مرور معماری ایران در برج آزادی

در این نمایشگاه ۱۶ تابلو عکس در قالب ۲ مجموعه در نگارخانه آیینه برج آزادی در معرض دید علاقمندان قرار می گیرد. این ۲ مجموعه با رویکرد معماری تاریخی ایران ثبت شده اند که در مجموعه اول عکس ها از بناهای تاریخی طوری به تصویر کشیده شده اند که شامل تمام جزییات بنا با دید کلی و با نمایش کل سازه می شوند. مجموعه دوم نیز از عکس هایی از سقف اماکن تاریخی کشور با تاکید بر نقوش و فرم منحصر به فرد معماری ایرانی تشکیل شده است.
در این نمایشگاه تلاش بر این بوده که از معماری قبل از اسلام تا دوران اسلامی پوشش داده شده و مربوط به یک شهر یا دوران خاص نباشد. همچنین برج آزادی به عنوان نماد شهری تهران که خود دارای نشانه های معماری ایرانی و اسلامی است برای برگزاری نمایشگاه انتخاب شده است.
نمایشگاه عکس محمدرضا دومیری گنجی و محمد اسماعیل نیا با عنوان «گذری بر معماری ایران» و با حمایت بنیاد فرهنگی هنری صبح قریب تا ۱۷ اسفند در برج آزادی برپا خواهد بود.
علاقمندان می توانند همه روزه به جز شنبه ها از ساعت ۹ تا ۱۷ و جمعه ها از ساعت ۱۰ تا ۱۷ از این نمایشگاه بازدید کنند.
محمد اسماعیل نیا،‌ که در این نمایشگاه،‌ هشت عکس برای نمایش به مخاطبان ارائه کرده است،‌ در سال 1374،‌ در تبریز متولد شد. او از سال ۱۳۹۲ سفر هایی را با هدف به تصویر کشیدن معماری ایرانی آغاز و در سال ۱۳۹۴ به صورت تخصصی با مطالعه بر روی بناهای تاریخی ایران عکاسی را به طور جدی شروع کرد.
آموزش های این هنرمند جوان در زمینه عکاسی و معماری نه به صورت آکادمیک ، بلکه به صورت خودآموخته است، وی با مطالعه مقالات و کتاب های عکاسی و تماشای ویدیو های آموزشی و بهره گیری از تجربیات دیگر عکاسان به یادگیری ادامه میدهد. از ویژگی های خاص عکس او می توان به تصویر کشیدن جزئیات به کار برده در سقف ها و گنبدهای آثار تاریخی به صورت تک فریم به همراه نورپردازی مناسب و سپس ویرایش عکس ها اشاره کرد.
اسماعیل نیا،‌ معتقد به این است که عکاسی معماری باید به گونه ایی باشد که بیننده آثار با هنر و معماری گذشته ایران بیشتر آشنا شود. در نگاه اول عکس باید بیننده را حیرت زده کند و مشوق وی برای حضور در آن مکان باشد. او می گوید:«‌ همیشه در عکاسی از بناهای تاریخی ابتدا خودم را در آن محیط به جای بینندگان می گذارم و سپس عکسی را می گیرم. تمام تلاش من بر این بوده که بتوانم دید مردم را نسبت به بناهای موجود در ایران عوض کنم که موجب دقت بیشتر در آثار معماری بشود. در عکاسی از بنا ها الویتم به عکاسی از شاخص ترین قسمت آن بنا بوده که بتواند در به تصویر کشیدن شکوه آن محیط باشد.»