در گفت‌وگوی پانا با سعید خراطها، جامعه‌شناس، بررسی شد
انگیزه‌های پیدا و پنهان نوزاد فروشی
تهران (پانا) - سعید خراطها، آسیب‌شناس اجتماعی، معتقد است که وقتی وضع اقتصادی نامناسب باشد، بعد از فروش کلیه و اعضای بدن، باید منتظر خبرهای فروش فرزند هم بود.
این جامعه‌شناس و آسیب‌شناس اجتماعی با بیان این که این روزها خبرهایی از فروش نوزاد به گوش می‌رسد، به پانا گفت: وقتی فقر گسترش پیدا می‌کند، بیکاری زیاد می‌شود، مشکلات مسکن وجود دارد، بیمه‌های تامین اجتماعی کارآمد نیستند و مردمی داریم که توانایی تامین حداقل‌های معیشت را هم ندارند، جلوه‌های مختلفی از آسیب‌های اجتماعی بروز می‌کند.
او ادامه داد: دزدی، فروش کلیه، فروش خون، تولید و فروش مواد مخدر و نوشیدنی‌های الکلی، موارد اولیه‌ای هستند که ممکن است در اثر ناهمواری‌های اقتصادی و اجتماعی شاهد باشیم و بعد از آن به مراحل پیچیده‌تری مثل تن‌فروشی یا فروش نوزاد می‌رسیم.
خراطها تاکید کرد: در چنین مواردی راحت است که بنشینیم و بگوییم چه افراد بی‌رحمی وجود دارند، همینطور ساده است که قوانینی بگذاریم و بگوییم باید با اینگونه جرایم برخورد شود، اما اگر بخواهیم زیرپوست شهر را مدیریت و اصلاح کنیم، اینها کافی نیستند، باید ببینیم چه می‌شود که افرادی حاضرند دست به تولید مثل برای تامین نان شبشان بزنند یا نوزاد و کودکشان را در ازای دریافت پول به دیگران بسپارند.
این کارشناس اجتماعی همچنین با بیان این که حتی باید نگران افزایش سقط جنین هم باشیم گفت: روی دیگر فروش نوزاد، سقط جنین است. یعنی زن و مردی به مرحله‌ای برسند که فرزندشان را نخواهند. اینها برای ما خبرهای تلخی است اما برای خانواده‌هایی که با مشکلات شناسنامه و بی‌هویتی مواجهند یا می‌دانند نمی‌توانند از عهده یک عضو جدید برآیند، یک تصمیم از روی اجبار است. آن هم در شرایطی که فرهنگسازی برای رفتارهای جنسی نداریم و آموزش‌های لازم درباره باروری به خانواده‌ها داده نمی‌شود.
او گفت: همین که در نقاطی از کشورمان ازدواج زودهنگام دختران را شاهدیم که اغلب به ازدواج مردانی مسن اما با وضع مالی مناسب درمی‌آیند، اینها هم خودش نوعی فرزندفروشی است. این اتفاق مخصوصا در نقاط حاشیه‌ای شهرها رخ می‌دهد و شاید کمتر دیده شوند اما نباید فراموش کنیم که وجود دارند و علاوه بر وضع فرهنگی، مشکلات اقتصادی خانواده‌هاست که آنها را به این کار مجبور می‌کند.
خراطها در پایان اظهار کرد: بنابراین معتقدم برای حل آسیب‌های اجتماعی در درجه اول باید مشکلات اقتصادی را حل کنیم، فرهنگ تاثیرگذار است اما شکم گرسنه حتی فرهنگ هم نمی‌شناسد، وقتی فقر به صورت انباشته و تجمعی دربیاید، باید منتظر عواقب ناگوار اجتماعی باشیم.
ارسال دیدگاه