حسن رودباریان:

آنهایی که می‌گویند اسکووچیچ در اندازه‌های نیمکت تیم ملی نیست خودشان چه رزومه‌ای دارند؟

تهران (پانا) - پرسپولیس این توانایی را دارد که برای ششمین سال متوالی جام قهرمانی را بالای سر ببرد اما متأسفانه حواشی، مشکلات مالی و باز و بسته شدن پنجره‌ها به آنها آسیب زده است

کد مطلب: ۱۲۴۳۹۱۲
لینک کوتاه کپی شد
آنهایی که می‌گویند اسکووچیچ در اندازه‌های نیمکت تیم ملی نیست خودشان چه رزومه‌ای دارند؟

حسن رودباریان یکی از بهترین دروازه‌بان‌های تاریخ فوتبال کشورمان بود که فرصت حضور در جام جهانی آلمان را هم به دست آورد. او بلافاصله بعد از دوران بازیگری‌اش مشغول گذراندن کلاس‌های مربیگری شد. او با اینکه فرسنگ‌ها از ایران دور است اما اخبار فوتبال و لیگ را بخوبی پیگیری می‌کند. از نظر رودباریان حضور مربیان جوان در لیگ برتر اتفاقی خوب بوده که به می‌تواند به پویایی فوتبال ما کمک کند. دروازه‌بان سابق پرسپولیس، این تیم را یکی از شانس‌های مسلم قهرمانی می‌داند.

الان مشغول چه کاری هستید؟

مدت زیادی را درگیر مدرک مربیگری بودم که آخرین مدرکم را سال 2019 و قبل از کرونا دریافت کردم و در حال حاضر مدرک B را در آمریکا گرفتم و الان هم در یک باشگاه و یک دبیرستان مربیگری می‌کنم.

مربی دروازه‌بان‌ها؟

نه سرمربی تیم هستم.

فوتبال ایران را دنبال می‌کنید؟

بیشتر بازی‌های ملی را می‌بینم و مسابقات لیگ را اگر با کارم تداخل پیدا نکند حتماً نگاه می‌کنم در غیر این صورت خلاصه اکثر بازی‌ها را تماشا می‌کنم.

خیلی از همدوره‌هایی شما مثل نکونام، نویدکیا، عنایتی و... در فوتبال ایران مشغول به کار هستند. عملکردشان را چطور ارزیابی می‌کنید؟

من فکر می‌کنم زمانش رسیده بود که مربیان جدیدی وارد چرخه مربیگری شوند چون بیش از یک دهه بود که تعدادی مربی خاص کار می‌کردند همان‌طور که در دوران بازیگری یک فوتبالیست جوان، باانگیزه و پرانرژی به تیمی اضافه می‌شود و کم‌کم جای بازیکنان پا به سن گذاشته را می‌گیرد در مربیگری هم به همین شکل است. به اعتقاد من تمام این بچه ها خوب کار کرده‌اند.

حتماً در جریان حذف احتمالی سرخابی‌ها از لیگ قهرمانان آسیا هستید.

متأسفانه خبرش را شنیدم. اگر بخواهم صادقانه بگویم، تا کی باید روی کمبودهای‌مان سرپوش بگذاریم؟ تا چه زمانی باید سرمان را در برف فرو کنیم به این امید که کسی ما را نمی‌بیند. در بیشتر سال‌های گذشته موضوع حذف این دو تیم از لیگ قهرمانان مطرح می‌شود اما در نهایت با رایزنی‌هایی که مسئولان فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش انجام می‌دهند مجوز موقت صادر می‌شود اما تا کی.

چه راهکاری را پیشنهاد می‌کنید؟

همه چیز مشخص و نیاز به پیشنهاد نیست. تمام تیم‌ها باید خصوصی شوند و از حق پخش، تبلیغات و فروش لباس بهره‌مند شوند که تمام اینها در فوتبال امروز دنیا کاملاً پیش پا افتاده و حل شده است. این موضوع حذف پرسپولیس و استقلال هم بحث جدیدی نیست و صحبت کردن امسال ما هم فایده‌ای ندارد چون شما زمانی باید حرف بزنید که بعد از آن اتفاقی برای فوتبال بیفتد.

به نظر شما حذف آنها چه تبعاتی دارد؟

مردم ما ورزش و بخصوص فوتبال را خیلی دوست دارند و فارغ از هر نتیجه‌ای که تیم‌های محبوب‌شان به دست می‌آورند همین که کنار خانواده و دوستان به تماشای فوتبال می‌نشینند لذتش را می‌برند که اگرحذف شوند این لذت از آنها گرفته می‌شود. از طرفی بازیکنان، مربیان و مجموعه باشگاه هم متضرر خواهند شد.

به‌عنوان دروازه‌بان پرسپولیس چقدر احتمال قهرمانی آنها را برای ششمین سال متوالی می‌دهید؟

به اعتقاد من اگر تیمی می‌خواهد قهرمان شود باید به معنی واقعی تیم شده باشد. البته این طور نیست که حتماً اگر تیمی این شرایط را داشته باشد به قهرمانی می‌رسد اما امکان و احتمالش زیاد می‌شود. پرسپولیس در این سال‌ها ثابت کرده که این فاکتور را دارد. فداکاری، همدلی و تلاش‌شان باعث شده تا اتفاق بی‌سابقه (پنج قهرمانی متوالی) را رقم بزنند. پرسپولیس این توانایی را دارد که برای ششمین سال پشت سر هم جام قهرمانی را بالای سر ببرد اما متأسفانه حواشی، مشکلات مالی و باز و بسته شدن پنجره‌ها به آنها آسیب زده است.

اما خیلی‌ها بر این باورند که پرسپولیس امسال کارش سخت‌تر از سال‌های گذشته است.

ببینید من همان طور که گفتم بیشتر خلاصه بازی‌ها را می‌بینم. الان تیم‌های جواد نکونام، رضا عنایتی، محرم نویدکیا، فرهاد مجیدی، آقا یحیی، آقا رسول خطیبی و حتی آقای مجتبی حسینی خیلی خوب بازی می‌کنند و همین کار را برای همه تیم‌ها سخت و سنگین می‌کند. به‌عنوان مثال تیمی مثل آلومینیوم شاید بازیکن ستاره نداشته باشد اما تیم‌شان ستاره است. یک موضوع هم درباره مربیان باتجربه‌تر بگویم.

بفرمایید.

ما مربیان باتجربه خوبی هم داریم. به‌عنوان مثال امیرخان قلعه‌نویی هر سال تیم‌های خوبی می‌بندد و بازیکنانی که احساس می‌کنند فوتبال‌شان تمام شده در تیم‌های ایشان دوباره احیا می‌شوند.

صعود ما به جام جهانی قطعی شده اما با این که فدراسیون از اسکوچیچ حمایت کرده اما برخی معتقدند او در اندازه حضور در جام جهانی نیست و...

من دوست دارم خیلی راحت به این سؤال پاسخ دهم. آنهایی که می‌گویند مربی تیم ملی در اندازه‌های این نیمکت نیست خودشان در چه حد و اندازه‌ای هستند و در دوران کاری‌شان چه رزومه‌ای را به جا گذاشتند. اگر کسانی که این فاکتورها را داشتند آن وقت باید حرفشان را شنید، ضمن این که قواره و اندازه هر مربی از نتایجش مشخص می‌شود. ما از کی‌روش مربی بزرگتر و با کارنامه‌دار‌تر که نداشتیم. ایشان تیم خیلی خوبی را ساختند که مهم‌ترین کار یک مربی است.

اسکوچیچ این سازندگی را داشته است؟

بله. ضمن اینکه با برنامه‌ریزی درست و روانشناسی خوب می‌توان نتایج بهتری هم گرفت. همین که بزرگانی مثل آقا کریم باقری و وحید هاشمیان به‌عنوان مربی و دلسوز کنار تیم ملی هستند اتفاق بسیار خوبی است. در شرایط فعلی هم هر مربی جدیدی بیاید تا با فرهنگ بازیکنان و فوتبال ما آشنا شود زمان زیادی را از دست خواهیم داد.

به‌عنوان سؤال آخر، وقتی خاطرات‌ ورزشی‌تان را مرور می‌کنید اولین آن کدام است؟

زندگی ورزشی ما همه‌اش خاطره بود که طبیعتاً با قهرمانی‌هایش خیلی خوشحال می‌شدم و با شکست‌ها و از دست دادن بعضی بازی‌ها هم خیلی ناراحت. اما همان بازی آخر با سپاهان که در دقیقه 6+90 سپهر حیدری گل قهرمانی را در اوج ناامیدی زد هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم. چون آن روز در میان 100 هزار پرسپولیسی و میلیون‌ها هواداری که پای تلویزیون بودند خودم را خوشحال‌ترین آدم روی زمین می‌دیدم.

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار