پنج جنجال پارلمان در سال 96؛ از شیفتگان سلفی با «موگرینی» تا قطع دست «داعش» در بهارستان

مجلس شورای اسلامی به واسطه حضور 290 نماینده و 3 جلسه علنی در هفته به طور کلی مملو از اتفاقات جنجالی و حاشیه‌ای است، حاشیه هایی که گاه و بی گاه به اصلی ترین مسئله سیاست داخل کشور تبدیل می شوند و تا روزها در صدر اخبار قرار می گیرند.

سال 96، دومین سال حضور اعضا دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در ساختمان سبز بهارستان بود، دو سالی که نهایتا منجر به 10 ساله شدن ریاست علی لاریجانی بر خانه ملت آن هم در حضور محمدرضا عارف، معاون اول دولت اصلاحات شد.

سالی که دبیر هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی و عضو گروه دوستی تهران و پاریس در تلفظ نام موزه لوور دچار مشکل شد و همه چیز گفت جز آنکه باید؛ از این رو، سال گذشته با فراز و فرودهای فراوان به لحاظ سیاسی و اجتماعی در عرصه های داخلی و خارجی مواجه بود. در زیر 5 اتفاق خاص بهارستان را مرور خواهیم کرد.

موگرینی و نمایندگان شیفته سلفی

چهاردهم مرداد ماه بود، 254 تن از نمایندگان به ریاست علی لاریجانی برای روزی خاص در صحن علنی حاضر می شدند، حسن روحانی که در 29 اردیبهشت ماه از سوی 29 میلیون ایرانی و اکثریت شرکت کنندگان به عنوان رئیس جمهوری 4 سال دیگر ایران اسلامی انتخاب شده بود قرار بود مراسم تحلیف خود را در بهارستان برگزار کند.

مهمان های خارجی و داخلی به ویژه عمار حکیم؛ رئیس ائتلاف ملی عراق، موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، اشرف غنی؛ رئیس جمهور افغانستان، سرلشکر صالحی؛ فرمانده کل ارتش، سردار باقری؛ رئیس ستادکل نیروهای مسلح، محمدی گلپایگانی؛ رئیس دفتر مقام معظم رهبری، آیت الله جنتی؛ رئیس مجلس خبرگان رهبری،عفت مرعشی؛ همسر رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام و محسن هاشمی؛ فرزند آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در این مراسم حضور داشتند.

نکته جنجالی این مراسم اما مطابق معمول اظهارنظرها نبود، شوق سلفی بود، شوق و ذوقی که از کوچه پس کوچه های شهر گذشته و حتی به مجلس شورای اسلامی و جایی در بین نمایندگان رسیده است.

بدین صورت که پس از پایان مراسم نمایندگان مجلس شورای اسلامی به شوق سلفی گرفتن با فدریکا موگرینی یکی پس از دیگری به جمع حاضران درصدر مجلس پیوستند و سلفی پشت سلفی ثبت کردند.

پس از انتشار تصاویر در خبرگزاری ها، شبکه های اجتماعی یک صدا به نقد این اقدام پرداختند، منتقدان به شان و جایگاه مجلس شورای اسلامی به عنوان قوه در راس امور اشاره کردند و به نمایندگان یادآور شدند که این اقدام آنها بازی با آبروی یک ملت است.

در بین مشتاقان سلفی، از رحیمی و مازنی نمایندگان تهران گرفته تا مابقی، سبک و سیاق سلفی گرفتن فرج الله باقری، نماینده شیراز بسیار عجیب تر از سایرین بود، به شکلی که تا روزها سوژه طنز کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی بود.

قطع پای داعش در خانه ملت

هفدهم مرداد ماه بود، جلسه علنی مجلس شورای اسلامی مطابق رسم معمول در حال برگزاری بود و خبرنگاران پارلمانی نیز مشغول پوشش صحن، ساعت حدود 10 یا 10:30 بود، 3 یا 4 نفر با اسلحه کلاشینکف از در ورودی مراجعان وارد مجلس شدند و با به رگبار بستن حاضران، به حیاط خانه ملت پا گذاشتند اما به دلیل عدم شناخت بهارستان به جای صحن به سمت ساختمان نمایندگان رفتند و وارد طبقه هفتم آن شدند.

این حمله تروریستی همزمان در حرم امام خمینی نیز اتفاق افتاد که در آنجا نیز تروریست ها اقدام به انفجار انتحاری خود کردند.

