مربی بهداشت سلامت دبستان دخترانه ایلیایی ۲ ناحیه دو کرج:
سکوت پدران در بحرانها آغاز اضطراب کودکان است
کرج (پانا) - مربی بهداشت سلامت دبستان دخترانه ایلیایی ۲ ناحیه دو کرج گفت: سکوت پدران در مواجهه با بحرانها شاید برای خودشان راهی برای رسیدن به آرامش باشد اما برای کودکان، آغاز ابهام، ترس و سردرگمی است.

فاطمه یاوری در گفتوگو با پانا عنوان کرد: «در مواجهه با بحرانها، رفتار والدین بهویژه پدران، نقش تعیینکنندهای در شکلگیری نگرش و واکنشهای احساسی کودکان دارد. بسیاری از پدران ترجیح میدهند در شرایط دشوار سکوت کنند و به جای بیان احساسات یا صحبت درباره مشکل، با خود خلوت کنند.در حالی که این شیوه ممکن است برای برخی از مردان آرامشبخش باشد،اما از نگاه روانشناسی، این سکوت میتواند تأثیرات منفی عمیقی بر فرزندان بگذارد.»
وی افزود:«کودکان بهویژه در سنین پایین، دنیای اطراف را از طریق رفتار والدینشان درک میکنند.اگر کودک با سکوت والدین،بهخصوص پدر، در مواجهه با یک بحران روبهرو شود،ممکن است یاد بگیرد که ابراز احساسات نشانه ضعف است یا نباید درباره مشکلات صحبت کرد.این الگو میتواند در آینده به انباشت فشارهای روانی،اضطراب و حتی اختلالات رفتاری منجر شود.»
یاوری خاطرنشان کرد:«روانشناسان همواره تأکید میکنند که صحبت کردن درباره بحرانها،حتی در سادهترین شکل ممکن،به کودک کمک میکند تا احساسات خود را بشناسد و از بار روانی فشارها کاسته شود.وجود یک گوش شنوا، صرفاً برای شنیدن بدون قضاوت،میتواند بهتنهایی بخشی از بار رنج و نگرانی کودک را کاهش دهد.کودکانی که در شرایط بحرانی، فرصت بیان احساسات خود را پیدا میکنند، از سلامت روانی پایدارتری برخوردار خواهند بود.»
مربی بهداشت سلامت دبستان دخترانه ایلیایی ۲ ناحیه دو کرج بیان کرد:«در فرهنگ برخی جوامع، بهویژه درگذشته، ابراز احساسات از سوی مردان نشانه ضعف تلقی میشد.خوشبختانه امروزه این نگرش تا حدی کمرنگ شده است،اما هنوز در بعضی خانوادهها دیده میشود.پدران به عنوان نماد اقتدار و امنیت در خانواده،نقشی حیاتی در ایجاد آرامش درونی برای کودک دارند.زمانی که پدری با فرزند خود درباره شرایط پیشآمده، حتی به سادهترین شکل ممکن صحبت میکند،این پیام را منتقل میکند که کودک و احساساتش مهم و محترماند.»
وی ادامه داد:«نکته مهم این است که در برخی بحرانها مانند جنگ، توصیه روانشناسان این است که کودکان تا حد امکان درگیر اخبار و اطلاعات تلخ نشوند.اما اگر کودک به هر دلیل در جریان بحران قرار گرفت، بهتر است والدین بهویژه پدر با زبانی ساده، آرام و قابلفهم برای کودک، شرایط را توضیح داده و به پرسشهای او پاسخ دهد.این کار نهتنها از اضطراب کودک میکاهد،بلکه موجب تقویت رابطه عاطفی بین والد و فرزند نیز میشود.»
یاوری اضافه کرد:«برای کمک به پدران در برقراری ارتباط مؤثر با فرزندان،آموزشهای پیش از تولد و پس از تولد فرزند، نقش مهمی ایفا میکند.امروزه دسترسی به منابع متنوع آموزشی مانند کتابها، فایلهای صوتی،کارگاهها و مشاورههای تخصصی،امکان بالابردن آگاهی پدران و مادران را فراهم کرده است.در جریان این آموزشها، بسیاری از پدران یاد میگیرند که ابراز احساسات و گفتوگوی عاطفی نهتنها نشانه ضعف نیست،بلکه نشانهای از قدرت درونی و مسئولیتپذیری عاطفی است.»
وی ادامه داد:«:حتی اگر زمان حضور پدر در خانه محدود باشد،همان زمان کوتاه میتواند بسیار عمیق و تأثیرگذار باشد؛به شرط آنکه این حضور همراه با توجه، گفتوگو و تعامل عاطفی واقعی با فرزند باشد.مشارکت پدران در فعالیتهای ساده اما صمیمی با کودک مثل بازی کردن، گوش دادن به صحبتهای او یا صرفاً بودن در کنارش زمینهساز رشد شناختی، اجتماعی و روانی سالم کودک خواهد بود.»
این مربی بهداشت درپایان تاکید کرد:«در مجموع، تغییر نگرش سنتی نسبت به نقش پدران در خانواده و تأکید بر ارتباط عاطفی و گفتوگو در شرایط بحرانی، میتواند نسلی سالمتر، آگاهتر و با عزتنفس بالاتر را تربیت کند.پدران امروز، با آگاهی و پذیرش مسئولیتهای عاطفی، میتوانند آیندهای روشنتر برای فرزندانشان بسازند.»
ارسال دیدگاه