صدای بی‌صدایان؛ از چالش‌های زندگی توان‌یابان بهزیستی تا تعهدی برای بهبود
تهران (پانا) - توان‌یابان، مددجویان و معلولان بهزیستی رویاهایی دارند از اشتغال و کمک‌های معیشتی گرفته تا مسکن و حتی مراقبت و توانمندسازی، آنان با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کنند از این رو در راستای تأکیدات رئیس‌جمهور بر گفتمان وفاق ملی و اجرای بند چهارم میثاق‌نامه دولت چهاردهم مبنی بر انعکاس صدای محرومان و بی‌پناهان، نشستی چهره‌به‌چهره برای این قشر برگزار شد.
مددجویان بهزیستی معمولا اقشار خاص پنداشته می‌شوند که از حمایت‌های خوبی برخوردار هستند اما حقیقت این است که مددجویان بهزیستی مانند تمام مردم عادی دیگر هستند و فقط نیازهای آنها خاص است، متاسفانه به دلایل مختلف مانند سایه جنگ و تورم، تحت تاثیر فشارهای اقتصادی طاقت فرسایی قرار می گیزند از این رو نیاز به حمایت دارند.
مددجویان بهزیستی بیش از آنچه که تصور می‌شود به حمایت و امداد و همچنین برنامه‌ریزی‌ها و توجه مسئولان نیازمند هستند از این رو در راستای تأکیدات رئیس جمهور «مسعود پزشکیان» بر گفتمان وفاق ملی و اجرای بند چهارم میثاق‌نامه دولت چهاردهم مبنی بر انعکاس صدای محرومان و بی‌پناهان، نشست چهره‌به‌چهره مددجویان و توان‌یابان سازمان بهزیستی در قالب کارگروه «صدای بی‌صدایان» با حضور مسئولانی از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان بهزیستی کشور برگزار شد.
در این دیدار، ۲۵ نفر از مددجویان و توان‌یابان از استان‌های سراسر کشور حضور یافتند، مهم‌ترین درخواست‌های مطرح شده در این دیدار شامل کمک‌هزینه ودیعه مسکن، تهیه ویلچر، کمک‌های معیشتی، آموزش مهارت‌های شغلی برای معلولان، تسهیلات وام خوداشتغالی، حمایت‌های ویژه برای افراد دارای اوتیسم و کمک به تأمین جهیزیه و سفر زیارتی برای زوج‌های توان‌یاب بود. کارگروه «صدای بی‌صدایان» که با هدف مشاوره، راهنمایی، کاهش زمان رسیدگی و پاسخگویی به شکایات مردمی طراحی شده، بستری برای رصد برخط مشکلات و تسهیل ارتباط مستقیم مددجویان با مدیران ایجاد کرده است، والدین و مددجویان خواسته هایی مطرح کردند که دستیابی به آن ها جنسی از جنس امید به روزهای دیگر دارد.
به گزارش مرکز روابط عمومی و امور بین الملل وزارت تعاون،کارو رفاه اجتماعی، وضعیت فعلی اقتصادی و دوران پساجنگ، زندگی مددجویان بهزیستی را تحت الشعاع قرار داده است و آنها خواسته‌های متعددی دارند، مادر یک توان‌یاب در این دیدار مردمی گفت: «فرزندم از بدو تولد با معلولیت شدید حرکتی مواجهه است، ویلچر برقی برای ما فقط یک وسیله نیست بلکه ابزاری برای استقلال و زندگی بهتراست، هزینه این ویلچرهای برقی خیلی زیاد است و ما با درآمد کم نمی‌توانیم از پس تهیه آن بربیایم، در این نشست وقتی با مسئولین صحبت کردم، خیلی با دقت شنیدند و قول دادند که موضوع ویلچر برقی فرزندم را در اولویت قراردهد، خیلی امیدوار شدم که بالاخره بعد از مدت‌ها دوندگی، شاید بتوانیم یک نفس راحت بکشیم، این جلسات برای ما که در شهرهای دور هستیم، فرصت طلایی است که صدای مان به گوش مسئولین برسد.
پدر یک کودک توان‌یاب نیز زندگی خود را این گونه روایت کرد: «ما در کرج مستأجریم و هر سال با افزایش اجاره خانه، زندگی ما سخت‌تر می‌شود، ودیعه مسکن برای خانواده‌ای مثل ما که یک بچه معلول داریم و هزینه‌های درمانشان بالاست، واقعاً کمرشکن است، در این نشست، درخواست وام ودیعه مسکن دادیم، یکی از مدیران سازمان بهزیستی خیلی با حوصله به حرف هایمان گوش داد و گفت که کمیته ویژه برای بررسی این درخواست‌ها تشکیل می‌شود، برای پیگیری و به نتیجه رسیدن موضوع منتظرتماس شان می مانیم، رویای ما یک سقف امن است».
مادر یک مددجوی بهزیستی نیز گفت: «با این تورم و گرانی، مستمری بهزیستی واقعاً جوابگوی نیازهای اولیه‌مان نیست، پسرم به خاطر معلولیتش نیاز به مراقبت دائم دارد و من نمی‌توانم کار کنم، در این جلسه، مشکل کمک‌های معیشتی را مطرح کردم، مسئولین گفتند که موضوع افزایش مستمری‌ها در سطح کشوری در حال بررسی است و قول دادند که برای خانواده‌ای مثل ما، کمک‌های ویژه‌ای در نظر گرفته شود، این دیدار برای ما مانند نفسی برای ادامه زندگی بود.»
پدر یک دختر معلول ذهنی - حرکتی نیز بخشی از زندگی خود را این گونه تعریف کرد:« متأسفانه در شهر ما دسترسی به ویلچرهای باکیفیت خیلی محدود است و هزینه‌های آن سرسام‌آوراست، در این نشست، از مسئولین خواستم که یک راهکاری برای تأمین ویلچر پیدا کنند، مسئولین قول دادند که با همکاری خیرین و سازمان بهزیستی، این مشکل حل شود، وقتی دیدم این‌قدر با جدیت پیگیرند، کمی از بار نگرانی‌مان کم شد، امیدوارم این قول‌ها زودتر عملی شود، چون فرزندم واقعاً به این ویلچر نیاز دارد تا بتواند راحت‌تر زندگی کند، آرزوی من حرکت آزادانه برای فرزندم است.»
دغدغه یک مادر اما مسکن مناسب است، او می‌گوید:«ما در یک خانه استیجاری کوچک زندگی می‌کنیم که اصلاً مناسب وضعیت پسرم نیست، ودیعه مسکن برای ما یک رویای دست‌نیافتنی است، همچنین عمل فک و دندان پسرم مشکلی است که به دست پزشکان مخصوصی قابل حل است، از مسئولین خواستم که به ما کمک کنند تا بتوانیم یک خانه بهتر اجاره کنیم، مدیران بهزیستی گفتند که برای ودیعه مسکن طرح‌های حمایتی دارند و قول دادند که درخواست ما را در اولویت بگذارند، ما به دنبال خانه ای برای آرامش پسرمان هستیم. »
مددجوی دیگری از بهزیستی در این دیدار گفت:«من خود معلول هستم و با مستمری کم بهزیستی، زندگی خیلی برایم سخت شده است، هزینه‌های دارو و درمانم بالا است و گاهی حتی نمی‌تونم نیازهای اولیه را تأمین کنم، از مدیران خواستم که کمک‌های معیشتی را افزایش دهند، به من گفتند که بهزیستی در حال رایزنی برای افزایش بودجه‌های حمایتی است و قول دادند که مشکلات من را به‌صورت ویژه بررسی کنند، ما برای فردایی بهتر امید داریم.»
خواسته یک مددجوی بهزیستی دیگر از جنس آموزش برای توانمند شدن بود، او گفت: «من به دلیل معلولیت جسمی در ناحیه دست نمی‌توانم کارهای سنگین انجام دهم، ولی مایل هستم مهارتی یاد بگیرم که بتوانم کار مناسب پیدا کنم، در این جلسه از مسئولین خواستم که برای گذراندن دوره‌های آموزشی مهارت معرفی شوم، من گام های خود را برای توانمند شدن بر می دارم.»
