سازمان دانش آموزی، فضایی برای تربیت اجتماعی دانش‌آموزان 

اساسنامه سازمان دانش‌آموزی در ۱۴ماده و ۷ تبصره در جلسه ۴۴۱ مورخ21 اردیبهشت ۱۳۷۸ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید. سپس در در تبصره ۲ ماده واحده قانون ‌احیای معاونت پرورشی در وزارت آموزش و پرورش نیز مقرر شد که ریاست این سازمان با معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش باشد.فلسفه وجود شکل‌گیری این سازمان آن است که کودکان و نوجوانان باید برای زندگی اجتماعی سالم در کنار دیگران آماده شود. بهترین روش برای رسیدن به این مقصود، شرکت دادن دانش‌آموزان در فعالیت‌های گروهی از جمله برنامه‌های سازمان دانش‌آموزی است. در سازمان دانش‌آموزی منش‌های دوازده گانه که کاملا بر گرفته از آموزه‌های دینی است و با فرمایش‌های مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم انقلاب منطبق است مشتمل بر دیانت و معنویت، راستی و درستی، نظم پذیری و قانون‌مداری، یاری و مهربانی، میهن دوستی، عدل و انصاف، ادب و خوش‌خلقی، شجاعت و دلیری، تلاش و صرفه‌جویی، مسئولیت پذیری و مشارکت‌جویی، دوستی با طبیعت، تدبیر و تفکر آموزش داده می شود.
بر این اساس اکنون مربیان با تمام ظرفیت برای جلب مشارکت کلیه دانش آموزان برای عضو گیری و برنامه‌ریزی فعالیت‌های پرورشی دانش آموزان در مدرسه فعالیت می‌کنند. این فعالیت‌ها با توجه به سیاست‌های مدرسه‌محوری و اجتناب از تمرکزگرایی در برنامه‌های سازمان پیگیری می‌شود. همچنین دیگر برنامه‌های سازمان عبارتند از: انعکاس صدای دانش‌آموز از طریق خبرگزاری پانا، تمرین مشارکت اجتماعی دانش آموزان با تشکیل مجلس و شورای دانش آموزی، افزایش توانمندی‌های دانش‌آموزان عضو سازمان، ارائه روش‌های تربیتی مناسب برای رشد متوازن دانش‌آموزان بر اساس ساحت‌های ششگانه سند تحول بنیادین، آموزش مربیان واجد صلاحیت و داوطلب به منظور آماده‌سازی آنان برای اداره گروه‌های سازمان‌یافته دانش‌آموزی، تشویق و ترغیب دانش‌آموزان عضو به فراگیری و استفاده از شیوه‌های تعاون در فعالیت‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی در واحدهای آموزشی.

جذب و مشارکت اجتماعی حداکثری دانش‌آموزان و تشکیلاتی کردن تمامی مدارس شهر تهران تا سال 1404 به عنوان مهمترین هدف و چشم‌انداز سازمان دانش‌آموزش شهر تهران محسوب می‌شود. در یک کلام، هدف این است که دانش‌آموز تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر و مجری برنامه‌های سازمان دانش‌آموزی باشد.

*رئیس سازمان دانش‌آموزی تهران