احسان عبدي‌پور: ساخت «تنهای تنهای تنها» اولین و آخرین کارم با نگاتیو بود

به گزارش روابط عمومی شبکه آی فیلم، احسان عبدی پور در گفت وگو با امید روحانی در برنامه «کافه فیلم» درباره فیلم «تنهای تنهای تنها» گفت: در فیلم خواستم بگویم آدم‌های ساده‌ای هستند که از هیچ چیزی خبر ندارند و با تصمیمات دیگران دارند پایمال می‌شوند؛ امواجی در دوردست‌ها شکل می‌گیرد و بعد از 12 ساعت، 24 ساعت زندگی این‌ها را که بی واسطه و بی ربط به آن تصمیمات است تحت تأثیر قرار می‌دهد. من این واقعیت را در زندگی دو انسان ساده و در پاک‌ترین مرحله از زندگی‌شان نشان داده‌ام.

کارگردان این فیلم سینمایی، با اشاره به اینکه فیلم را با نگاتیو ساخته است، از تجربه‌اش در این باره گفت: تجربه عجیب و غریبی بود و تا آخر عمرم تأثیرش در زندگی کاری‌ام می‌ماند. اگر با نگاتیو کار نمی‌کردم فکر می‌کردم سینما همان چیزی است که الان داریم کار می‌کنیم؛ همه چیز شل و ول است و اگر خطا کنیم می‌توانیم به عقب برگردیم. کار کردن با نگاتیو نظم خاصی می‌طلبد و ارتش منظم و دقیقی می‌خواهد که این‌ها را در «تنهای تنهای تنها» یاد گرفتم و حس کردم.

وی درباره استفاده از عوامل حرفه‌ای در فیلم سینمایی‌اش توضیح داد: ذات نگاتیو می‌طلبید که من فیلمبرداری بیاورم که تجربه این کار را داشته باشد و قاعدتاً اگر بخواهی فیلمبرداری بیاوری که در توفق دنیای دیجیتال این تجربه را نیز داشته باشد خود به خود سنش از یک حدی بالاتر است و تجربه‌اش هم از یک حدودی بیشتر.

عبدی پور با بیان اینکه قرار بود «تنهای تنهای تنها» یک فیلم تلویزیونی برای بوشهر باشد، گفت: صفرتا صد بودجه ساخت فیلم را تلویزیون بوشهر داده است.

کارگردان «تنهای تنهای تنها» درباره ترکیب واقعیت و تخیل در فیلمش توضیح داد: در همان سکانس دوم فیلم به نظر خودم این را به مخاطب رسانده‌ام که این فیلم ملغمه‌ای است از واقعیت و تخیل که هر دو به خاطر استفاده از سمبل‌ها شاید پررنگ‌تر نشان داده می‌شود و نباید زیاد روی جزئیات متوقف شد. باید پسماند فکر مردم که خیلی وقت‌ها به کلام در نمی‌آید، به روشی در یک سکانس با جمله وکلام به تصویر کشیده و برملا می‌شد.

وی میثم فرهومند را بازیگری با اراده و خاص توصیف کرد و افزود: میثم نابازیگر نیست و اولین بار در یکی از فیلم‌های من بازی کرد و پس از آن نیز در چند فیلم خوب دیگر ایفای نقش کرده بود. من چون می‌شناختمش، از او خواستم این نقش را بازی کند. او به شدت بازیگر خوبی است و کار کردن با او برای من سخت نبود و نیاز نبود با او تمرین کنم. من تکنیک ها را به او یاد می‌دادم و او تاکتیک‌ها را به من. به طرز عجیبی انگیزه و اراده برای کار دارد و به خاطر این نقش 15 کیلو وزن کم کرد. انگیزه‌ای داشت که ممکن است من تا ده سال دیگر در هیچ آدمی نبینم.

عبدی پور در پاسخ به سؤال روحانی مبنی بر اینکه گره زدن خیال و واقعیت در همه کارهای شماست و این را در همه فیلم‌هایتان ادامه داده‌اید، تصریح کرد: «پاپ» فیلم جدیدم که هنوز اکران نشده، داستان پسری است که می‌خواهد به نامزدش در انگلستان برسد. یک پاسپورت الجزایری پیدا می‌کند که خیلی شبیه به خودش است و با آن می‌تواند تا فرانسه برود. به این ترتیب فقط می‌ماند مسیر فرانسه تا انگلستان که باید 13 مایل کانال مانش را شنا کند. به همین خاطر چهل روز است که در دریا شنا می‌کند که بتواند به این رکورد برسد. در فیلم پاپ این افسارگسیختگی یک کمی نشست می‌کند؛ ولی همچنان وجود دارد.

وی با اشاره به اینکه این نوع افسارگسیختگی و خیال پردازی و حدیث نفس در آثار تنها در من نیست، بلکه خیلی از رفقا و دورو بری‌های من اینطوری اند، اظهار کرد: نمی‌دانم دریا باعثش شد یا تاریخچه آنجا و آدم‌هایی که آمدند و رفتند یا فشار و ناسازگاری طبیعت و وضعیت معیشتی، که آدم می‌خواهد این ناسازگاری‌ها و حفره‌ها را با چیزی پر کند؛ یا با شعر درون این حفره‌ها را پر کند یا سکانس یا داستان.

گفت و گوی کارشناسی امید روحانی و کارگردان جوان «تنهای تنهای تنها» که جوایز مختلفی را به خاطر ساخت این فیلم از آن خود کرده است، پنجشنبه شب گذشته پس از نمایش فیلم در قالب برنامه «کافه فیلم» از شبکه آی فیلم پخش شد.