خبرنگاران و اختلالات روحی پس از حوادث غم انگیز

نشانه‌های اختلالات روحی حوادث

انجمن روان شناسی آمریکا، علائم زیر را از جمله اختلالات عصبی پس از ضربه روحی (PTSD) می‌داند که معمولاً باگذشت دست‌کم یک ماه پس از پوشش خبری مکرر حادثه بروز می‌کند:

• بی‌حسی عاطفی و اجتناب و دوری گزینی از مردم و مکانهایی که یادآور حادثه تلخ بوده‌است (رخوت)
• زود جوش آوردن و عصبی شدن
• تندخویی
• رفتارهای عصبی
• عدم تمرکز
• اختلال در خواب و احساس ناامنی

بازماندگان فاجعه معمولاً افسرده و در روابط کاری و خانوادگی خود مشکل دارند کسانی که دچار این اختلالات عصبی گشته‌اند،‌ ممکن است تا سالها در سکوت از نشانه‌های این بیماری رنج ببرند،‌بدون آنکه علت آن را بدانند یا حتی تشخیص دهند.

پذیرش مسئله

نکته مهم آن است که بدانیم‌؛‌ استرس یا همان فشار عصبی عکس‌العمل طبیعی و معمول به خشونت و تراژدیهای انسانی شدید و طولانی مدت است، ما به‌عنوان روزنامه‌نگار نباید تصور کنیم،‌که در عکس‌العمل‌هایمان مستثنا از بقیه هستیم. خشونت و پیامدهای عاطفی آن بر همه کسانی که جزء اولین واکنش‌گران هستند،تأثیرگذار است؛‌ از جمله پلیس، آتش نشانان،‌نیروهای امدادی و اورژانس و روزنامه نگاران.

روزنامه نگاران هم انسانند و دارای عواطف و روحیات انسانی و گاه بسیار حساس‌تر.پذیرش این مسئله در کنترل ودرمان مهم است.

در مواجهه با اختلالات چه باید کرد؟

1- معمولاً روزنامه‌نگاران موضوعات را برای همکارانشان راحت‌تر بیان می‌کنند تا دیگران. بنابراین راجع‌به مشکلاتتان حرف بزنید.

2- کافی‌شاپ‌ها می‌تواند مکان مناسبی برای گزارشگری و تعامل اطلاعات خبری و عاطفی برای اصحاب رسانه باشد.

3- تشکیل جلسات گزارشگری که بر قدرت و توانمندی روزنامه نگاران می‌افزاید در این جلسات افراد به تخلیه احساسات خود با همکارانشان می‌پردازند.

4- ابراز احساسات چه به‌صورت نوشتن، کشیدن طرح، نقاشی کردن،‌صحبت کردن یا گریستن؛ مسیری را که یک خاطرۀ دلخراش در مغز ضبط کرده است،‌تغییر می‌دهد و گویی که خاطره از یک مکان سخت به مکان دیگری از حافظه انتقال می‌یابد.

کودکان بازمانده از گواتمالا تا بوسنی با کشیدن و رنگ‌آمیزی کردن تصاویری از جنگ و حملات، رنج و دردشان را التیام بخشیدند. به‌ویژه وقتی که این ابراز احساسات با ناله و سوگواری همراه شود ابراز احساسات باعث تخلیه عاطفی فرد می‌شود و این توانایی را به مؤلف خود می‌دهد که در آینده کمتر اندوه و درد خاطرات تلخ خود را به یاد آورد.

5- تعجب نکنید! روزنامه‌نگاران هم اغلب اینگونه‌اند با نوشتن و تولید یک گزارش درد خود را التیام می‌بخشند اما نکته اینجاست که آنها نمی‌توانند همه موضوعات را در روزنامه بیاورند.

6- پس از پوشش خبر تراژدی‌ها، ابراز احساسات در مورد آنهاو تخلیه عاطفی هر چه زودتر صورت گیرد،‌بهتر است نگذارید بین حوادث تا ابراز احساسات فاصله بیفتد.