حمله تروریستی داعش به پارلمان که اولین حمله آنان به ایران بود حدود 4 ساعت زمان برد و تصاویری خاص را به دوربین عکاسان هدیه داد اما 12 شهید و 42 مجروح نیز بر جای گذاشت.

تروریست ها در نهایت با تلاش مداوم نیروهای امنیتی و حفاظتی کشور در طبقه چهارم ساختمان نمایندگان به هلاکت رسیدند و اقتدار نیروهای امنیتی کشورمان در قلب تهران به نمایش گذاشته شد.

بعد از این حمله تروریستی ساختار امنیتی مجلس تغییرات قابل توجهی به خود دید، دیوار کشی اطراف بهارستان صورت گرفت، گیت ورود خبرنگاران و کارکنان با مراجعان تغییراتی به خود دید تا باردیگر شاهد دست اندازی گروهک های تروریستی به خانه ملت نباشیم.

بعد از این اقدام نیروهای امنیتی کشورمان به ویژه سردار سلیمانی وعده نابودی داعش را داد، فرمانده سپاه نیز خبر از انتقام سخت از این گروهک تروریستی داد، سپاه با حمله موشکی خود به مقر این گروهک تروریستی ضربه سختی به آنان زد، چند ماه بعد یعنی در سی ام آبان ماه، سردار سلیمانی در نامه ای خطاب به مقام معظم رهبری نابودی این گروهک تروریستی را به ایشان تبریک گفت.

نکته جالب حضور تمام مدت نمایندگان در زمان حمله داعش به مجلس در صحن علنی بود، نمایندگان نه تنها جلسه علنی را ترک نکردند بلکه روال عادی جلسه را ادامه دادند و پس از پایان جلسه نیز نماز جماعت در صحن علنی خواندند که همین مهم تصویری خاطره انگیز از حضور نمایندگان در بهارستان را رقم زد.

تعداد واقعی امیدی ها؛ سوالی که جواب ندارد!

از هفتم اسفندماه 94 که طیف قابل توجهی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با اسم لیست امید و عکس با رئیس شورای عالی سیاست گذاری اصلاحات (محمدرضا عارف) وارد مجلس شورای اسلامی شدند گمانه زنی های بسیاری در خصوص تعداد امیدی ها مجلس دهم مطرح شد، ابتدا گفته شد بیش از 150 تن در این فراکسیون حضور دارند اما عیار سنجش آنان می توانست انتخاب هیات رئیسه دائمی سال اول خانه ملت باشد.

محمد رضا عارف در رقابت با علی لاریجانی رئیس 8 ساله مجلس، برخاست اما شکست خورد و لاریجانی برای سال نهم رئیس بهارستان شد، ریاستی که امروز سال دهم خود را می گذراند.

شکست در ریاست فراکسیون ها هم از دیگر ناکامی های امیدی ها در مجلس بود، ابتدا گفته شد این ناکامی ها در پی عدم کار تشکیلاتی و ناآشنایی با چم و خم بهارستان است اما رفته رفته مسئله شکل دیگر به خود گرفت.

محمدعلی وکیلی، دبیر فعلی هیات رئیسه مجلس رسما اعلام کرد که برخی نمایندگان «دو زیست» هستند، بدین معنا که هم در فراکسیون امید هستند هم در سایر فراکسیون ها، از این رو مقرر شد اعضا واقعی فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی معرفی شوند.

این مسئله روزها به سرتیتر نخست خبرگزاری ها تبدیل شد اما تا کنون هیچ نامی اعلام نشده است، برخی می گویند این عدم اعلام اسامی اعضا واقعی فراکسیون امید باعث دلخوری برخی افراد می شود، برخی دیگر نیز کم بودن تعداد اعضا حقیقی این فراکسیون را دلیل این عدم اعلام می دانند، دلیل هرچه که هست جز عارف و تنی چند از نزدیکان به وی در فراکسیون امید، کس دیگری نمی داند. تنها دانسته امروز بی نتیجه ماندن خبری است که روزها تیتر نخست خبرگزاری ها را به خود اختصاص داده بود.

ناکامی؛ عاقبت طراحان سوال از روحانی

سالی که گذشت با تلاش بسیار نمایندگان عمدتا نزدیک به جناح اصولگرایان برای کشاندن حسن روحانی به مجلس به عنوان رئیس جمهوری برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان همراه بود، جرقه جدی تر شدن این موضوعات بعد از اعتراضات مال باختگان موسسات مالی و اعتباری آغاز شد.

