ضرورت تقویت منابع امدادرسانی و بازتوانی از طریق نهادهای محلی هر منطقه

زهرا جعفری در گفت‌وگو با پانا اطهار کرد: «وقوع جنگ» هیچ زمانی برای بشر، طبیعت و کره زمین سودآور نبوده است. آنچه حائز اهمیت است اینکه بعد از جنگ جهانی دوم و کشتار جمعی مردم جهان این ایده و سوال، مطرح شد که اساساً جنگ چه سودی برای بشر دارد؟ طرح این سؤال باعث شد که عده‌ای به راهبردهای صلح توجه ویژه‌ای نشان دهند. شاید در اینجا دانستن این‌ موضوع خالی‌ از لطف نباشد که اساساً وقتی در جوامع بشری قدرت عشق تضعیف ‌شود، باید پذیرفت که قدرت جنگ و خشونت گسترش وسیعی می‌یابد.»

وی ادامه داد: «در جهان مدرنی که دولت چنان دامن گسترده است که در همه عرصه‌ها حضور دارد و آناًن به همه بخش‌های سرزمین دسترسی دارد، بیش از پیش، شاه کلید بهبود اوضاع کشور در مدیریت کارآمد دولت نهفته است. یکی از شاخص‌های مدیریت اجتماع محور، تقویت منابع امدادرسانی و بازتوانی از طریق نهادهای محلی هر منطقه است.»

جعفری افزود: «این نهادها شامل خانواده‌ها، شبکه‌های اجتماعی، محله‌ها، مدارس، محیط‌های کاری و تجاری، نهادهای داوطلبانه و ساختارهای حکمرانی محلی بحران با هدف کاهش عوامل خطر و افزایش عوامل محافظ در همان اجتماع محلی و مردمی است که از لحاظ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی مشکلات و نیازهای اشتراک جغرافیایی دارند تعریف شده است، تا در صورت پیشامد خطر، ضروری‌ترین کمک‌ها کاربردی‌تر و با استفاده از منابع موجود در اختیار اشخاص نیازمند قرار گیرد.»