معنویت در کنار صمیمیت

عید نوروز از اعیاد باستانی و اصیل جمهوری اسلامی ایران است که از گذشته سنت‌ها و آیین‌های آن به خوبی حفظ شده است که از آن به عنوان مهم‌ترین جشن و آیین کهن ایرانی یاد می‌شود چرا که مردم قبل از رسیدن عید نوروز کارهای زیادی همچون خانه تکانی و... انجام می‌دهند و آماده استقبال و پذیرایی از بهار می‌شوند، بهاری که تنها برای مردم به معنای تغییر فصل نیست بلکه به معنای این است که هر پایان، آغازی دوباره و هر سال نو، فرصتی برای رشد و پیشرفت همراه با نشاط، شادی و لذت است.

در تعطیلات عید نوروز رسوم خاصی همانند دید و بازدید از دوستان و اقوام میان مردم رواج دارد که فرصتی برای معاشرت و صله رحم می‌باشد که در کنار اینها نوروز فرصت بسیار خوبی برای انسان است تا روی اخلاق، رفتار و شخصیت خود کار کند و سال جدید را با اخلاق و رفتار شایسته و نیکو شروع کند و نه تنها به استقبال بهار طبیعت برود بلکه بهاری نو را در دل‌ خود بکارد و قدر دانایی، عشق و صلح را در قلب‌ خود بزرگ کند و با همدلی و مهربانی، سالی سرشار از موفقیت و شادی را آغاز کند.

نوروز جشنی برای مردم است که آن را با دعای (یا مقلب القلوب والابصار) شروع می‌کنند اما امسال بهار قرآن که با منور شدن دیده‌ها به دیدار رمضان و فصل عاشقی با معبود در سجاده سحرگاه بندگی تجلی می‌یابد و دل بندگان را به بخشش و سخاوت پروردگار نوید می‌دهد زودتر از بهار طبیعت میهمان خانه‌های مردم شده است و صوت لذت بخش و روح نواز قرآن و اذان را در خانه‌های مردم جاری ساخته تا بدین وسیله مردم از ضیافتی که خداوند سبحان برایشان به مدت یک ماه تدارک دیده بهترین استفاده را بکنند و همانند عید نوروز که خانه تکانی می‌کنند در این ماه نیز دل‌های خود را پاکیزه از هرگونه نفرت، گناه و آلودگی کنند و با دلی صیقل داده از گناه بر سر سفره‌ای که خداوند برای تک تکشان برکت را نازل کرده حاضر شوند.

سال ۱۴۰۳ برای مردم ایران اسلامی سالی متفاوت از سال‌های قبلی و گذشته است چرا که در این سال مردم ۲ بهار را تجربه می‌کنند یکی بهاری که با سبز شدن، زنده شدن و تولد دوباره برای تمام موجودات زنده کره خاکی همراه است و دیگری بهاری که با میعادگاه رهایی بندگان از گناه و بارش رحمت و نعمت الهی، معنوی و دینی انسان همراه است که هر کدام در جای خود جانی تازه را به انسان هدیه می‌کنند.

آداب و رسوم تبریزی‌ها در عید نوروز

خوانچه‌های عیدانه، عیدی گرفتن، زیارت اهل قبور، سبز کردن غلات، آب تبرک، چیدن سفره هفت سین، خانه تکانی، سمنو پزون، نوروزخوانی و چهارشنبه سوری از جمله آداب و رسوم عید در تبریز است که مردم این شهر برای هر یک ارزش ویژه‌ای قائل هستند و هر کدام را در زمان خاص خود انجام می‌دهند تا با آمادگی کامل به استقبال عید و بهار بروند.

آیین‌های تبریزی‌ها در ماه مبارک رمضان

جمهوری اسلامی ایران یک کشور شیعه مذهب است که در آن ملت برای ماه مبارک رمضان جایگاه ویژه‌ای قائل هستند و مردم هر ناحیه و منطقه نسبت به ناحیه و منطقه ای که هستند از عقاید و آداب و رسوم خاصی پیروی می‌کنند که در این راستا مردم تبریز نیز آیین‌ها و رسوم‌های خاصی را برای میزبانی و استقبال از ماه مبارک رمضان و ضیافت الهی دارند که آن را می‌توان در نحوه برپایی، آداب سحری و افطاری، عبادات و مناجات مردم مشاهده کرد که در این ماه مقدم‌تر از هر چیزی جای جای شهر رنگ و بوی روزه و رمضان را بر خود می‌گیرد و شهر با یک حال متفاوت جامه سحری و افطاری بر تن می‌کند.

غبار روبی مساجد، پختن فطیر، پیشواز رفتن(قاباخلاما)، رویت هلال ماه و نگاه کردن به آینه و فرستادن هدیه به تازه عروس و دامادها(طاباخ اروجی) از جمله مهم‌ترین آداب و رسوم مردم تبریز در ماه مبارک رمضان است که برای مردم این منطقه اهمیت بسیار زیادی دارد.

تقارن بهار طبیعت و بهار قرآن در سال ۱۴۰۳، ۲ اتفاق منحصر به فرد در زندگی مردم ایران اسلامی است چرا که مردم از بهار با عنوان تغییر، تحول، زنده شدن و تولد دوباره یاد می‌کنند و از ماه مبارک رمضان نیز با عنوان پاک شدن قلب‌ها و پربرکت شدن سفره ها یاد می‌کنند که تقارن این ۲ بهار در کنار یکدیگر طراوت و تازگی را به ارمغان آورده تا فرصتی برای پیوند ریشه‌های اصیل عقاید باشد.

تجلی بهار قرآن، رویش طبیعت و پیوند ریشه‌های اصیل و بنیادین عقاید بی‌شک در عید نوروز که با استقبال گردشگران در شهرهای مختلف همراه است تازگی و طراوتی را از عقاید و سنت‌های اصیل دینی و ملی به ارمغان خواهد آورد که برای هر گردشگری از هر نقطه این مرزوبوم جالب، لذت بخش، دیدنی و شنیدنی خواهد بود.

دانش آموز خبرنگار: کوثر حسنی