نمایندگان با این بهانه خواستار حضور روحانی در صحن علنی بودند اما هیات رئیسه چندان با آنان موافق نبود از این رو این مهم بارها و بارها به تاخیر افتاد تا در نهایت روحانی نمایندگان خود را به کمیسیون اقتصادی معرفی کرد، سوال کنندگان از پاسخ های نمایندگان قانع نشدند و گزارش کمیسیون تقدیم هیات رئیسه شد اما...

شرط حضور رئیس جمهور در مجلس و اعلام وصول شدن گزارش، داشتن حداقل 73 امضا بود که در این مورد خاص تعداد امضاها کاهش پیدا کرد و در نهایت سوال از روحانی در خصوص موسسات مالی و اعتباری از دستور کار بهارستان خارج شد.

بار دوم محور سوال از روحانی عواملی نظیر رکود اقتصادی و نوسانات بازار ارز بود، بازهم روحانی نمایندگان را به کمیسیون اقتصادی فرستاد و بازهم نمایندگان سوال کننده قانع نشدند و گزارش به هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی ارسال شد اما سرنوشتی همانند سوال نخست یافت و از دستور کار نمایندگان خارج شد.

نمایندگان سوال کننده (مجتبی ذوالنور، نادر قاضی پور و...) برای اعتراض به این اقدام در جلسه استیضاخ عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دست به تحصن در جایگاه هیات رئیسه بهارستان زدند و با بی اعتنایی علی لاریجانی که ریاست جلسه را بر عهده داشت مواجه شدند، مسعود پزشکیان، نایب رئیس اول مجلس به نزد آنان رفت و با گفتگو برخی را به خارج از صحن برد و مابقی را نیز به جایگاه خود در صحن برگرداند.

با تمام این تفاسیر سال 96 پایان یافت و عاقبت طراحان سوال از روحانی، جز ناکامی نبود.

استیضاح های دقیقه نودی و دست دوستی عارف

بیست و دوم و بیست سوم اسفندماه، سه شنبه و چهارشنبه، روزهای حساس و پر التهابی در صحن علنی بهارستان بود، 3 استیضاح دقیقه نودی در فاصله کمتر از 10 روز از سوی هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی اعلام وصول شد و عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی، علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و محمود حجتی، وزیر جهادکشاورزی برای کسب رای اعتمادی دوباره به بهارستان پا گذاشتند.

علی ربیعی در فضایی پر تشنج استیضاح شد اما در نهایت در کسوت وزارت باقی ماند. نزدیک بودن آرای موافقان و مخالفان (124 در برابر 126) موجب شد آرای ماخوذه ۶ بار شمرده شود و همین مهم حاشیه هایی را در صحن علنی ایجاد کرد که موجب شد علی لاریجانی رئیس و مسعود پزشکیان، نایب رئیس خانه ملت توضیحاتی را در این خصوص ارائه کنند و شائبه های ایجاد شده در ذهن بهارستان نشینان را نابود کنند.

ساعتی بعد و در شیفت دوم، عباس آخوندی در فضایی به دور از هرگونه هیاهو مثال آرامش پس از طوفان، به صحن آمد و در جلسه استیضاح خود حاضر شد و با اعتماد به نفسی قابل قبول سخن گفت با ۱۵۲ رای توانست بار دیگر از مجلس رای اعتماد بگیرد و با کسب 5 رای اعتماد از مجلس در این زمینه رکورددار شود .

یک روز بعد محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی در مجلس استیضاح شد؛ استیضاحی که هیچ شباهتی به فضای پر تنش جلسه استیضاح وزیر کار نداشت. او هم با رای ۱۱۷نماینده در کرسی وزارت ابقا شد. در این میان نکته جالب حمایت فراکسیون امید و پایبندی اعضا این فراکسیون به کار تشکیلاتی بود، آنان جزو اصلی ترین خواستاران استیضاح علی ربیعی بودند اما تن به تصمیم فراکسیون امید مبنی بر حمایت از ربیعی دادند و از استیضاح و تصمیم خود دست برداشتند.

این مسئله و حمایت دوباره فراکسیون امید از دولت تدبیر در روزهایی که فاصله قابل توجهی بین آنان ایجاد شده خبر از دراز شدن دست دوستی عارف به سوی روحانی دارد و باید دید با چه سرنوشتی مواجه خواهد شد.