نظر دانش‌آموزان درباره معلم:
معلم مثل مادری است که از مهر تا خرداد برای دانش‌آموزان زحمت می‌کشد
خبرگزاری پانا:دانش‌آموز کلاس ششم‌مدرسه میرزاکوچک خان گفت: با شنیدن نام معلم یاد مادری می‌افتم که از مهر تا خرداد برای‌مان زحمت کشیده و علم‌‌‌مان را زیاد می‌کند.
فارس نوشت:
همزمان با هفته بزرگداشت مقام معلم و در جهت آشنایی با نظرات و خاطرات دانش‌آموزان از معلمان مقاطع تحصیلی خود، به میان کودکان و نوجوانان مقاطع مختلف تحصیلی رفتیم و از آنها خواستیم به سؤالاتمان در خصوص «اولین معلم »، «با شنیدن نام معلم یاد چه چیزی می افتید» و «خاطره‌ای از معلمان» پاسخ دهند.
محمد صالح اشعری پور، ۷ ساله گفت: نام معلمم خانم فهیمه شاه اویسی در منطقه ۶ است؛ من معلمم را خیلی دوست دارم.
حمیدرضا قاسمی فر، کلاس ششم مدرسه شاهد شهیدان سخنور اظهار داشت: اولین معلمم خانم ارجعی بود و با شنیدن نام معلم زحمت و تلاش آنها به ذهنم می‌رسد.
* معلم مثل مادری که از مهر تا خرداد برای‌مان زحمت کشیده است
امیرحسین علی حسن‌پور ، کلاس هفتم گفت: بهترین معلمم آقای جنبشی در سال چهارم بود که همیشه جایزه‌ای در کمد داشت و به هرکسی که امتیاز بیشتری داشت، هدیه می‌داد.
حسن‌پور افزود: با شنیدن نام معلم یاد زحمات او می‌افتم و مهربانی‌هایی که مثل مادر به همراه داشت.
محمد ذاکری، دانش‌آموز کلاس ششم مدرسه میرزا کوچک خان گفت: اولین معلمم مریم همدانی در کلاس اول ابتدایی بود و اولین هدیه‌ای که به او دادم یک روسری بود.
وی ادامه داد: با شنیدن نام معلم یاد مادری می‌افتم که از مهر تا خرداد برای‌مان زحمت کشیده و علم‌‌‌مان را افزایش داده است.
ذاکری افزود: خاطره‌ای که از خانم همدانی دارم این بود که در اردویی به دلیل هُل دادن یک دانش‌آموز مرا دعوا کرد که خیلی ناراحت شدم؛ اما حالا بعد از چند سال می‌فهمم که نباید ناراحت می‌شدم چرا که در همان روز یکی از بچه‌ها دیگری را هل داد و سرش شکست.
امیر ضیافتی، دانش‌آموز سال ششم مدرسه شهید مطهری گفت: اولین معلمم خانم شاه اویسی بود که خیلی معلم مهربانی بود.
وی ادامه داد: با شنیدن نام معلم یاد ایثار و فداکاری و مهربانی می‌افتم و همیشه دوست دارم معلم شوم؛ چرا که انسان با بچه‌ها بیشتر سروکار دارد.
ضیافتی افزود: خاطره‌ای که دارم مربوط به کلاس اول ابتدایی بود؛ آن روز در اواسط سال بودیم و تا به حال معلمم مرا دعوا نکرده بود ولی برای اولین بار به دلیل حرف زدن زیاد از کلاس اخراج شدم و مجبور شدم مادرم را به مدرسه بیاورم.
*معلم دائرةالمعارفی است که جواب همه سؤالات‌را می دهد
عرفان روحی‌نیا،دانش‌آموز کلاس ششم اظهار داشت: اولین معلمم پروین توکلی بود که معلم خیلی خوبی بود.
وی ادامه داد: معلم یعنی مهربانی و مثل دائرةالمعارفی است که جواب همه سؤالاتمان را با مهربانی می‌دهد.
روحی‌نیا افزود: دوست دارم معلم شوم؛ اما در ایران با توجه به زحماتی که معلمان می‌کشند حقوق کمی دریافت می‌کنند.
وی گفت: خاطره‌ای که از سال اول دارم مربوط به زمانی بود که دیر ثبت‌نام کردم و در این مقطع دو کلاس بود که یکی خانم توکلی بود و کلاس دیگر به دلیل اینکه معلمی نداشت هر بار یکی را می‌‌آوردند و من نیز به خاطر اینکه دیر ثبت‌نام کردم در این کلاس بودم و یک روز نقاشی کشیدم و به معلمم دادم و روز بعد فهمیدم باید به کلاس دیگری بروم و مامانم گفت پسرم را به کلاس دیگری ببرید که گفتند جا نداریم و معلممان خانم توکلی گفت از نقاشی او فهمیدم پسر خوبی است و من نیز تا آخر سال در کلاس خانم توکلی ماندم.
*در آلمان چیزی به نام روز معلم نداریم
سارا الینا عیوضی، ۹ ساله و دانش‌آموز کلاس چهارم ابتدایی ساکن شهر مونیخ آلمان گفت: اولین معلمم خانم لانگ هاما و اولین هدیه‌ای که دادم شکلات بود.
