آذرمنصوری*
پروسه‌ای به نام ترمیم کابینه
وقتی انتقادات اوج می‌گیرد در کنار آن بحث ترمیم کابینه هم مطرح می شود. با توجه به نقدهایی که به عملکرد دولت در زمینه اقتصاد، اشتغال و هر آنچه در این دایره می‌گنجد می‌شود انتظار محتمل به ویژه از سوی بدنه اجتماعی دولت این است که ترمیم کابینه به سمتی برود تا پاسخی درست به نقدها باشد. فارغ از آنکه به هر ترتیب اشخاصی که به عنوان وزیر معرفی می شوند چه به لحاظ شخصیتی و چه به لحاظ حضور می‌توانند تاثیر به‌سزایی داشته باشد اما آنچه بیش از هر مسئله دیگری دارای اهمیت است موضوع رویکرد و برنامه است.
با نگاهی به استیضاح‌هایی که پیش از این رقم خورد باید گفت متاسفانه مسائلی که در جریان استیضاح‌ها مطرح می‌شود چندان کارشناسی نیست و اساسا استیضاح اگر از آن شکل منطقی و واقعی خودش خارج شود هم به شأن مجلس لطمه می‌زند و هم نگاه مردم را به مجلس و دولت بی‌اعتماد می‌کند.
نکته دیگری که در پروسه ترمیم کابینه باید به آن اشاره کرد این است که بعد از نشست اصلاح طلبان با حسن روحانی برداشت عمومی این است که اصلاح‌طلبان در این زمینه با دولت گفت‌و‌گویی داشته و پیشنهادهایی ارائه کرده‌اند، البته مشخصا آن بخشی که باید در این مشاوره شرکت می‌کردند اصلاح‌طلبان داخل مجلس هستند. به عنوان یک نگاه کلی و در یک بیان کلی دولت باید هم به رویکرد وزرای جدید و هم به برنامه های آنها و میزان عملیاتی شدن و تاثیرگذاری آنها توجه کند.
نکته دیگری که نباید از نظر دور داشت این است که اگر احساس می‌شود دولت اصرار برای حفظ یک وزیر دارد که شاید به لحاظ رویکردی متمایل به اصلاح‌طلب‌ها باشد در این زمینه باید گفت اولا هیچ جریان و فردی نمی‌تواند خود را سخنگوی اصلاح‌طلبان معرفی کند و از سوی دیگر هیچ شخص و حزب شناخته شده‌ای از شخص رئیس دولت اصلاحات تا افراد دیگر در این زمینه اظهارنظر نکرده‌اند.
لذا این احساس وجود دارد که آنچه در جریان معرفی وزرا در حال رقم خوردن است بیشتر نظر دولت و آقای روحانی و البته همه ملاحظاتی است که در معرفی وزرا مد نظر قرار می دهند. ضمن آنکه این اعتقاد عمیقا وجود دارد که صرف این جابه‌جایی‌ها باید بتواند گره‌ای از گره‌های دولت را باز کند.
منبع: ارمان
* فعال سیاسی اصلاح طلب
ارسال دیدگاه