مردم نمایندگان محبوب خود در انتخابات را نقد می کنند

مجید مظفری، کارگردان و بازیگر نمایش «نمایندۀ ملت» که این روزها در تالار ناظر زادۀ کرمانی تماشاخانۀ ایرانشهر تهران روی صحنه رفته است، در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی پانا، با اشاره به این امر که ورود دلالان به کارزار تبلیغاتی انتخاباتی در آخرین اثری که به روی صحنه برده است، گفت: «نمایندۀ ملت» داستان دلالانی است که وارد یک خانواده می شوند و زندگی فردی را که قصد کاندیداتوری دارد ذره ذره با گرفتن مغازه، مال و اموال و حتی بیرون راندن زن و فرزند او، از او می گیرند.

وی در ادامه با اشاره به این امر که پردۀ نخست نمایش طنزی است که در آن حرکتی عظیم اجتماعی وارد بستر یک خانواده شده است، افزود: در پردۀ دوم نمایش دلالان انتخابات وارد این خانواده می شوند و در نهایت در پردۀ سوم، داستان به یک تراژدی تبدیل می شود که در آن فرد، همۀ زندگی خود را از دست می دهد.

مظفری که در سال 1395 در مقابل دوربین «پیمان قاسم خانی» در مقام کارگردان در فیلم سینمائی «خوب، بد، جلف» به یفای نقش پرداخته است، در بخشی دیگر از این گفتگو، با اشاره به این امر که باقی ماندن پادوی این فرد در پایان نمایش می تواند «دن کیشوت» و «سانچز» را در نظر مخاطب جلوه دهد، ادامه داد: در این نمایشنامه به وضوح گفته می شود که اگر کسی محبوب است، مخاطب باید تشخیص دهد که تخصص و سواد او می تواند او را در پذیرش این مسئولیت موفق جلوه دهد یا فقط به دلیل محبوبیت انتخاب می شود.

کارگردان فیلم تلویزیونی «قلب های ناآرام»، در بخشی دیگر از این گفتگو، با اشاره به این که بسیاری از نمایندگانی که وارد شورای شهر یا مجلس شده اند نزد مردم محبوب بوده اند، اما تخصص کافی را برای پذیرش مسئولیت های واگذار شده نداشته اند، اظهار داشت: همین امر موجب می شود زمانی که اتفاقاتی مانند ساختمان پلاسکو رخ می دهد، او را نقد می کنند، از او ایراد می گیرند و در برخی از موارد به او توهین می کنند، اما باید پذیرفت که او تقصیری ندارد بلکه این مردم هستند که او را انتخاب کرده اند.

وی در ادامه با اشاره به این امر که نمایشنامۀ «نمایندۀ ملت» رو به مردم است و به آن ها می گوید شما برای این که به کسی لج کنید به طرف مقابل او رأی می دهید و پس از انتخاب نیز پشت او را خالی می گذارید و او را تنها می گذارید، تصریح کرد: حدود یک سال و نیم پیش که این اثر را مطالعه کردم، به نظرم رسید که این اثر باید در زمان انتخابات و یا قبل از آن اجرا شود، که ما در اجرای این اثر، هم دوران قبل از انتخابات و هم دوران بعد از انتخابات را تجربه کردیم.

مظفری، با تأکید بر این مفهوم که می توان به هر موضوع جاری برچسب سیاسی زد، تأکید کرد: هنر زبان معترضی به بدی ها و زشتی هاست و از هر طرف که به آن نگاه کنید، زبان هنر، به زشتی ها و بدی های موجود در جامعه اعتراض می کند.

وی در ادامه با اشاره به ایجاد چالش های احتماعی و حواشی که در دوران انتخابات به وجود می آید، گفت: زمانی که اثری اجتماعی و یا فرنگی را به روی صحنه ببرید، نمی توانید بگوئید سیاسی نیست، چرا که از هر سو که به یک اثر نمایشی بنگرید، آن را سیاسی خواهید دید، اما در «نمایندۀ ملت» مستقیماً به مقولۀ سیاست پرداخته می شود.