مشهد(پانا)- با وجود ده‌ها معاهده و توافق دوجانبه، ایران همچنان در تأمین حقابه‌های حیاتی از همسایگان شرقی و غربی خود با بحران روبه‌رو است. سدسازی‌های یک‌جانبه افغانستان و ترکیه، عدم پایبندی به معاهدات و بهره‌برداری سیاسی از منابع مشترک، شکاف عمیقی میان وعده‌های آبی و واقعیت‌های میدانی ایجاد کرده است و کارشناسان معتقدند تنها راه گریز از این چرخه، حرکت به سمت دیپلماسی نوین آب است.
امنیت محیط‌زیستی بخش مهمی از امنیت انسانی و به تبع آن امنیت ملی هر کشور است. این مسأله، بنا بر اهمیت ذاتی آن، فراتر از حوزه‌های سیاسی رفته و لزوم توجه به امنیت محیط‌زیستی به الزام عرفی در نظام بین‌الملل تبدیل شده است. یک بخش بسیار مهم اما مغفول مانده در این حیطه، مسأله «حقوق محیط‌زیست» است.
