˝روایت ناپدید شدن مریم˝ یک فیلم ترسناک ایرانی است

محمدرضا لطفی نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی "روایت ناپدید شدن مریم" که در ژانر وحشت قابل دسته بندی است، در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی پانا با اشاره به علاقه خود به این گونه گفت: ژانر وحشت ژانر مورد علاقه من است. به نظرم مردم هم این گونه از فیلمسازی را دوست دارند و نسبت به آن بازخورد مثبتی نشان می دهند. چراکه به این نوع آثار در فرهنگ ایرانی و سنت های دینی ما هم اشاراتی شده است. چنانچه در قرآن کریم اساسا سوره‌ای به نام جن وجود دارد و در فولکلور و اعتقادات سنتی مردم نیز بارها درباره موجوداتی از جمله دیو، غول و پری و ... صحبت به میان آمده است.
وی افزود: حال این که مردم در سینما نتوانسته اند با چنین فیلم هایی ارتباط موثری برقرار کنند تقصیر از آنها نیست. بلکه مشکل از سینماست که تولیدات درخور و زیادی برای ارائه به مخاطبان نداشته و آنها نیز حق انتخابی برای مواجهه با آثار ژانر وحشت نداشته اند.
این کارگردان جوان با بیان این که گونه وحشت متاثر از جغرافیای زندگی افراد است، ادامه داد: همانطور که یک جوک ممکن است در بستری ایرانی جذاب و خنده دار اما در بستری آمریکایی بی مزه و لوس به نظر آید، ژانر وحشت هم ویژگی های مشابهی دارد. تعریف فیلم‌های این گونه بستگی زیادی به جغرافیا دارد. ضمن این که این ژانر به شدت وابسته به تکنیک است. بنابراین ما هرچقدر هم که تلاش کنیم نخواهیم توانست در حوزه فنی این گونه آثار با هالیوود رقابت کنیم. بنابراین این آسیب وجود دارد که فیلم هایمان تنها کپی برداری‌های دست چندمی از این آثار باشد.
وی خاطر نشان کرد: بنابراین ما برای دوری کردن از این اتفاق سعی کردیم مسائل فنی و تکنیکی را در اولویت های بعدی قرار دهیم و بیشتر به محتوایی بپردازیم که جنس آن با فرهنگ ایرانی سنخیت دارد. در واقع جنس ترس ایرانی را انتخاب کردیم. از طرفی فضای فیلم، فرم و ساختار آن برای اولین بار است که در ایران تجربه می شود و تلفیقی از مستند و داستان را به همراه دارد.
لطفی در پاسخ به این که نسبت هایی که مبنی بر تقلیدی بودن این فیلم از آثاری همچون "جادوگر بلر" به "روایت ناپدید شدن مریم" داده می شود را تا چه میزان قبول دارد، گفت: من ژانر وحشت را دوست دارم و همه فیلم های ایرانی و خارجی مربوط به آن را دنبال می کنم. نمی گویم که از این آثار تاثیر نگرفته ام، اما اصلا شباهت بین آنها را نمی پذریم. شاید تنها نزدیکی "روایت ناپدید شدن مریم" با این فیلم ها نزدیک بودن نوع ترسی باشد که در آنها مطرح می شود.
وی درباره علت انتخاب افشین یداللهی به عنوان بازیگر آن هم در اولین تجربه بازیگری او توضیح داد: در فیلم ما یک کاراکتر روانپزشک وجود داشت و برای ایفای آن به دنبال بازیگری مناسب بودیم. آقای یداللهی سه ویژگی مهم داشتند که برای این نقش انتخاب شدند: نخست این که ایشان خود روانپزشک هستند. دوم این که هنرمندند و با این عرصه کاملا آشنا هستند بنابراین کار ما راحت تر می شد. سوم این که ایشان با بیمارانی دارای چنین ترسی پیش از این سروکار داشته اند و حالات آن ها را درک می کنند.
این نویسنده و منتقد سینما به یک ویژگی مهم در این فیلم اشاره کرد و یادآور شد: "روایت ناپدید شدن مریم" یک ویژگی مهم دارد. هر بازیگر در عین این که کاراکتری را بازی می کند ایفای نقش خود را هم برعهده دارد. در واقع افشین یداللهی، مجید شکری و ... خودشان هستند.
وی در پایان درباره شرایط تولید کار و قرار گرفتن آن در گروه اکران هنر وتجربه افزود: این فیلم محصول سال 92 است. برای مرحله تحقیق و نگارش آن یکسال و نیم زمان صرف شده است و از گرفتن پروانه ساخت تا پایان تولید تقریبا 11 ماهی زمان برده است. درباره اکران آن در گروه هنر و تجربه هم باید بگویم که این طرح پیش از این هم با عناوینی همچون "مخاطب خاص" یا "آسمان باز" اجرا شد و البته چندان موفق نبود. اما این بار در قالب اکران هنروتجربه با هوشمندی خاصی موفق به نظر می رسد هرچند بی نقص هم نیست.
"روایت ناپدید شدن مریم" داستان مستندسازی به نام مرتضی حسینی است که در سال 87 در اثر سانحه ای جاده ای به کما رفته و همسرش مریم شریفی ناپدید می شود. وی به همراه دوستانش مجید شکری و یاسر جعفری مشغول ساخت مستندی درباره نیروهای ماورایی است و رفتن او به کما سرآغاز قصه فیلم است.
در این فیلم به تهیه کنندگی مرتضی شایسته رضا بهبودی، مجید شکری، یاسر جعفری، صدف بهشتی، افسانه ناصری، ملیسا ذاکری، آمنه سرابیان، مهدی حسینی‌نیا، میثم شاهدی، فوژان قبادیان و دکتر افشین یداللهی ایفای نقش می‌کنند. اکران اولین ساخته محمد رضا لطفی از 27 آبان ماه در گروه هنر و تجربه آغاز شده است.