فرهاد عیوضی ، روانپزشک و پدر سارا عیوض که ۳۳ سال مقیم این کشور است افزود: در آلمان اگر معلمی بخواهد خداحافظی کند و برای مدتی به کلاس نیاید هدیه‌ای از طرف دانش‌آموزان دریافت می‌کند.
عیوضی ادامه داد: والدین دانش‌آموزان در آخر سال تحصیلی با هم هدیه‌ای مثل یک مجموعه ظروف مسافرتی به معلمان هدیه می‌کنند؛ اما مثل ایران چیزی به نام روز یا هفته معلم وجود ندارد.
سارا الینا عیوضی که به زبان‌های آلمانی، فنلاندی و فارسی تسلط دارد، گفت: در آلمان بعد از کلاس چهارم اگر نمره خوبی داشته باشیم وارد دبیرستانی می‌شویم و آن دبیرستانی است که‌دانش‌آموزان می‌توانند با ورود به آن در دانشگاه هر رشته‌ای را انتخاب کنند.
*اولین کادویی که برای معلمم بردم یک نقاشی بود
علیرضا فرهی، دانش‌آموز کلاس سوم ابتدایی مدرسه شهید رجائی منطقه ۶ گفت: اولین معلمم خانم صفایی بود و نخستین کادویی که برای او بردم یک نقاشی بود.
وی ادامه داد: با شنیدن نام معلم یاد خوبی‌های معلم، درس دادن‌ها و حرص خوردن‌های آنها می‌افتم و دوست دارم معلم شوم.
فرهی افزود: خاطره‌ام این است که من در کلاس اول تکالیفم را خوب انجام داده بودم و خانمم یک کارت امتیاز داد و به عنوان یک محصل، معلمان را خیلی دوست دارم و از انها تشکر می‌کنم.
*معلمی کار سخت و حرص خوردن زیادی دارد
خشایار کرمانی،دانش‌آموز مقطع هفتم مدرسه سرای دانش اظهار داشت: خانم فاطمه تکلم در مدرسه مالک اشتر منطقه ۱۶ اولین معلمم بود.
وی ادامه داد: معلمی مترادف با درس دادن است ولی کار سختی است و حرص خوردن زیادی دارد.
کرمانی افزود: خاطره‌ای که دارم این است که یک‌بار در حال شیطنت در کلاس بودم که خانم رضایی وارد کلاس شد و سریع رفت بیرون و دانش‌آموزان دیگر تعجب کردند که چرا چیزی نگفت و وقتی از معلم پرسیدم گفت: نمی‌خواستم شخصیتت را مقابل دیگران خرد کنم.
فرشید جهان پاک ، دانش‌آموز سال سوم راهنمایی سرای دانش گفت: اولین معلمم خانم علیزاده بود؛ معلمان زحمات زیادی برای‌مان می‌کشند و مدیون آنها هستیم.
علی ضیایی ،دانش‌آموز سال سوم راهنمایی سرای دانش اظهار داشت: اولین معلمم خانم شهرزاد بود و بهترین خاطره‌ام نیز برف‌بازی بود که با معلمان در حیاط مدرسه انجام دادیم.
ضیایی گفت: معلمی یعنی مهربانی، درس دادن و بعضی مواقع جریمه کردن است.
فرشاد فضل الهی نیز گفت: اولین معلمم خانم آرزو مهاجر بود و من با شنیدن نام معلم مهربانی، دلسوزی و آموختن را به یاد می‌آورم.
وی ادامه داد: خاطره‌ای که دارم مربوط به سال اول دبستان در مدرسه صاحب‌الزمان منیریه است که یکی از دانش‌آموزان شلوغ کرد و گردن من انداخت و بخاطر اینکه معلمم تنبیه نکند یک زنگ بیرون از کلاس ایستادم؛ اما بعدا فهمیدم معلم متوجه شده است که تقصیرکار نیستم.
*اولین کادو به معلمم یک شاخه گل بود
دنیز عبدالله زاده ،دانش‌آموز دوم دبیرستان سرای دانش گفت: اولین معلمم خانم شکوهی در مدرسه فاطمیه منطقه ۶ بود و اولین کادویی که دادم یک شاخه گل بود.
وی ادامه داد:با شنیدن نام معلم یادکتاب و درس می‌افتم و بهترین خاطره‌ای که دارم رفتن به پارک با معلمان بود و دیگر اینکه خانم میثمی معلمی که ۲۰ سال پیش آموزگار خواهرم بود معلم من شده بود که خیلی برایم جالب بود.
پارمیس نیکرش ،دانش‌آموز سال دوم تجربی گفت: اولین معلمم خانم فاطمه شاطری در منطقه ۶ و دبستان ایمان بود و اولین هدیه ای که دادم یک شاخه گل بود که برای روز معلم تقدیم او کردم.
وی ادامه داد: علاقه دارم معلم شوم و لازمه این کار عشق است.
نیکرش افزود: تشریح اندام داخلی یک گوسفند در آزمایشگاه زیست توسط معلممان خاطره خوبی است که در ذهنم باقی مانده است.
ارسال دیدگاه