یادداشت/
افق روشن، پیش روی سازمان های نظام مهندسی ساختمان
سازمان نظام مهندسی ساختمان مانند بسیاری از تشکل های تخصصی دیگر برای سازماندهی به کیفیت ارائه خدمات طراح، اجرا و نظارت توسط مهندسان در حوزه ابنیه و ساختمان یک ضرورت بوده است که به دلیل وقوع جنگ تحمیلی تشکیل آن با تاخیر انجام شد.
به گزارش پانا این تشکیلات برای سازماندهی مهندسان در ارتقای حرفه ای، روزآمدی خدمات و توسعه فناوری ساختمان در کنار توسعه پایدار و حفظ محیط وظایف مهم و اساسی را به دنبال می کند که مهمترین آن حفظ و توسعه سرمایه انسانی و اجتماعی متخصص در کشور، نگهداشت و بسط منطقی سرمایه منابع ملی در محیط و معادن و توسعه صنعت کشور می باشد.
مهمترین روندی که سازمان نظام مهندسی ساختمان طی ٢۰ سال گذشته دنبال کرده انتظام بخشی به ساخت و ساز و تعیین قوانین و مقررات روزآمد برای استحکام و افزایش عمر ساختمان ها بوده است. در این سال ها زیرساخت های خوبی برای جلوگیری از تخریب های سوداگرانه فراهم شده و در سال های جاری با اتکا به آن زیرساخت ها می توان با این پدیده مخرب محیط و سرمایه ملی مبارزه کرد.
مسئله دیگر در اعتماد بخشی به جامعه برای برخورداری از ساختمان های ایمن بوده که در سال های گذشته توانسته نتایج مطلوب تری نسبت به گذشته برای جامعه مهندسان ساختمان به همراه آورد و دخالت عوامل فاقد صلاحیت را کمرنگ تر کند که البته هنوز تا مرز مورد انتظار و قابل قبول فاصله زیادی وجود دارد.
نظام مهندسی اصولا برای کمک به بهداشت محیط و منطقی کردن هزینه کرد سرمایه ها تاسیس و فعالیت می کند. حفظ محیط و توسعه پایدار یک سیاست دائمی برای تمامی نسل هاست که متاسفانه ورود بی ضابطه تکنولوژی به زندگی انسان تخریب های فراوان و گاه جبران ناپذیری را رقم زده است.
سرمایه های ملی نیز در سوداگری ساختمان و با ساخت بناهای بی کیفیت، اتلاف شده و به هدررفت آن انجامیده است. افزایش عمر ساختمان با اعمال قوانین و مقررات ساختمانی اثر مستقیم بر بهبود سرمایه گذاری خواهد داشت.
مهمترین وظایف معطل شده در نظام مهندسی ساختمان را باید در دو بخش عنوان کرد؛ اول توسعه آموزش و دوم حراست از حرفه مهندسی ساختمان.
در سال های گذشته نظام مهندسی ساختمان به دلیل غفلت از این دو موضوع، آسیب دیده است و در برهه هایی وجهه و اعتبار خود را به حراج گذاشته است. باید بدانیم که نظام اجرایی سرمایه گذاری در ساختمان باید به طور کامل به مهندسان معطوف باشد تا بتوان از اشتغال مهندسان حمایت کرد. همچنین خواسته های دانشی نظام مهندسی با نظام آموزشی کشور مطابقت ندارد و باید این موضوع به صورت ریشه ای حل شود.
با این وجود، افق پیش روی نظام مهندسی به دلیل اتکا به بدنه عظیم مهندسان کشور روشن خواهد بود به شرطی که سیاستمداران به این بدنه اعتماد کنند و در تعامل سازنده میان نهادها و نظام مهندسی، کیفیت توسعه ساختمانی مورد توجه قرار گیرد.
سید مهدی هاشمی* *رئیس سابق سازمان نظام مهندسی ساختمان و عضو سابق هیات مدیره نظام مهندسی ساختمان تهران
ارسال دیدگاه