها بدون راهنمایی مستقیم نیستند.»

برزگر همچنین به تاثیر‌گذاری مستندهای جنگی اشاره کرد و گفت:«همچنان که دردهه‌‌های گذشته شاهد تحول در شخصیت‌‌پردازی مستندهای جنگی بوده‌ایم؛از تمرکز بر جنبه‌های انسانی و معنوی به سوی حضور روایت‌های عمیق‌تر از زندگی فرماندهان و رزمندگان، چالش‌های گذشته در روایت‌های رسمی با امکانات جدید ابزارهای دیجیتال و رویکرد نسل جوان مستندسازان برای ارائه‌ روایت‌های منعطف‌‌تر و جامع‌تر،مواجه هستیم.این تحول نشان‌ دهنده تلاش مستمر برای بازنمایی هرچه واقعی‌‌تر و عمیق‌‌تر جنگ است.»

این پژوهشگر همچنین به تفاوت میان مستند و فیلم جنگی اشاره نمود:«مستند‌های جنگی اغلب در بیان واقعیت‌ها موفق‌‌تر از فیلم‌ های جنگی صرف هستند،چرا که رویکرد واقع‌ گرایانه، از ویژگی‌‌های ذاتی قالب مستند است.این قالب به فیلم‌ سازان اجازه می‌دهد تا با وفاداری بیشتری به حقیقت،ابعاد مختلف جنگ را به تصویر بکشند.»

با این وجود،وی بر توانمندی فیلم‌سازان و نظام فرهنگی برای تغییر و اصلاح تأکید کرد:«درصورت آموزش صحیح و تغییر رویکرد،فیلم‌سازان می‌توانند از نقش ارائه‌دهنده‌ صرف اطلاعات به تسهیل‌گر درک و تحلیل تبدیل شوند.این تحول،به معنای تشویق فعالانه‌ی مخاطبان به پرسشگری،تفکر انتقادی،جستجو در منابع اطلاعاتی متنوع و مشارکت فعال در تحلیل و بررسی رویدادها است که نیازمند تحقیق و ارائه‌ مستقل می‌باشد.»

در پایان، این پژوهشگر در رابطه با راهکارهای عملیاتی برای افزایش تاثیرگذاری و تقویت درک مستقل درحوزه مستند سازی جنگ گفت:«ضرورت آموزش جامع مهارت‌های تحلیل مؤثر به مخاطبان و حمایت از فیلم‌سازان مستقل امری حیاتی است؛باید برآموزش روش‌های مشاهده، نقد و برنامه‌‌ریزی برای پیگیری مستندات و مدیریت زمان تأکید شود.همچنین، ایجاد فضاهایی که مخاطبان بتوانند در آن‌ها به صورت مستقل به تحقیق و کشف بپردازند، با تمرکز بر توانمندسازی فردی و جلوگیری از وابستگی به پاسخ‌های آماده، ضروری است.تشویق مخاطبان به مشاهده پروژه‌های پژوهشی و ارائه‌ نتایج آن به صورت مستقل،گامی مهم در راستای نهادینه‌سازی خوداتکایی و تفکر مستقل در آنان محسوب می‌شود.»