مصطفی درایتی*
چرا مخالفید؟
بخشی از سخنان دیروز رئیس‌جمهور که کاسه صبرش لبریز شده، متوجه افرادی بود که در کشور مسائلی ایجاد و به هر دلیلی مخالفت می‌کنند و حاضر نیستند مسئولیت عملشان را که مستقیما در زندگی مردم تاثیر می‌گذارد، بپذیرند. درحالی که باید مشخص شود کسانی که مخالفت می‌کنند و نتیجه‌اش این است که زندگی مردم را دچار مشکلات می‌کنند، هزینه‌اش را بپردازند نه دولتی که اینقدر تلاش می‌کند این مشکل برای کشور پیش نیاید.
متاسفانه نهادهای غیرمسئولی که در مدیریت کشور ایفای نقش موثر دارند ولی زیر بار مسئولیت نتیجه عملکردشان نمی‌روند، کم نداریم و این وضعیتی است که همه دولت‌ها را به دلایل متعدد دچار مشکل می‌کند. از آنجا که عدم پذیرش کنوانسیون مشکلات جدی برای کشور و مردم ایجاد خواهد کرد، سخن رئیس‌جمهور از این جهت قابل توجه است که هزینه مخالفت مربوط به مخالفان باشد و نه دولت. درواقع وقتی به‌رغم تلاش‌های دولت عده‌ای در مجلس و نهادهای دیگر به اشکال مختلف مخالفت می‌کنند و بعد هم مسئولیت عملشان را نمی‌پذیرند، ضمن اینکه گرانی‌ها و مشکلات اقتصادی را بر گردن دولت می‌اندازند و با دست خودشان برای کشور مشکل ایجاد می‌کنند؛ آنهم با بهانه‌هایی که ما هیچ‌وقت نفهمیدیم دلیل عمده و مشخص‌شان برای مخالفت با این قضیه چیست! جز اینکه هر روز که می‌گذرد بر شبهات افزوده می‌شود.
طبیعی است این شکل رفتار کردن دردی از مشکلات کشور درمان نمی‌کند. عده‌ای می‌خواهند همه چیز گل و بلبل باشد در حالی که خودشان موانع و مشکلات ایجاد می‌کنند و بعضا اینطور به نظر می‌رسد که مخالفت با اصل دولت است که برخی را وادار می‌کند اگر می‌توانند مشکلی ایجاد کنند، چشم پوشی نکنند. طبیعتا این با هیچ قاعده و منطقی تطابق ندارد. سوال اینجاست که از چه نکته‌ای آنقدر نگرانند جز اینکه برخی از کارها شفاف خواهد شد. آیا می‌خواهند از پولشویی حمایت کنند یا از گردش قاچاق پشتیبانی می‌کنند؟ در حالی که برخی از دوستان وقتی کم می‌آورند و استدلال مشخصی هم ندارند پای اعتقادات را به میان می‌کشند که در تعارض با اسلام است! این نوع استدلال و موضع‌گیری به طور معمول نه تنها مشکلی از کشور حل نمی‌کند بلکه ما خودمان با دست خودمان بر مشکلات می‌افزاییم.
نکته اینجاست که وقتی دولت با این گروه موافق است، به‌راحتی انجام می‌دهند، هیچ مشکلی هم ندارد. به یاد داریم در قضیه برجام دولت چه مشکلاتی با آقایان دلواپسی داشت که پیدا بود بیشتر دلواپس منافع خودشان بوده و هستند. اکنون هم همین است و در حالی که دولت مدت‌های مدیدی است که تلاش می‌کند این مانع را از سر راه بردارد ولی با روندی که در داخل پیدا شده در جایی مشکل حل می‌شود و در جای دیگر ایراداتی گرفته می‌شود که اصلا مشخص نیست در مسئولیتش هست یا نیست. هرچقدر هم کنکاش کنیم معلوم نیست که اینگونه رفتار با کدام معیار سیاسی و اخلاقی تطبیق می‌کند؟ وقتی مردم می‌بینند به نام دفاع از کشوربر مشکلاتشان افزوده می‌شود دچار شبهه خواهند شد.
منبع:آرمان
* فعال سیاسی اصلاح‌طلب
ارسال دیدگاه