آیا از دستفروشان در مترو خرید کنیم؟؟؟

به گزارش خبرگزاری پانا، زندگی اجتماعی افراد در تهران امروزه دست خوش تغییرات بسیاری شده است. وسایل حمل و نقل عمومی که در گذشته تعداد زیادی از افراد را از مسیر های مختلف جابه جا می نمود امروزه گسترش بیشتری یافته است. یکی از این وسایل حمل و نقل عمومی که در جامعه کنونی ما نقش موثری در حمل و نقل مسافران پیدا کرده است قطار های شهری(مترو) است. اما این وسایل حمل و نقل فقط در جای خود مورد استفاده قرار نمی گیرند بلکه کاربری های جدیدی نیز پیدا کرده اند.

دست فروشی یکی از پدیده های نسبتا قدیمی است اما امروزه به شکل جدید و تحول یافته در مکان های عمومی پرتردد از جمله مترو جای خاصی برای خود باز کرده است به گونه ای که حتی برخی از مردم حامی و مشوق دست فروشان هستند و حضور آنان در مترو را مفید می دانند.

در پی آن هستیم با تهیه این گزارش به ابعاد مختلف این پدیده اجتماعی بپردازیم.

ابتدا به سراغ مسئولین برخی از ایستگاه های مترو می رویم و در این باره از آنان سوالتی را مطرح می کنیم.

الف ش: یکی از مسئولین مترو ایستگاه امام خمینی(ره) تهران است، وی که نخواست نامش در این گزارش ذکر شود در خصوص حضور دست فروشان در مترو گفت: دستفروشی در مترو بیش از آنکه به عنوان یک معضل اجتماعی شناخته شود یک معضل فرهنگی است، یعنی مردم با خرید از این افراد باعث گسترش این فرهنگ نادرست در مترو می شوند.

وی ادامه داد: گروهی از مردم حتی پا را فراتر از حمایت هم گذاشته اند و در مقابل طرح جمع آوری دستفروشان از مترو مقابله می کنند و اعتقاد دارند چون در جامعه کار به اندازه کافی موجود نیست نباید با این گونه از افراد مقابله کرد.

وی اضافه کرد: اما گروه دیگری از مردم وجود دارند که حضور این افراد در مترو را موجب سد معبر و مزاحمت می دانند و از ما می خواهند که با این افراد مقابله کنیم، به همین خاطر به نظر من این به یک معضل فرهنگی بیشتر شبیه است تا یک معضل اجتماعی در جامعه.

در ادامه گزارش به سراغ گروهی از مسافران مترو رفتیم و نظر آنان در این باره را پرسیدیم: برخی معتقدند مترو به اندازه کافی دچار ازدحام و شلوغی هست و حضور این دست فروشان موجب مزاحمت بیشتر و حتی اختلال در حرکت قطار ها می شود.

در مقابل گروه دیگری از این دستفروشان خرید های خود را انجام می دهند و می گویند: ما دانشجو هستیم و زمان زیادی برای خرید از بازار ها نداریم، حضور این دست فروشان موجب می شود تا ما به راحتی مایحتاج مورد نیاز خود را با قیمتی نازلتر از بیرون تهیه کنیم که حتی کیفیت آن با اقلام داخل بازار ها تفاوتی ندارد.

اما اگر این معضل اجتماعی را به صورت یک مثلث سه ضلعی در نظر بگیریم یک ضلع مهم آن خود دستفروشان هستند که در ادامه گزارش نظر آنان را جویا می شویم:

دست فروش، فروشنده "دونات" (یکی از مواد خوراکی شبیه کیک) که حدودا26سال دارد، می گوید: به جز این کار کار دیگری ندارم و اگر در مترو دست فروشی نکنم نمی توانم مخارج زندگی و محل اسکان خود را تامین کنم، این در حالی است که هر چند وقت یکبار مامورین مترو اجناس ما را می گیرند و دیگر به ما باز نمی گردانند!

خانمی که حدودا25 ساله و فروشنده گوشواره های بدلی است می گوید: ساعت کار، کارهای بیرون بسیار طولانی است و تازه اگر برای دیگران کار کنم سر ماه حق و حقوق من را به درستی پرداخت نمی کنند. مشکل اقتصادی پدر من باعث شده که من مجبور به دست فروشی در مترو شوم و مجبورم کار کنم تا خرج و مخارج خواهر و برادرم را نیز تامین کنم.

به نظر می رسد معضل دست فروشی در مترو یا حتی دیگر مکان های پرتردد و عمومی یک معضل پیچیده است که بررسی علل و ابعاد آن نیازمند مطالعه و تحقیق بسیار است زیرا با توجه به اظهارات مردم و خود دست فروشان شاهد آن بودیم که بسیاری از مشاغل در جامعه ما مشکلاتی را دارد که افراد برای فرار از این مشکلات به دست فروشی روی می آورند.

ساعت کاری زیاد، عدم رضایت از میزان دستمزدها، عدم وجود امنیت شغلی، زیاده خواهی برخی از صاحبان مشاغل و تولیدی ها و... از عللی است که موجب روی آوردن جوانان علی الخصوص بانوان به این شغل کاذب یعنی دست فروشی است.

اما نکته مهم در این گزارش این است که آیا راه حلی برای رفع این معضل وجود دارد؟ به نظر می رسد راه حل های بسیاری برای کاهش و یا ریشه کن شدن این معضل وجود داشته باشد که از جمله آن: اختصاص غرفه های خاص و ارزان قیمت به این افراد برای عرضه محصولات خویش، عدم حمایت مردم از این افراد و خرید نکردن از آنان و بسیاری راه های دیگر وجود دارد که مستلزم توجه بیشتر مسئولین به عنوان یکی از اضلاع این مثلت می باشد.

/زهره عزپور/