انتقال باعث از بین رفتن گونه های مهم گیاهی می‌شود

به‌گزارش ایسنا، به اعتقاد کارشناسان مخالف انتقال آب دریای خزر، چالش اساسی استان مبدا، علاوه‌بر خشکسالی، نابودی گونه‌های نایاب و بعضاً کمیاب درختان در مسیر انتقال آب خزر خواهد بود که یکی از این گونه‌ها درختان "ارس" است.

عطاءالله کاویان عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی ساری در مورد درختان "ارس" گفت: اُرس، وَرس یا سرو کوهی درختی بسیار با ارزش و دیرزیست از تیره سرو است که در مناطق کوهستانی و بیشتر در ارتفاعات بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ متر می‌روید.

او تصریح کرد: این تیره از درختان بسیار با ارزش بوده و یکی از ۴ گونه سوزنی برگ بومی ایران است که تجدید حیات بسیار سختی دارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی ساری با بیان این‌که "ارس" در مناطق مرتفع می‌روید و به‌صورت تک درخت است، گفت: همین تک درختان در حفظ شرایط اکولوژیکی و حفاظت از خاک و آب بسیار اهمیت دارند.

کاویان با اشاره به این‌که "ارس" گونه حساس و خاصی بوده و دیر زیست است، یادآور شد: اگر این‌گونه به‌واسطه عوامل انسانی از بین برود عملاً جایگزینی آن ناممکن خواهد بود.

او با بیان این‌که باتوجه به اطلاعاتی که در اختیار کارشناسان قرار گرفته حدود ۴۰ کیلومتر از مسیر انتقال آب خزر به سمنان از درون جنگل‌های هیرکانی عبور می‌کند، بیان کرد: در این مسیر گونه‌های با ارزش بسیاری مانند شمشاد، افرا و ارس وجود دارد که در معرض خطر قرار می‌گیرند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری با یادآوری این امر که پیامدهای انتقال آب را باید با نگاه وسیع‌تری مورد مطالعه قرار داد، خاطرنشان کرد: در بالادست جنگل‌های هیرکانی، اراضی کوهستانی و مراتع وجود دارد و هر دستکاری که در اکوسیستم به‌وجود بیاید تمامی توازن این مناطق را دستخوش تغییر خواهد کرد.

او گفت: یکی از دلایل مهم سیل‌های متعدد امسال نیز همین عدم تعادل در چرخه اکوسیستمی به واسطه تغییرات انسانی بوده که باید این دخالت در طبیعت به حداقل کاهش یابد تا توازن محیط زیستی پایدار بماند.

انتقال بین حوضه‌ای از لحاظ سازمان محیط زیست موضوعی رد شده است

حسینعلی ابراهیمی مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران نیز در مورد انتقال آب خزر و تبعات زیست محیطی آن به‌ویژه از بین رفتن درختان مهمی چون "ارس" با بیان این‌که هنوز محیط‌زیست به‌طور رسمی اجازه انتقال آب خزر به سمنان را صادر نکرده است، اظهار کرد: اگر قرار است این انتقال صورت گیرد باید تمامی مسیرها از لحاظ زیست محیطی بررسی و ارزیابی شود.

او با اشاره به اینکه انتقال بین حوزه‌ای از لحاظ سازمان محیط‌ زیست موضوعی رد شده است، تصریح کرد: بهترین کار برای حفظ شرایط هیدرولوژیکی محیط‌زیست به‌جای انتقال خزر مدیریت در منابع آبی سمنان و کاهش کشت محصولات آب بر و جایگزینی آن با صیفی‌جات است.

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران با بیان این‌که هر اقدام توسعه‌ای اگر با برنامه‌ریزی و مطالعات درست صورت نگیرد، محیط‌زیست را دچار چالش می‌کند، عنوان کرد: اگر روزی اجازه انتقال خزر داده شود مهم‌ترین کار ارزیابی زیست محیطی است تا آسیب‌ها به حداقل کاهش یابد.

انتقالی که مخاطره‌آمیز است

ولی‌الله نانواکناری رئیس مجمع نمایندگان مازندران نیز گفت: موضوع انتقال آب دریای خزر امکان پذیر نیست و ما سرنوشت دریاچه ارومیه را تکرار نخواهیم کرد.

او خاطرنشان کرد: انتقال آب دریای مازندران به سمنان مخاطره‌آمیز بوده و استان در پی این اتفاق، به‌لحاظ محیط‌زیست و اکوسیستم دچار بحران‌های غیرقابل جبران می‌شود.

رئیس مجمع نمایندگان استان مازندراندر پاسخ به این پرسش که مطابق سخنان استاندار سمنان طرح انتقال آب از دریای خزر با ۸۱ درصد آرای نمایندگان مجلس تصویب شده و هم در بحث مطالعات و هم در اجرای طرح، ردیف بودجه اختصاص پیدا کرده است، تصریح کرد: این پروژه به ۷ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز داشته و چنین موضوعی به‌هیچ عنوان صحت ندارد و تنها ۷ میلیارد بودجه برای مطالعات طرح تاکنون اختصاص یافته است.

عملیات اجرایی آغاز مطالعه طرحی که بر مبنای آن برای رشد و توسعه کشاورزی و صنعت در سمنان، آب دریای خزر باید به این استان انتقال پیدا می‌کرد، در سال‌های ۹۱ و ۹۲ انجام شد اما به دلایل مختلف از جمله ناکافی بودن مطالعات این طرح نیمه‌کاره رها شد.

موضوع انتقال آب از دریای خزر به فلات مرکزی ایران مجدداً در سال ۹۳ توسط شرکت مشاورین مهاب قدس وابسته به وزارت نیرو بازنگری و در سیر مراحل تصویب در وزارتخانه قرار گرفت، اما بنا به‌نظر بسیاری از کارشناسان محیط زیست، انتقال آب خزر به سمنان نه‌تنها توجیه زیست محیطی ندارد که حتی از لحاظ اقتصادی نیز هزینه‌های گزافی را برای کشور در بردارد.

در میان مهم‌ترین نکته نتایج و پیامدهای حاصل از این انتقال برای استان‌های مبدا و مقصد است زیرا برخی از کارشناسان معتقدند انتقال بین حوزه‌ای آب خزر سبب خشکسالی و نابودی جنگل‌های هیرکانی در مازندران خواهد شد و دریای خزر به سرنوشت دریاچه ارومیه محکوم می‌شود از طرف دیگر سمنان نیز با این انتقال منتفع نخواهد شد زیرا صنایع بزرگ به بیش از این مقدار آب نیاز دارند.