حوادث منوکسید کربن از نگاهی دیگر

فرض کنیم می دانیم که دلیل خطرناک بودن گاز منوکسید کربن (CO) چیست و چگونه افراد را دچار مسمومیت می کند و با خطر مرگ مواجه می سازد، اما آیا این موضوع که چگونه در معرض گاز منوکسید و خطراتش نباشیم را نیز می دانیم؟

زمانی که در یک محیط بسته هستیم، گاز شهری یا هر سوخت دیگری برای سوختن و ماندگاری شعله اکسیژن را می بلعد و محصولات حریق از جمله گاز منوکسید تولید می کند، آرام آرام اکسیژن محیط کم می شود و باید جایگزین شود، اما آنقدر راه های ورود هوا برای جلوگیری از سرما مسدود شده اند که کم کم اکسیژن کاهش می یابد و CO جایگزین آن می شود و اگر شخصی در محیط باشد می دانیم که چه مراحلی برایش رخ می دهد و در پایان سرنوشتش چه خواهد شد.
این همان مرگ خاموش، قاتل نامرءی یا خواب شیرین ابدی برای انسان و حتی حیوانات است...

احتمالا خودتان نیز موثرترین راه حل را توانسته اید حدس بزنید، قائم مقام سازمان پیشگیری و مدیریت بحران آتش نشانی اعلام کرده است که 80% از حوادث گازگرفتگی ناشی از نقص دودکش است که مسلما باید به آن توجه کرد و درصدد رفع آن برآمد، و حتما باید هنگام نصب و راه اندازی وسیله های گازسوز تمامی موارد استاندارد را رعایت کرد، اما فکر کنید که اگر همین افراد نیز با همین بی احتیاطی یا اشتباه اگر در محیطشان راهی برای ورود اکسیژن بود حادثه برایشان رخ نمی داد، یا دست کم زمان بیشتری داشتند که بتوانند متوجه خطر و رفع آن بشوند.

حتما تا بحال بخاری های بدون دودکش را دیده اید و یا اسمشان را شنیده اید. مدتی بود که بسیار باب شده بودند و حتی گفته می شد که در همه جا می توان از آنها استفاده کرد، اما بعدها با شناخت بیشتر و آگاهی هایی که کارشناسان دادند برای مردم جا افتاد که تنها جاهایی که رفت و آمد بالایی دارند (مانند فروشگاهها) و دربی در محیط هست که به کرات باز می شود و باعث تبادل هوا می گردد مناسب است و در محل های دیگر می تواند خطر آفرین باشد.

بنظر شما تفاوت این دو محیط در چیست؟ تنها تفاوت میزان جریان هوا و ورود هوای تازه به محیط و خارج شدن گاز منوکسید تولید شده از محیط است.
البته این موضوع به این معنی نیست که بایستی همیشه درب یا پنجره ای آنقدر باز باشد که هم باعث اتلاف انرژی شود و باعث سرماخوردگی، اما نباید تمامی درزهای عبور و مرور هوا در محیط را مسدود کرد و در مواقع خاصی نیز نیاز است گوشه ی درب یا پنجره ای باز باشد.
این راه حل به ویژه مناسب محیطهای کوچک از قبیل بسیاری از آپارتمانهایی است که در سطح شهرها وجود دارد و متراژ آنها کمتر از 70 متر است، یا اتاقک های کارگری، کانکسها، کارگاهها

میخواهیم حمام کنیم، هوا سرد است و پس از بیرون آمدن از حمام نمیخواهیم که سردمان شود، بخاری را زیاد میکنیم و به حمام میرویم، آبگرمکن به شدت کار میکند تا بتواند آب گرم را به طور مستمر فراهم کند، آبگرمکن به شدت اکسیژن را مصرف میکند و حالا هم که بخاری با شعله بالاتری کار میکند، اگر منبعی برای تامین اکسیژن استفاده شده محیط نباشد و از قضا یکی از دودکشها نیز گازها را درست تخلیه نکند، اکسیژن تمام شده و منوکسید جایگزین میگردد، در نتیجه پس از خروج از حمام فرد دچار گاز گرفتگی خواهد شد.

فضا کوچک است، مانند یک اتاق کارگری، افراد مدام میروند و می آیند و بخاری در گوشه ای برای گرم کردن محیط نصب شده است. این شلوغی یا رفت و آمدهای زیاد باعث شده یک نفر به بخاری برخورد کند و باعث جابجا شدن لوله بخاری شود، اکنون لوله بخاری از جای خود بیرون آمده است و گاز منوکسیدکربن در محیط منتشر می شود.

هوا سرد است و شخصی دو سه ساعتی است که وارد خانه شده است، احساس می کند سرما خورده است ولی تب ندارد، سرگیجه و سردرد دارد، کمی هم گلویش می سوزد و سرفه میکند، کمی هم حالت تهوع. در نخستین اقدام، تمام درزهای ورود سرما را میبندد، بخاری را زیاد میکند، یک قرص میخورد و زیر پتو میخوابد تا شاید کمی بهتر شود، غافل از آنکه حال بد، چیزی جز سرما خوردگی بوده است، علائم گاز گرفتگی با قاتل خاموش.

مسمومیت با گاز مونوکسید کربن موضوعی است که عامه مردم درباره آن اطلاع خیلی کمی دارند. نه تنها این گاز منجر به مرگ و میر می‌گردد، بلکه باعث ضایعات عصبی پایدار در دراز مدت می شود. در کوتاه مدت، منجر به احساس ناخوشی و بیماری شده و مانع از زندگی با نشاط و شاداب خواهد گردید، بیایید با اهمیت دادن به اکسیژن رسانی محیط از این حادثه ی تلخ پیشگیری نماییم.