بازیگر و نویسنده فیلم‌نامه آهو در گفت‌وگو با پانا
سینما فرصت زیستن در پوست آدم‌های دیگر را فراهم می‌کند
تهران (پانا) – «سپیده آرمان» نویسنده فیلم‌نامه «آهو» و بازیگر این فیلم که پیش‌ازاین تجربه روزنامه‌نگاری را نیز داشته معتقد است سینما همواره عرصه کشف و آموختن و تجربه کردن است و امکان زیستن در پوست آدم‌های دیگر را برای بازیگر فراهم می‌کند که تجربه‌ای یگانه است.
«آهو» به کارگردانی هوشنگ گلمکانی و تهیه‌کنندگی جواد نوروزبیگی، حکایت انزوای خودخواسته دختری است که آرزوهایش را بربادرفته می‌بیند اما هنوز امیدش را از دست نداده و در این فیلم غیر از سپیده آرمان بازیگرانی چون رضا کیانیان، علی مصفا، حامد کمیلی، سهیلا رضوی و رضا یزدانی حضور دارند. از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به مستندسازی و اجرا در برنامه‌های گفتگو محور سینمایی و عضویت در انجمن منتقدان و نویسندگان خانه سینما و انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر اشاره کرد.
نگارش فیلم‌نامه
«سپیده آرمان» فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر فیلم «آهو» در گفت وگو با پانا گفت: «فیلم‌نامه آهو یک فیلم‌نامه اورجینال است که آغاز نگارش آن با نگاهی به کتابی به نام «پروانه‌ها در برف می‌رقصند» صورت گرفت اما درروند نگارش قصه‌ای ساخته شد که از آن کتاب جز یک خط ابتدایی داستانی که دختری عشقش گم می‌شود و دختر کنج عزلت را انتخاب می‌کند، چیزی باقی نمی‌ماند. قصه فیلم آهو قصه دختری که در انتظار بازگشت عشق گمشده‌اش باقی می‌ماند، حضور یک دختر غریب و تنها در محیطی روستایی موقعیت‌های دراماتیکی را ایجاد می‌کند که قصه فیلم آهو است.»
مشخصه‌های فیلم‌نامه آهو
آرمان درباره ساختار فیلم‌نامه آهو عنوان کرد: «فیلم‌نامه آهو در ساختاری کلاسیک روایت نمی‌شود و روابط علل معلولی جایگاه خاصی در روایتش ندارد. آهو قصه خاطره‌ها و تداعی‌ها است و نه قصه حادثه و روند اتفاقات و اوج و فرودهای هیجانی.»
هم‌زمانی تجربه فیلم‌نامه‌نویسی و بازیگری
سپیده آرمان درباره تجربه هم‌زمان فیلم‌نامه‌نویسی و بازیگری در فیلم «آهو» گفت: «هم‌زمانی فیلم‌نامه‌نویسی و بازیگری در نقش محوری یک قصه، تجربه خوشایندی بود که در این فیلم داشتم. از فروردین سال جاری که نگارش فیلم‌نامه آغاز شد، همراه کاراکتر اصلی فیلم زندگی کردم و هر چه بیشتر و بیشتر به شخصیت نزدیک شدم و در روزهای فیلم‌برداری که آبان ماه بود هفت ماه از تجربه زیست من با کاراکتر قصه می‌گذشت و وجوه شخصیتی کاراکتر در من درونی شده بود. اینکه من نویسنده فیلم‌نامه بودم خیلی به حضور من به‌عنوان بازیگر نقش اصلی فیلم کمک کرد. به نظر من تجربه شگفت‌انگیزی بود که کاراکتری را که خلق کرده و شش ماه با آن زندگی کرده بودم، بازی می‌کردم.»
بازیگر فیلم آهو درباره نوع بازی که در این فیلم استفاده کرده است، اظهار کرد: «بازی‌ها در آهو، بازی فیزیکی نیست. نوعی از بازی است که نیاز به تمرکز و دقت زیاد دارد چون تمام بدن درگیر بازی است، نوع نشستن و ایستادن و نگاه کردن و راه رفتن باید کنترل می‌شد. بازی تنها در چشم‌ها نیست. حفظ راکورد حسی شخصیت در احوال مختلف و احساسات متفاوت درگذشته و حال و خاطره هم باید در مرز تعادل را رعایت می‌شد و درعین‌حال و بیرون‌زدگی اتفاق نمی‌افتاد که یک سکانس شاهکار باشد اما کلیت بازی در فیلم یکدست نباشد.»
وی افزود: «بازی در نقش اصلی یک فیلم کار دشواری است چون تو در تمام سکانس‌های فیلم حضور داری و بار قصه را به دوش می‌کشی. کار دشواری با لذتی وصف‌ناپذیر بود که وجه جدید از وجود من را برایم نمایان کرد. بازی در کنار این بزرگان افتخاری بود که نصیب من شد. علی مصفا باوقار و آرامش همیشگی‌اش شرایط ایفای راحت‌تر نقش را برای پارنتر مقابلش فراهم می‌کرد.»
گذر از تجربه روزنامه‌نگاری
سپیده آرمان درباره تجربه متفاوت روزنامه‌نگاری و بازیگری‌اش سخن گفته و عنوان کرد: «تجربه نگارش فیلم‌نامه آهو و بازی در آن، حتماً متفاوت‌ترین تجربه کاری زندگی من تا به امروز بوده است که مرحله گذار من از روزنامه‌نگاری سینمایی به فعالیت در سینمای حرفه‌ای رقم زد. برای بازیگری که در جستجوی فرصت‌های بهتر و تجربه‌های تازه است سینما همواره عرصه کشف و آموختن و تجربه کردن خواهد بود. سینما امکان زیستن در پوست آدم‌های دیگر را برای بازیگر فراهم می‌کند که تجربه‌ای یگانه است و در هیچ هنر دیگری با این عمق و گستردگی قابل‌دسترسی نیست. من هم مثل هر بازیگر جوان دیگری منتظر نقش‌های خوب و کار کردن با کارگردانان صاحب سبک و شاخص سینما هستم.»
«سپیده آرمان» فارغ‌التحصیل رشته علوم اجتماعی از دانشگاه تهران است. او بازیگری را از دوران دانشجویی در کلاس‌های جهاد دانشگاهی پردیس هنرهای زیبا آغاز کرد و پس‌ازآن دوره‌های آموزش بازیگری و کارگردانی را در موسسه «کارنامه» گذراند. سپیده آرمان پس از فارغ‌التحصیلی، روزنامه‌نگاری را آغاز کرد و هم‌زمان بازیگری را نیز ادامه داد و از نقش‌آفرینی‌های او می‌توان به فیلم‌های کوتاه «تکثیرشده»، «او مثل من» و «آذین» و حضور در تئاترهایی به کارگردانی رضا حامدی خواه و رحمت امینی اشاره کرد. او در سال 1399 در اولین حضورش در حوزه فیلم‌نامه‌نویسی و بازیگری فیلم بلند سینمایی، فیلم‌نامه فیلم «آهو» را به رشته تحریر درآورد و نقش اصلی این فیلم را نیز بازی کرد.
ارسال دیدگاه