داستان ساخت مدرسه‌ای به نام فرزند مرحوم یک خانواده خیر
تهران (پانا) - مدرسه مهریار شریف بختیار یک واحد آموزشی در منطقه 7 تهران است که منصوره بنایی کاشانی و فرزندش شریف بختیار آن را ساخته‌اند؛ خیرانی که باور دارند مدرسه‌سازی بهترین راه برای رسیدن به معنویات و کار خیری ماندگار و جاوید است.
این مدرسه با همه امکانات در اختیار دانش‌آموزان قرار گرفته است و بانیان ساخت آن، بانو منصوره بنایی کاشانی و فرزند او، مهندس مهریاد شریف بختیار را به آرزوی‌شان رسانده است.
بانوی نیک‌اندیش، سازنده این مدرسه است و فرزندش شریف بختیار به نمایندگی از مادر، کارهای اجرایی ساخت مدرسه را دنبال کرد و بی‌صبرانه در انتظار افتتاح مدرسه و دیدن شور و شعف هرچه بیشتر مادر بود. این مدرسه در 16 اسفند سال 95 افتتاح شد. در ادامه گفت‌وگوی پانا با شریف بختیار درباره چگونگی ساخت این مدرسه را می‌خوانید:
مادر قصد داشت کاری ماندگار برای بردارم بکند
خیر اصلی در ساخت این واحد آموزشی مادر است. ایشان بعد از فوت برادرم تصمیم گرفت کاری ماندگار و جاوید برای او انجام دهد و مدرسه‌سازی را بهترین کار ماندگار دانست. در این راه مادرم گام اول را برداشت و مسئولیت اجرای پروژه را به من واگذار کرد.
خوشبختانه کار ساخت مدرسه به‌سرعت پیش رفت و از این روند بسیار رضایت دارم و از عوامل دخیل در این زمینه قدردانی می‌کنم. کار خوب و سریع پیش رفت و این نشان می‌دهد همه دست‌اندرکاران با جدیت برای به ثمر رسیدن پروژه تلاش کردند.
افتتاح این مدرسه در حالی بود که این منطقه به شدت از کمبود فضای آموزشی رنج می‌برد. افتتاح این مدرسه و حضور پرشور دانش‌آموزان در راهروها و کلاس‌های مدرسه، انگیزه ما و البته مادر را برای کمک بیشتر به مدرسه‌سازی برانگیخت.
خانواده من به‌طور کلی به کار خیر علاقه‌مند و برای حضور در خیریه‌ها پیش‌قدم هستند. من فکر می‌کنم این مدرسه می‌تواند پایگاه مناسبی برای جذب این کمک‌ها باشد و در زمینه‌های مختلف مانند تأمین برخی تجهیزات، ملزومات کمک‌آموزشی مدرن و ... به مدرسه کمک کنند. به نظر من، علاوه بر ساخت فضای فیزیکی مدرسه، در زمینه‌های دیگری هم می‌توان به دانش‌آموزان و توسعه علم و دانش کمک کرد؛ از جمله دعوت از دبیران و استادان با تجربه دروس مهم کنکور برای حضور در مدارس و آموزش دانش‌آموزان.
مدرسه‌سازی بهترین راه برای رسیدن به معنویات است
بدون شک، همه بر این موضوع هم‌عقیده هستند که وجود مدارس فرسوده و تخریبی زیبنده فرزندان این کشور نیست و باید همه برای تأمین فضای آموزشی مناسب کمک کنند؛ به ویژه در برخی مناطق مانند منطقه 22 تهران که کمبود فضای آموزشی به‌‌شدت محسوس است. به نظر من، نیاز دانش‌آموزان این کشور باید از سوی خود مردم و متمکنان پاسخ داده شود. به افرادی که توانایی مالی دارند، توصیه می‌کنم به راه خیر مدرسه‌سازی وارد شوند؛ چرا که بهترین راه برای رسیدن به معنویات و کار خیری ماندگار و جاوید است.
ارسال دیدگاه