پرویز هادی: مثل فوتبالیست‌ها نیستیم که قرارداد میلیاردی ببندیم و پاداش برایمان بی‌اهمیت باشد

پرویز هادی در گفت‌وگو با پانا درباره کسب مدال طلا در تورنمنت کشتی آزاد بلغارستان گفت: این مسابقات در لیست رنکینگ جهانی برای کسب سهمیه المپیک بود و همه حریفان هم آمده بودند. من هم آمادگی نسبی داشتم و با یک بدن متوسط عازم شدم. خودم خیلی دوست داشتم در این تورنمنت باشم و خدا را شکر که توانستم کشتی‌های نسبتاً خوبی هم بگیرم.

وی ادامه داد: تمام تلاشم این است که مدال برنز جهانی‌ام را به طلا تبدیل کنم. بالاخره این همه زحمت می‌کشم که دوبنده تیم ملی را در مسابقات جهانی بپوشم و بهترین مدال را همراه با سهمیه المپیک به دست آورم. امیدوارم همه چیز خوب پیش برود و بتوانیم به چیزی که می‌خواهم برسم .

هادی به عملکرد دیگر آزادکاران ایرانی اعزامی به بلغارستان اشاره کرد و گفت: خدا را شکر حسن یزدانی در این رقابت‌ها طلا گرفت و رضا یزدانی هم پس از دو سال و نیم دوری به مدال برنز رسید. به نظرم رضا ریسک کرد و می‌توانست از مسابقات سطح پایین‌تری شروع کند ولی این مسابقات را انتخاب کرد. اصلی‌ترین سختی راهش هم همین بود که وارد میدان شد و به نظرم می‌توانست به مدال طلا هم برسد. اینکه سه سال نباشی خیلی تأثیرگذار است. من هم مدتی نبودم و بعد از دو سال برگشتم، متوجه هستم بازگشت پس از مدتی طولانی چقدر به یک کشتی‌گیر فشار می‌آید. مصطفی حسین‌خانی هم به نظر من واقعا خوب است و به او ایمان دارم. او هیچ مشکل و نقصی ندارد و حتی به او گفتم که می‌تواند جردن باروس را هم شکست دهد. البته مصطفی در اردو زیاد آماده نبود و به همین خاطر نتوانست نتیجه بگیرد.

ملی‌پوش کشتی آزاد در ادامه به خداحافظی حسن رحیمی اشاره کرد و گفت: حسن یکی از بهترین سبک وزن‌های جهان است و داخل کشور هم پرافتخارترین است و از نظر فنی و تکنیک هم خیلی بالاست. به نظرم او می‌توانست باز هم کشتی بگیرد ولی گاهی آنقدر به یک نفر فشار می‌آید که می‌گوید دیگر نمی‌توانم ادامه دهم. ما سختی‌های زیادی تحمل می‌کنیم ولی برخی از مسئولان با ما نا ملایمتی می‌کنند و توجهی به ما نمی‌کنند. امیدوارم این فضا ایجاد شود که رحیمی از خداحافظی منصرف شود و باز هم بدرخشد.

وی در پایان به صحبت‌های محمدرضا داورزنی معاون وزیر ورزش و جوانان مبنی بر اینکه ورزشکاران در فشار اقتصادی باید شرایط را درک کنند، اشاره کرد و گفت: من هم این صحبت‌ها را شنیدم و خیلی ناراحت شدم. وضعیت ما مثل فوتبال نیست که با تیمی در لیگی قرارداد میلیاردی ببندیم و پاداش‌ها برای ما اهمیت نداشته باشد. ما امیدمان به همین چند سکه پاداش است که به چند دردمان بزنیم. این را هم ندهند چطور می‌خواهیم در المپیک مدال بیاوریم. دوستان من در رشته‌های دیگر هم می‌گفتند که دیگر دل و دماغی برای تمرین ندارند. ما گفتیم سکه‌ها را می‌گیریم، دم عیدی خرج‌مان زیاد است. امیدوارم رئیس‌جمهور بودجه لازم را بدهد و وزارت ورزش هم سکه‌های بچه‌ها را پرداخت کند.