مراحل آماده سازی تا پرتاب و بازیابی «آفتاب»؛نخستین میمون فضانورد ایرانی+تصاویر
خبرگزاری پانا: «آفتاب» نخستین میمون فضانورد ایرانی که به همراه کاوشگر«پیشگام» نهم بهمن ماه و با تلاش محققان پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی سازمان فضایی ایران با موفقیت به فضا پرتاب و بازیابی شد، هم اکنون در سلامت کامل به سر می برد.
به گزارش خبرگزاری پانا، پرتاب اولین میمون فضانورد ایرانی به فضای زیر مداری، سرآغاز گشایش دروازه‌های فضا به روی دانشمندان کشورمان محسوب می‌شود. جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشور دارنده فناوری فضایی و پیشرو در بین کشورهای اسلامی، بهره برداری صلح آمیز از فضا را به عنوان یک برنامه استراتژیک در نظر گرفته است که ارسال انسان به فضای ماوراء جو گامی محکم و استوار برای نیل به این هدف بزرگ است.
براساس سیاستهای کلان فضایی کشور، ماموریت ارسال انسان به مدار زمین به پژوهشکده سامانه های فضانوردی پژوهشگاه فضایی ایران واگذار شده است. در این راستا این پژوهشکده با تجربه موفق چندین ساله در طراحی، ساخت و پرتاب کاوشگرهای یک تا چهار با تدوین برنامه های منظم و علمی اقدام به طراحی، ساخت کاوشگر «پیشگام» به عنوان نخستین مرحله از تحقق ماموریت اعزام انسان به فضا کرد.
به گزارش ایسنا، همان طور در این گزارش تصویری مشاهده می کنید «آفتاب» نخستین میمون فضانورد ایرانی از ماه ها قبل از پرتاب به فضا، تحت مراقبت‌های شدید دانشمندان فضایی ایران قرار داشت و مراحل مختلفی را جهت آماده سازی پشت سرگذاشته است.
در ادامه این گزارش تصویری لحظات پرتاب کاوشگر به کمک حامل سوخت جامد تا ارتفاع ۱۲۰ کیلومتری از سطح زمین بازیابی سالم نخستین میمون فضانورد ایران بر روی زمین را مشاهده می کنید.
به طور کلی هدف از پرتاب کاوشگر پیشگام ، انجام موفق ماموریت و بررسی و مطالعه شرایط پرواز و اثر آن بر روی تمام مجموعه های فنی محموله و همچنین انجام آزمایش های زیست فضایی بود.
در تمامی مراحل پرتاب کاوشگر پیشگام، تصاویر موجود زنده داخل کپسول زیستی، علائم حیاتی موجود زنده شامل ضربان قلب و دیگر داده‌های حیاتی و محیطی از کاوشگر مخابره و در جعبه سیاه ثبت شد. این کاوشگر پس از اوجگیری تا ارتفاع ۱۲۰ کیلومتری در بازگشت به زمین بازیابی و موجود زنده در شرایط مناسب و در صحت و سلامت کامل از کپسول خارج و عملیات ریکاوری بر روی آن انجام شد.
به طورکلی مأموریت اصلی این محموله را می توان از جنبه های اکتشافی، اثبات و توسعه فناوری شامل سنجش اثر پرواز بر فیزیولوژی موجود زنده، سنجش گرمایش آیرودینامیکی، سنجش اثربخشی عایق ها و سپرهای حرارتی بر محموله و شناخت آیرودینامیک و دینامیک بازگشت به جو و از جنبه های برنامه ای شامل تحقق برنامه ارسال حیات به فضا، حرکت به سمت محموله ای هوشمند با قابلیت خود نظارتی ومدیریت انجام عملیات میدانی وسیع و فراهم‌کردن تجهیزات لجستیکی مورد نیاز دانست.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه