پولی که می نوازد و مایی که می رقصیم

حتما شما هم شنیده اید که جمعیت ایران آن طور که می گویند حالا حالاها نیاز به نیروی جوان دارد و متاسفانه رو به پیری است. میخواهیم بگذرم اما نمی شود و میگویم که مگر چند درصد جوان ها ازدواج می کنند که بچه دار شوند؟ یا مگر چند درصد اصلا دل و جرئت ازدواج دارند؟ خود این رقم برایم مهم نیست اما مطمئنم که برای جوانان امروزی همین که با فشار های خانواده و جامعه پا در دایره متاهل ها بگذارند کندن کوه سنگی و ساختن مجسمه فرشته مرد مهربان است.

حالا چند سالی هم که می گذرد فکر یادگار گذاشتن نسلی به خاطرشان می افتد، تا چند ماه و یکسال ماشین حساب بدست حقوقشان را تقسیم بر چهار می کنند؛ چون خرج خانه و اجاره خانه خودش یک عضو پرخرج خانه است و این بالا و پایین ها تا آنجا پیش می رود که که یک بله دیگر به زندگی می گویند و می شوند سه نفر.

این سه نفره بودن مبارک و خوش یمن برابر است ماهانه چند صد هزار تومان خرج پوشک بچه و لباس و دکتر و گاهی هم شیر خشک، بیکار شدن مادر و خانه نشینی اش و پرکار شدن پدر و دوندگی هایش. شکر خدا شیرینی و لذت داشتن فرزند غریزی است و چرک کف دست تاثیری در خدشه دار کردن آن نداشته وگرنه رشد جمعیت ایران متوقف می شد.

ملت بچه دار می شوند که هوای آلوده و سرب را تنفس کند، از مواد غذایی تراریخته و روغن پالم و نمک صنعتی میل کند، در مدرسه های فرسوده و معلمان بی تخصص تحصیل کند، اوقات فراغتش را با اینترنت و تبلت پر کند، نوجوانیش را در حسرت دیدن کشور های خارجی سپری کند و جوان که شد با گشتن دنبال کار و خانه و پول و ماشین بشود کوه غم پدر و مادر. به خاطر همین است که باید تک فرزندی تبدیل شود به دو یا سه فرزندی.

من شنیده ام که برخی می گویند شاغل بودن و تحصیل زنان باعث شده تا میل به مادر شدنشان کم شود. کاری با تحصیل ندارم اما بله درست است شاغل بودن باعث شده چون زندگی مشترک خرج می خواد و انداختن این بار سنگین به دوش مرد مساوی است با مستاجرنشینی مادام العمر. چون پیدا کردن کار مساوی است با شکستن شاخ غول و هزاران برنامه برای ماهی 400 تومان ریخته شده. چون بارداری و تمام ملاحظاتش مساوی است با کنار رفتن از کار و استرس سیل هزینه هایی که پیش روست و همه اینها می شود آنچه که جوانان امروزی تجربه کرده اند و می کنند.

چه دنیای غریبی است زندگی در این تکه از خاور میانه که چرک کف دست می نوازد و مردمانش به این سادگی می رقصند و برایشان فقط یک آه و می ماند و حسرت از آن سرزمین هایی که پدران و مادران در ازای داشتن فرزند حقوق می گیرند، تحصیل و خدمات پزشکی رایگان است و شغل مادران تضمین.

اینکه تمام دغدغه پدران و مادران حتی اگر از عهده چرک کثیف هم بیاند، آینده مادی و رفاهی فرزندشان است، اینکه استرس داشتن آب و خاک و هوای تمیز را هم می شکند و آفرینش یک حیات برای نوزاد، در ذهن همه پا گذاشتن به دنیایی سرسخت و پر مشغله تلقی می شود به نظرم تقصیر من است، من بودم که گفتن پول چرک کف دست است....