عدم برخورد با مرتضوی

واقعیت این است که از همان ابتدا که سعید مرتضوی به عنوان قاضی دادگاه مطبوعات انتخاب شد و اقداماتی علیه مطبوعات و فعالان سیاسی و مدنی به عمل می‌آورد و دور و نزدیک و آشکار و پنهان او را تایید و ستایش می‌کردند؛ مشخص بود که او تنها نیست و قطعا عقبه و پشتیبانانی دارد.بدیهی است که این عقبه مرتضوی را تنها نخواهد گذاشت. اگرچه این عقبه به دلیل اثبات مجرم بودن مرتضوی و محروم شدنش از تصدی شغل قضایی مادام‌العمر، علنا از او حمایت نمی‌کند اما بدون شک در نهان از او حمایت خواهند کرد.

جای تعجب است که می‌توانیم در کشور عوامل مخالف حاکمیت را در هر جا که باشند به راحتی و بلافاصله شناسایی و دستگیر ‌کنیم اما لیکن حمایت از مرتضوی تا آنجا ادامه یافته است که قادر به دستگیری او نیستیم. پنهان بودن او بیش از سه ماه بعد صدورحکم محکومیتش باور‌کردنی نیست. باید توجه داشت که شخص مرتضوی مهم نیست بلکه اقدامات مرتضوی از اهمیت بیشتری برخوردار است که قطعا بدون پشتیبانی انجام نشده است. اگرچه یکی از مقامات عالی قوه قضاییه اعلام کرده که مرتضوی پنهان شده اما دستگیری شخصی که با محافظ و اتومبیل‌های مشخص اینجا و آنجا حضور پیدا کرده و مشغول کار و فعالیت تجاری یا غیر‌تجاری است، چندان مشکل نیست. زیرا مرتضوی خانه و زندگی دارد و نیز آن‌طور که گفته می‌شود در شهر و زادگاهش به فعالیت‌هایی نیز اشتغال داشته است.

در پایان این نوشتار توجه مراجع قضایی را به این امر جلب می‌کنم که افرادی چون مرتضوی هنوز در بدنه دستگاه قضایی هستند. این‌گونه افراد که برای دستگاه قضایی و حاکمیت کشور، مشکل ایجاد کرده‌اند، کم نیستند و هزینه‌هایی را برای کل حاکمیت ایجاد می‌کنند. این هزینه بسیار گران‌تر و بیشتر از هزینه‌هایی است که دیگران ایجاد کرده و به‌فوریت دستگیر شده و... بنابراین اگر می‌خواهند چنین موضوعی تکرار نشود بهتر است کسانی که با اقدامات تند و خشن علیه متهمان ایجاد هزینه کرده‌اند، شناسایی و به اقدامات‌شان پایان داده شود زیرا بروز این عوامل لزوما در کهریزک نخواهد بود و در کشور مواردی مانند کهریزک فراوان است.

منبع: روزنامه اعتماد

*عضو انجمن حمایت از زندانیان در ایران