فلاطونی، روانشناس اجتماعی: الگوسازی و اسطوره سازی تأثیر زیادی بر ذهن مخاطبان کودک و نوجوان دارد

مهرداد فلاطونی روانشناس اجتماعی در گفتوگو با خبرنگار پانا درباره تاثیرگذاری سینما بر کاهش آسیب‌های اجتماعی گفت: پنج عامل اساسی از جمله فرهنگ، طبقه اجتماعی، والدین، گروه همسالان و آموزش و پرورش بر تغییر رفتار اجتماعی کودکان و نوجوانان تأثیر دارند.
وی افزود: در این میان ابزارهای فرهنگ سازی را رسانه‌هایی چون سینما، تئاتر، موسیقی، رسانه‌های عمومی، کتاب‌ها و مقالات تشکیل می‌دهند اما وجود این ابزارها کافی نیست و لازم است در ژانر کودک کارشناسی صورت بگیرد. زیرا در این چند سال اخیر فیلم‌های ویژه کودکان محدود بوده‌اند و فیلم‌های کمدی نیز فیلم‌هایی بوده که مناسب این سن نیستند.
این روانشناس خاطر نشان کرد: باید متوجه این باشیم که در زمینه ساخت اثری مناسب کودک باید مخاطب شناسی انجام دهیم. زیرا برای کودک امروز دیگر شاید کارتون‌ها و کاراکترهایی نظیر آنت و لوسین و کارتون‌های خیلی معمولی مورد پسند واقع نشود؛ اگرچه طبق آخرین تحقیقات، کودکان در مقایسه با کارتون‌های سه بعدی که از فناوری جدیدتری برخوردارند، علاقمند به کاتون های دو بعدی هستند و چندان در پی درگیری و زد و خورد نیستند. در واقع آن‌ها بیشتر علاقه مند به پیگیری داستان‌های عاطفی و احساسی هستند.
وی با اشاره به نقش خانواده در تسریع فرآیند انتقال پیام رسانه‌هایی چون سینما به مخاطبان بیان کرد: در برخی رویکردهای روانشناسی اعتقاد بر این است که همه رفتارها از طریق تقلید صورت می‌گیرد اما به نظر من نه تقلید صرف بلکه الگوسازی و اسطوره سازی نقش پررنگ و تأثیر زیادی حتی در ذهن مخاطبان بزرگسال دارد؛ اگرچه این موضوع در کودکان و نوجوانان به دلیل اینکه دارای رفتارهای الگو پذیر هستند، چشمگیرتر است.
فلاطونی ادامه داد: اگر ما بتوانیم پدر و مادر را به عنوان یک الگو معرفی کنیم، کودکان و نوجوانان به پیروی از این الگو، زودتر از آنکه خود، به دنبال پیامی در رسانه باشند، آن را با واسطه خانواده دریافت می‌کنند.
وی عنوان کرد: مفهوم الگو خود معانی متفاوتی دارد. این الگو ابتدا باید به گونه‌ای باشد که کودک و نوجوان با پدر و مادر خود ارتباط دوستانه برقرار کند، بعد از این ارتباط آنچه اتفاق می افتد همان مخاطب شناسی است که باید در سینما نیز اتفاق بیافتد. ما باید بدانیم فرزندمان از چه رسانه و چه جایگاهی بهتر می‌آموزد. برخی کودکان سمعی و برخی دیگر بصری‌اند و باید بررسی کنیم با چه زبانی می‌توانیم الگو بسازیم.