یکی دیگر از مددجویان بهزیستی در این دیدار گفت: «من خیاطی بلدم و دوست دارم یک کارگاه کوچک راه اندازی کنم، ولی سرمایه اولیه ندارم. در این نشست، از مسئولان خواستم که وام خوداشتغالی به ما بدهند تا بتوانم کسب‌وکار خود را شروع کنم، گفتند که بهزیستی طرح‌های تسهیلاتی برای خوداشتغالی دارد و قول دادند که درخواست من را بررسی کنند، خود اشتغالی رویای من است.»
مادر یک دختر ۱۹ ساله دارای اوتیسم مشکل خود را اینگونه بیان کرد :«دختر ۱۹ ساله ام اوتیسم دارد، نیاز به برنامه‌های آموزشی خاص و حمایت‌های روانی دارد تا بتواند مهارت‌های زندگی را یاد بگیرد و مستقل‌تر شود، در شهر کرج امکانات برای بچه‌های اوتیسم محدود است در این جلسه، از مسئولین خواستم که مراکز تخصصی برای اوتیسم و برنامه‌های آموزشی و توانبخشی راه‌اندازی کنند، به من قول دادند که یک تیم ویژه برای بررسی نیازهای بچه‌های اوتیسم تشکیل دهند و برنامه‌های آموزشی و حمایتی را در کرج گسترش دهند.»
یک زوج توان یاب روایت زندگی شان را این گونه گفتند:«ما تازه ازدواج کردیم و هر دو ما به دلیل معلولیت‌های جسمی با مشکلات مالی روبه‌رو هستیم، تأمین جهیزیه و یک سفر ساده ماه عسل به مشهد برای ما یک آرزوی بزرگ است، در این جلسه، از مدیران بهزیستی خواستیم که برای زوج‌های توان‌یاب کمک‌هزینه جهیزیه و سفر زیارتی در نظر بگیرند، گفتند که بهزیستی طرح‌هایی برای حمایت از زوج‌های جوان دارد و قول دادند که برای ما در شهریور امسال یک بسته حمایتی شامل جهیزیه و سفر زیارتی به مشهد هماهنگ شود، خیلی خوشحال شدیم که مسئولین این‌قدر با محبت به حرف هایمان گوش دادند، این حمایت می‌تواند شروع زندگی مشترکمان را شیرین‌تر کند.»
سجاد سنگسری مشاور وزیر کار تعاون و رفاه اجتماعی و رئیس مرکز بازرسی، ارزیابی عملکرد و ارتباطات مردمی این وزارتخانه در این دیدار ضمن ارائه گزارشی از این نشست، گفت: هدف ما از راه‌اندازی کارگروه «صدای بی‌صدایان» این است که هیچ مددجویی احساس نکند صدایش شنیده نمی‌شود، امروز شنیدن مشکلات مددجویان از نزدیک، به ما کمک کرد که بهتر بتوانیم برای رفع نیازهای شان برنامه‌ریزی کنیم.
وی افزود: درخواست‌هایی مانند ویلچر، ودیعه مسکن، کمک‌های معیشتی، آموزش مهارت، وام خوداشتغالی، حمایت از افراد دارای اوتیسم و کمک به زوج‌های توان‌یاب، اولویت ما است و با تمام توان برای رفع مشکلات توان یابان پیگیر هستیم، این جلسات ادامه پیدا می‌کند تا مطمئن شویم که هیچ مشکلی بدون راه‌حل نمی‌ماند.
سنگسری ادامه داد: این نشست نشان‌دهنده عزم جدی دولت چهاردهم برای شنیدن صدای محرومان و رفع مشکلات آنها است، کارگروه «صدای بی‌صدایان» به عنوان پلی میان مردم و مدیران، فرصتی بی‌نظیر برای ایجاد ارتباط مستقیم و حل مشکلات مددجویان فراهم کرده است.
وی خاطر نشان کرد: امید است که توان‌یابان و مددجویان در سراسر کشور، به‌ویژه در استان‌های محروم بتوانند به زندگی باکیفیت‌تری دست یابند، این دیدارها نه تنها امیدی در دل خانواده‌ها روشن کرد، بلکه گامی مهم در مسیر تحقق عدالت اجتماعی و حمایت از بی‌صدایان بود.
ارسال دیدگاه