دوست داشتنی باشید!
واحد آموزش پانا: منابع و کتب غربی میگویند؛ مهمترین خصوصیت هر مصاحبه کنندهای بدون توجه به اینکه در کدام بخش خبری فعالیت میکند، "دوست داشتنی بودن"است. مصاحبه گر باید بتواند با هر کسی ارتباط برقرارکند، سازگار شود و همه او را دوست داشتهباشند. مصاحبهگر باید آنگونه باشد که مردم از گفتگوی با او خوشحال شوند و در گام اول با او بهعنوان یک انسان مواجه شوند و بعد به مانند یک خبرنگار.
آنچه باید باشد!
بنابراین با ارزشترین خصیصه یک مصاحبه کننده شاید کنجکاوی، همراه با جذابیت باشد. اما این سه ویژگی به هیچ وجه کافی نیست و باید خصایص دیگری را به شرح ذیل بر آنها افزود:
- توانایی عمیق در مشاهده
- سرسختی
- انعطافپذیری و بیطرفی
- قدرت تفکر سریع
- قدرت تحلیل سریع
- حفظ خونسردی
- در مواقع ضروری، داشتن چهرهای مصمم و جدی
- داشتن اطلاعات عمومی وسیع
- و انبوهی از شکاکیت (شک کردن)
آنچه نباید باشد!
شاید بهتر آن بود ؛ قبل از آنکه بگوییم مصاحبه کننده چه خصایصی باید داشتهباشد؛ بگوییم چه ویژگیهایی نباید داشتهباشد زیرا نداشتن اعتماد به نفس ، داشتن روحیه کارمندی، بیعلاقگی به حرفه، ناتوانی در مقابله با برخوردهای ذهنی ، عقیدتی، سیاسی و . .. هر یک میتواند کم و بیش با درجات مختلف مانع بزرگی در موفقیت مصاحبه باشد.
گناههای نابخشودنی
"لیندا پاتر"_ ستون نویس و خبرنگار معروف روزنامه دیلی میل _ که به واسطه گزارشها و مصاحبههایش مشهور است در این مورد میگوید: شیوه کار من این است که تا آنجا که بتوانم کم صحبت میکنم . سوالاتم را در نهایت سادگی و کوتاهی مطرح میکنم.
"پاتر" انجام موارد زیر را از سوی مصاحبه کننده "گناهی نابخشودنی" میداند:
1-برداشتن نگاهِ خود از مخاطب، لیندا معتقد است زمانی که حتی برای ثانیهای از مصاحبهشونده، نگاه خود را برمیدارید، بهخوبی متوجه میشوید که صدای او برای لحظهای میلرزد. افرادمشهور حتی نیازمند توجه بیشتری هستند و باید دائماً به آنها نگاه کرد[علاوه بر اینکه بدون تماس چشمی ، نمیتوانید دریافت درست و صحیحی از زبان بدن مصاحبه شونده داشته باشید و بازخوردهای سؤالات خود را بر وی نخواهید داشت].
2-سؤالات ممنوعه و سخت را همان اول نپرسید. اینکه فکر کنید باید گستاخ باشید و با پرسیدن سؤالات ممنوعه در همان اول ذکاوت خود را اثبات کنید؛ کاملاً اشتباه است.
3-گناه نابخشودنی بعدی اینکه وسط حرف مخاطبتان بپرید، هرچند که این حرفها را قبلاً در مصاحبههایش خواندهباشید. بویژه اگر مصاحبهشونده شما هنرپیشه مشهوری باشد. این کار اشتباه محض است، باید اجازه دهید، حرفش را بزند و بعد آن را در نوشتههایتان ذکر نکنید.
4-اشتباه بزرگ بعدی اینکه به شما گوشزد کند که حق چاپ قسمتی خاص از صحبتهایش را ندارید و بعد شما سعی کنید؛ مطلب را به شکلی چاپ کنید این شیطنتها و حیلهگریها تنها یک بار کارگر میافتد بالاخره مصاحبه شونده این را میفهمد، به خاطر میسپارد و به دوستان خود نیز خواهد گفت.
-----------------------------------------------------------------------------------------
منبع : مدرسه روزنامه نگاری همشهری و کتاب آداب مصاحبه مطبوعاتی ؛ آدامز و هیکس ترجمه فکورپور -روشهای مصاحبه خبری ؛ دکتر مهدی محسنیان راد.
ارسال دیدگاه