راه‌اندازی کمپین «آفتابگردون» برای نجات کودکان کار و خیابان
مدیرعامل موسسه سپاس لحظه حال: اگر اکنون به این بچه‌ها کمک نکنیم، چند سال دیگر باید آنها را در باندهای زورگیری و قاچاق یا بین کارتن‌خواب‌ها پیدا کنیم
تهران (پانا) - مجتبی عباسی، مدیرعامل موسسه «سپاس لحظه حال»، که در زمینه فعالیت‌های داوطلبانه کار می‌کند، می‌گوید که باید مراقب بود اتفاقی که در ریو دو ژانیرو رخ داد و بچه‌های کوچک به باندهای قاچاق تبدیل شدند، در ایران رخ ندهد زیرا آمار کودکان کار در کشور نگران‌کننده است .
برای کودکان کار، کارهای زیادی می‌توان انجام داد، کافی است درباره این کودکان وظیفه اجتماعی‌مان را انجام دهیم. مجتبی عباسی، موسس بنیاد «سپاس لحظه حال» با اشاره به فعالیت این موسسه به پانا گفت: بنیاد «سپاس لحظه حال» مجموعه‌ای است مردم‌نهاد که رسالت توسعه فرهنگ عشق ورزیدن و خدمت کردن را از طریق فعالیت‌های داوطلبی و نشر مهارت‌های توانمندساز اجتماعی و فرهنگی را در گستره کشوری بر عهده دارد. ایران در زمینه خیریه از نظر کمک مالی در بین 10 کشور اول دنیاست اما از نظر فعالیت داوطلبانه در ردیف 10 کشور آخر دنیا قرار دارد. این بی‌تفاوتی ناشی از نداشتن مسئولیت اجتماعی نیست بلکه بخش زیادی از آن ناشی از این است که افراد نمی‌دانند چطور باید فعالیت داوطلبانه کنند. ما در این بنیاد تلاش می‌کنیم جذب و آموزش نیروهای داوطلب را انجام دهیم.
او با بیان اینکه پویش «آفتابگردون» یک فعالیت داوطلبی و خیریه در گستره ملی است، گفت: با هدف حمایت، توجه، همدلی، آموزش و ساماندهی کودکان کار و خیابان ایران تهران که با همکاری جمعیت طلوع بی‌نشان‌ها از زمستان 1396 شروع به کار کردیم، طبق برنامه مقرر شده است که ظرف یک سال در کل کشور این حرکت گسترده شود تا ظرف پنج سال بتوانیم به نحو شایسته‌ای چالش کودک کار و خیابان را در کشور مهار و ساماندهی کنبم. در تهران 24 ان.جی.اُ. با عنوان کودک کار و خیابان فعالیت می‌کنند اما نتیجه مطلوبی حاصل نشده است و امیدواریم با همکاری و هماهنگی بتوانیم بر این مشکل فائق آییم.
مدیر اجرایی پویش «آفتابگردون» همچنین تاکید کرد: این کمپین کودکان کار از سن صفر تا 15 سال را شامل می‌شود. دلیل اینکه در کنار جمعیت طلوع بی‌نشان‌ها که به وضع کارتن‌خوابی و اعتیاد می‌پردازد، خواستیم به موضوع کودکان کار ورود کنیم، این است که پیشگیری بهتر از درمان است و تجربه میدانی نشان داده است بسیاری از کسانی که در چرخه کارتن‌خوابی و اعتیاد قرار گرفته‌اند، از کودکی در نابسامانی بوده‌اند و در ادامه کارشان به زندگی در خیابان کشیده است. بنابراین در این پویش هم نگاه پیشگیرانه و هم نگاه درمان و آموزش کودکان را مد نظر داریم. اگر اکنون به این بچه‌ها کمک نکنیم، چند سال دیگر باید آنها را در باندهای زورگیری و قاچاق مواد مخدر یا بین کارتن‌خواب‌ها پیدا کنیم. نمی‌خواهیم اتفاقی که در ریو دو ژانیرو رخ داد و بچه‌های کوچک به باندهای قاچاقچی تبدیل شدند، در ایران هم بیفتد.
این روانشناس گفت: مهمترین کاری که در مرحله اول باید انجام دهیم اعتمادسازی با این بچه‌هاست. چه کودکانی که سر چهارراه‌ها هستند و چه کودکانی که در مترو کار می‌کنند، به محض اینکه به آنها نزدیک می‌شویم با واکنش‌های خوبی با ما مواجه نمی‌شوند چرا که با تجربه‌های تلخی از دستگیری، سوءاستفاده، دزدی و خشونت مواجه بوده‌اند. بنابراین اولین کاری که ما می‌کنیم این است که به آنها این اطمینان خاطر را بدهیم که قرار نیست به آنها آسیب برسانیم بلکه برای بازی با آنها و آموزش رفته‌ایم. بعد از این مرحله، وارد فازهای دیگر مانند آموزش و آمارگیری می‌شویم که بتوانیم در این بحران آماردهی از وضع این کودکان شمار مشخصی از آنها را داشته باشیم.
عباسی همچنین افزود: در «پویش آفتابگردون»، با اکیپ‌های دوازده نفره ساعت پنج دوشنبه‌ها به 45 نقطه در تهران می‌رویم و با کودکان کار و خیابان بازی می‌کنیم. تلاش داریم در مراحل بعدی از طریق این کودکان به کودکانی دست پیدا کنیم که در کارگاه‌های زیرزمینی مشغول فعالیت هستند و ممکن است در سطح شهر دیده نشوند. درنهایت یکی از اهدافی که امیدواریم به آن دست پیدا کنیم این است که اپلیکشینی داشته باشیم که بتوان این کودکان را با آنها رصد کرد.
مسئول «پویش آفتابگردون»، درباره تعداد کودکان کار هم بیان کرد: بیش از 10 هزار نفر از آنها در سطح خیابان دیده می‌شوند که حداکثر 10 درصد از آنها ممکن است جزو باندهای تکدی‌گری باشند و این‌طور نیست که در رسانه‌ها مطرح می‌شود که این بچه‌ها ماهی پنج میلیون تومان درآمد دارند.
ارسال دیدگاه