پیشنهاد یک کنشگر اجتماعی برای درمان کودکان قربانی خشونت

اصغر مهاجری در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی پانا درباره ساخت شهرهای دوستدار کودک برای جلوگیری از آسیب های روحی کودکان آزار دیده گفت: ما اراده و برنامه ای برای ساخت شهرهای دوستار کودک نداریم و همین است که ما شاهد این چنین کودک آزاری هایی هستیم. با این طرح ما ایمنی و امنیت و آموزش را برای کودکان تامین می کنیم، کودک به راحتی می تواند در شهر حضور داشته باشد.

این جامعه شناس در ادامه گفت: این شهر همان شهری است که پیامبر ما هم فرموده است که "شهری که کودکان در صدر آن می نشینند" .

مهاجری باتوجه به اینکه در کودک آزاری ها همیشه مجازات مجرمان در الویت است و از کودکان آسیب دیده حمایت چندانی نمی شود گفت: بهتر است مسوولان به جای مجازات کردن افراد بزهکار و مجرم به فکر پیشگیری و راه حل های سازنده باشند .

این استاد دانشگاه به اصول شهر دوستدار کودک اشاره کرد و گفت: وقتی ما چنین شهری را بر اساس اصول آرایش دهیم و مبانی و شاخص های دوستدار کودک رعایت کنیم،یعنی می توانیم در این فضا ها به راحتی حمایت های لازم از کوکان را داشته باشیم و التیام بخش آنها شویم .

وی در تشریح شهر دوستدار کودک گفت:شهر دوستدار کودک بر اساس مفاد پیمان نامه حقوق کودک طراحی شده است. بر اساس اولین اصل شهر دوستدار کودک، هیچ کودکی فارغ ازنژاد، جنسیت، ملیت، مذهب، قومیت، رنگ، زبان و توان مالی نباید از تبعیض رنج ببرد. در یک شهر دوستدار کودک، تمامی خدمات زیربنایی و روبنای شهر (بهداشت، درمان، آموزش، تفریحی و غیره) باید به‌طور عادلانه در میان کودکان تقسیم شود، حقوق کودکان به عنوان یک شهروند در جامعه شهری به رسمیت شناخته شده و کار کودک در هر شکلی که مانعی برای آموزش، سلامت روحی و جسمی است باید با نظارت دولت و قوانین منع شود.

این کنشگر علوم اجتماعی گفت: کودکانی که عمر خود را در گوشه تاریک کارگاه‌ها و کنار چهار راه‌ها می‌گذرانند سهمشان از شهر چیست؟ خشونت‌های شهری مستقیماً آن‌ها را هدف می‌گیرد. با آزار و تجاوز جنسی، حقارت و بی حرمتی، آسیب‌های روانی و جسمی، بدون هیچ حقی برای آموزش، تفریح و بازی بدون آنکه کسی متوجه شود، از خردسالی وارد دنیای بزرگسالان می‌شوند. الزام ایجاد شهری دوستدار کودک باز بینی دوباره در مفهوم عدالت اجتماعی واقتصادی در عرصه‌ی شهری است. تا زمانی که خدمات بر اساس جایگاه و طبقه اجتماعی تقسیم می‌شود و کودکان بسیاری در این چرخه از نیازهای اولیه‌ی خود محروم می‌مانند و اطلاق "شهر دوستدار کودک" واژه‌ی بی معنا محسوب می‌شود.