طنین شکوه «کارمینا بورانا» در اجرای ارکستر وگروه کر آوام

در میان علاقه‌مندان موسیقی کلاسیک دنیا کمتر کسی پیدا می‌شود که «کارمینا بورانا»ی کارل اُرف جزو لیست محبوبترین آهنگ‌هایش نباشد. خصوصا قطعه «اوفورتونا» از این موسیقی باشکوه قرن بیستمی که یکی از پرکاربردترین و پراجراترین قطعات کرال کلاسیک است که بارها در فیلم‌ها و سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی استفاده شده و در کنسرت‌های متعددی نواخته و اجرا شده است.

در ایران در دهه اخیر گرچه «اوفورتونا» بیشتر اجرا شده اما موسیقی کامل «کارمینا بورانا» تنها دفعات محدودی به صحنه رفته است. در سال 92 ارکستر و گروه کر شهر تهران به رهبری مهدی قاسمی این کار را در تالار وحدت به صحنه برد. یکی دو سال بعد علی رهبری به مناسبت جشن خانه موسیقی و البته با همکاری قاسمی و گروهش و با ارکستری کوچک این موسیقی را اجرا کرد و سومین بار در 11 دی ماه 97 گروه کر آوام به همراه یک ارکستر سمفونی به رهبری سینا خیرآبادی به اجرای کامل «کارمینا بورانا» در تالار وحدت پرداخت.

گفته می‌شود کارمینا بورانا بر پایه مجموعه مهمی از اشعارِ لاتین و یونانی گولیاردی نوشته شد که در سال ۱۸۰۳ در کتابخانه یِ صومعه بندیکتین در مکانی نزدیک مونیخ کشف شد. این مجموعه توسط راهب‌ها و سراینده‌های قرون وسطی نوشته شده بود. ارف به دلیلِ تنوع عناصرِ خنده و غصه در آن، مجذوب این منظومه شد که بعداً با تغییراتی آن را منتشر کرد.

سینا خیرآبادی رهبر جوانی است که با انتخاب یکی از آثار سنگین موسیقی کلاسیک و ارائه اجرای قابل قبولی از آن سعی دارد جایی در میان رهبران ارکستر و گروه‌های کر فعال حال حاضر ایران برای خود دست و پا کند.

خیرآبادی درباره انتخاب کارمینا بورارانا برای نخستین اجرای خود در تالار وحدت تهران به عنوان مهم‌ترین مرکز فرهنگی عرضه موسیقی کلاسیک کشور می‌گوید: همیشه قبل از انتخاب رپرتوار به مدت 6-7 ماه روی پارتیتورها مطالعه میدانی می‌کنم و اجراهای مهم دنیا از موسیقی مورد نظر را مرور می‌کنم تا ببینم پیاده کردن ایده ای که در ذهن دارم سابقه داشته یا نه. اگر سابقه داشته باشد از آن صرف نظر می‌کنم. در واقع ملاک من برای انتخاب اثر برای کنسرت این است که ایده کاملا تازه‌ای برای اجرا ارائه کنم و اجرای من اجرای متفاوتی از قطعه مورد نظر در طول تاریخ باشد.

گرچه اجرای گروه کر آوام جای بهبود بسیاری داشت اما لحظات لذت‌بخشی برای دوستداران این اثر سترگ کارل ارف در کنسرت دی ماه رقم خورد. از اجرای خواننده‌های تنور و سوپرانو که بگذریم، بار اصلی آوازهای سولو بر دوش خواننده باریتون رضا پورخلیلی بود که صدای قدرتمندش بر اعتبار اجرای آوام افزود و مخاطبان را راضی به خانه‌هایشان فرستاد.

اجرای این اثر ارزشمند موسیقی کلاسیک بر صحنه موسیقی ایران را به فال نیک می‌گیریم و آرزو می‌کنیم موسیقی و آواز کلاسیک بیش از پیش مورد مهر مسئولان عرصه موسیقی باشد تا فعالان و بازیگران این بخش از موسیقی کشور با انرژی و امیدی دوچندان کار کنند.

عاطفه بزرگ‌نیا