یادداشت
منطق قرآنی مذاکرات
بیرجند (پانا) - ما منطق داریم، دستِ مان از استدلال پُر است لذا اهل مذاکره هستیم. کسانی که چنته شان از منطق و زبان شان از قدرت استدلال تهی باشد، مُشت بر هم می نهند و دندان بر هم می فشارند.
ما اما تربیت یافتگانِ کلاسِ قرآنیم. در سپهرِ «لَقَد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ وَأَنزَلنا مَعَهُمُ الکِتابَ وَالمیزانَ لِیَقومَ النّاسُ بِالقِسطِۖ؛ ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب (آسمانی) و میزان (شناسایی حقّ از باطل و قوانین عادلانه) نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند».
ما اهل قیام به عدلیم. حال اگر روزی، روزگاری، کسی بخواهد زیر میز بزند آن وقت می رسیم به ادامه آیه: «وَأَنزَلنَا الحَدیدَ فیهِ بَأسٌ شَدیدٌ وَمَنافِعُ لِلنّاسِ وَلِیَعلَمَ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالغَیبِ ۚإِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزیزٌ؛ و آهن را نازل کردیم که در آن نیروی شدید و منافعی برای مردم است، تا خداوند بداند چه کسی او و رسولانش را یاری می‌کند بی‌آنکه او را ببینند؛ خداوند قوّی و شکست‌ناپذیر است!»
در همین منهج هم به مذاکرات می رویم. در قاعده اصلاح به گفت و گو می پردازیم. دیپلماسی را میدان دار می کنیم تا نوبت به معرکه نرسد. چه باور داریم هر ملتی از دیپلمات‌های خود می‌خواهد با عزت و حکمت و مصلحت کار را چنان جلو برد که حریف نتواند بازی را به عقب برگرداند.
در ازای داده باید گرفته را صاحب وزن‌تر کند. این نسبت را هم- البته – با در نظر داشت شرایط مطالبه می‌کند نه با چشم بسته. متناسب با توان خود، همراستا با ظرفیت‌های موجود خویش می‌خواهد در داد و ستدی منطقی، کار را پیش برند.
ما اهل صلح هستیم. می‌خواهیم به قاعده مصالحه، رفتار کنیم. این هم با سازش زمین تا آسمان فرق می‌کند. مصالحه براساس مصالح با اقتدار صورت می‌گیرد اما سازش، معنای تسلیم می‌دهد. ما هم اهل تسلیم نیستیم. دفاع مقدس گواه است که به خون هم در غلطیم باز تسلیم نمی شویم. اسرای ما هم ادامه شهادت را تحریر کردند، به غربت اسارت رفتند اما تسلیم اراده دشمن نشدند.
با این همه ما هرگز جنگجو و ستیزه گر نیستیم. منطق ما همان است که قیصر امین پور از سرانگشتِ شهید خواند: شهیدی که بر خاک می خفت / سرانگشت در خون خود می زد و می نوشت / دو سه حرف بر سنگ: «به امید پیروزی واقعی / نه در جنگ / که بر جنگ!»
ما با همین سیره، راه را ادامه می دهیم. مذاکرات جان یافته این روح است. پشت میز می نشینیم تا هیچ بدخواهی نتواند ما را روی میز بگذارد. محکم هم می نشینیم تا نسل صهیون نتوانند زیر میز بزنند. ما به منطق قرآن رفتار می کنیم. براساس بینات و کتاب و میزان. دست شان را اگر مشت کنند، دستِ ما هم آهن خواهد شد.
کارشناس رسانه / غلامرضا بنی اسدی
ارسال دیدگاه